အမေးကိုအမေးနဲ့ပြန်ဆင့်လိုက်တဲ့ဂျီလေး

"အာ့ ဘာလို့လဲမသိလို့မေးတာလေဂျီလေးရဲ့"

"ဘာလို့လဲဆိုတာ ဘာလို့အခုမှလာခေါ်ရတာလဲလို့မေးတာလေ ပြန်ခေါ်မှာချင်းအတူတူကိုတောင်ဘာလို့စောစောစီးစီးပြန်လာမခေါ်ပဲပစ်ထားရတာလဲလို့ ဟင့် ဟင့် ဝါးးး"

"အိုအိုး ဘာလို့လဲဆိုတော့စာမေးပွဲကလည်းနီးနေတော့အနှောက်ယှက်ဖြစ်မှာဆိုးလို့ပါ"

"အခုရောအနှောက်ယှက်မဖြစ်ခဲ့ရဘူးထင်လို့လား"

"စိတ်အနှောက်ယှက်ဖြစ်ခဲ့ရရင်တောင်းပန်ပါတယ် ပြီးတော့"

"ပြီးတော့ဘာဖြစ်လဲ"

"ပြီးတော့ မနက်ဖြန်ပင်လယ်သွားကြမလား"

"ပင်လယ်"

"အင်း"

"ငါမအားဘူး"

"ဘာလို့လဲ "

"ငါနိုင်ငံခြားမှာပညာသွားသင့်မို့"

"Park Ommaတို့ကခွင့်ပြုလိုက်တယ်မဟုတ်လား"

"အင်း"

"ဟမ် ဘယ်လိုသိတာလဲ"

"ဟဲဟဲ ငါကဘယ်သူလဲ"

"ကင်မ်ထယ်ယောင်းလေ"

"နိုး နိုး"

"ဘာလဲအဲ့တာဆိုမင်းက..."

"မင်းလေးရဲ့မောင်လေ မောင့်သဲလေးရဲ့ဟားးဟားးး"

"Ya !"

ပြောချင်တာပြောပြီးထွက်ပြေသွားတဲ့
မောင်ကတော့စတာလားမသိပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ပျော်မိသွားတယ် နာကျင်ရရင်တောင်ငါကရူးသွပ်နေမိအုံးမယ်ထင်တယ် မောင်

အဲ့လိုနဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့အိမ်ပြန်လမ်းတစ်ဝက်ကတော့သာယာပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းသွားပေသည်...။

"ဂျီလေး ဂျီလေး ထတော့ ထတော့"

"ဘာလို့လဲအစောကြီးကို"

-ဒီနေ့ဂျယ်ဂျူးသွားမယ်လေ မနေ့ကထဲကပြောထားတယ်လေကွာ"

""ငါလိုက်မယ်ပြောထားလို့လား"

"အဲ့လိုလား ရတယ်လေ မထချင်အုံး"

"omma"

"ထယ်လေး ဘာလုပ်တာလဲ"

~~~ မူပိုင်~~~ (Completed)Where stories live. Discover now