GÖNÜL YARASI(Kalp Gözü)

3.Bölüm

Özensizce yaptığı kahveler kaynadıktan sonra fincanlara koydu.Küçük bardaklara da suları koyduktan sonra tepsiyi eline aldı ve salona doğru yol aldı.Herkese tek tek kahveleri dağıttı ve sıra son olarak Rızaya geldi.Ona da istemeyerek rahatsız göz hapsi ile kahvesini verdi ve sandalyeye oturdu.
Orhan Bey kahvesinden bir yudum aldı ve konuşmaya başladı.

“Eveet sebebi ziyaretimiz belli.Lafı da fazla uzatmaya gerek yok.Gençler birbirlerini görmüşler,sevmişler(!)bizede bu güzel yolda onlara aracı olmak düşer.Allahın emri peygamberin kavli ile kızınız Hümeyrayı oğlum Rızaya istiyom.”

Genç kız çaresizce, kendisi için verileceği ve cevabını bildiği hükmü, beklemeye başladı.Uzun bir sessizlikten sonra üvey babası konuşmaya başladı.

“Gençler birbirlerini görüp sevmişler bizede dediğin gibi aracı olmak düşer.Verdim gitti.Hayırlı olsun.”

“Hayırlı olsun.”

Herkes ayağa kalkmış,genç kızda istemeye istemeye yüzüklerin takılması için Rıza’nın yanında yerini almıştı.

“Rıza yüzükleri çıkart oğlum”

Genç adam annesinin sözü ile kadife kutudan yüzükleri çıkarttı ve birini kendi parmağına  taktı,birini de Nazgül Hanıma verdi.Hümeyranın bu konulardaki tavrını biliyordu.En azından onu idrak edebilmişti.

Nazgül Hanım gümüş alyansı genç kızın parmağına taktı.Parmağına değen  metalin soğukluğu ile irkildi genç kız.Şimdilik parmağındaki bu prangayla yaşamak zorundaydı.Yarın ise tamamen özgür olacaktı...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Genç kız dün akşamdan beri uyumamış,heyecandan gözünü bile kırpmamıştı.Sabaha karşı bir iki saat uyumuş sabah ezanıyla da hemen uyanmıştı.Akşam misafirler gittikten sonra bolca Kur’an okumuş,namaz kılmış ve yine tek dayanağı olan Allah’a sığınmıştı.Allaha sığınarak  geçirdiği bu  gece nihayat sabah olmuştu.Şehrinden,evinden ayrılmak genç kız için çok zordu fakat yapacak birşeyi yoktu.Buna mecburdu.

Yavaşça yatağından kalktı ve pencere kenarından etrafı izlemeye başladı.Küçük bir  şehirdi Kayseri.Burasının taşı,toprağı,havası hep başka gelirdi genç kıza.Ya da Kayseri’den başka bir şehire gitmedigi için böyle hissediyordu.Ama ne olursa olsun şehri bir başkaydı ve başka bir yere nasıl alışacaktı hiç bilmiyordu.

Pencerinin önünden ayrıldı ve küçük el bavuluna yöneldi.Gitme vakti yaklaşıyordu ve acele etmesi gerekiyordu. Saat sabahın 5 idi ve etraf henüz aydınlanmamıştı.Işıkları da açamadığı için telefonun ışığı ile idare etmesi gerekiyordu.

Dolabına  yöneldi ve eşyalarını çıkarttı.Hepsini bavuluna yerleştirdikten sonra kitap okumayı çok sevdiği için bir iki tane de kitap sıkıştırıverdi bavuluna.Seccadesini,tesbihini ve bir kaç parça eşyasını daha koydu.Tam feracesini de üstüne giymişti ki duyduğu  adım sesleri ile hızlıca bavulunu kapattı ve korkuyla beklemeye başladı.Kapısının üç kere yavaş tıklatılması ile gelenin annesi olduğunu anladı.Nazgül Hanım,genç kızın kendisinin geldiğini anlaması için kapısını üç kere sessizce tıklatacağını söylemişti.Aralarindaki anlaşmaydı bu.

Genç kız derin bir soluk aldı.Nazgül Hanım yavaşça odaya girdi ve telefonunun ışığını açtı.Genç kızın hazır bir şekilde beklediğini görünce vakit kaybetmeden bavulu aldı ve genç kızın kolundan tutarak yürümeye başladı.

“Anne?”

Nazgül Hanım arkasına döndü ve genç kıza baktı.”Ne var?” dercesine başını salladı.

Genç kız kendisini daha fazla tutamadı ve annesine sımsıkı sarıldı.Biryandan kokusunu bir daha hiç alamayacakmış gibi içine çekiyor bir yandan da gözlerinden sicim gibi yaşlar akıtıyordu.Nazgül Hanım ise gözleri dolmuş bir şekilde ağlamamak için yoğun bir çaba sarf ediyordu.Elini yavaşça kaldırdı ve genç kızın sırtını okşadı.

Anne kız on dakika böyle kaldıktan sonra  birbirlerinden ayrıldılar ve kapıya doğru yürümeye başladılar.Sessizce odadan çıktılar  ve dış kapıya doğru ilerlemeye başladılar.Ayakkabılarını giydiler ve sessizce kapıyı açtılar.Kendilerini dışarı attıklarında Hümeyra kendini bir kuş kadar hafiflemiş hissetti.Sırtındaki yük bir nebze olsun azalmıştı sanki.

Fakat bir  an önce şehrini terk etmesi gerekiyordu.Ziya Bey kaçtığını anlarsa ömür boyu bu yüke tutsak edilirdi.Genç kız bu düşünce ile son  kez evine baktı ve annesi önde kendisi arkada kendilerini bekleyen arabaya doğru yürümeye başladı...

Herkese selamın aleyküm.Yeni bölümle karşınızdayım.Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.Tek temennim güzel bir Gönül Yarası ailesi olmak.İnsallah keyifle okuyorsunuzdur.Hepinize hayırlı akşamlar.