GÖNÜL YARASI(Kalp Gözü)

2.Bölüm

Hümeyra gözlerini yavaş yavaş araladığında,sabah ezanın sesi de odayı huzurla dolduruyordu.Gözlerini kapattı ve bu güzel sesi dinlemeye başladı.Fakat dün yaşadıkları aklına tekrar düştüğünde,ağlamaktan kurumuş göz pınarları sanki hiç kurumamışçasına yeniden yaşla dolmuştu.Annesinin ona kötü davranması,üstüne atılan iftira ve evlilik mevzusu.Bütün bu yaşadıklarının kötü birer kâbus olmasını istesede,ne yazıkki hepsi gerçekti.Annesi resmen onu ***pu lukla suçlamıştı.

O böyle birşeyi yapmazdı ki,yapamazdı.Allahtan korkardı o.Allah'ın hiç sevmediği bir günaha,zinaya nasıl yeltenebilirdi.Bırak yeltenmeyi düşünemezdi bile böyle bir şeyi.Nasıl bir oyun oynanmıştı da annesi  böyle pis birşeye inanmıştı?Hissediyordu genç kız.Çok kötü bir oyunun içindeydi ve bir girdap gibi bu oyuna çekiliyordu.Ne yapabilirdi?Ne yapabilirdi de bu iftiradan kurtulabilirdi?Bu girdaptan nasıl çıkabilirdi.Ama şimdi bunları düşünmenin sırası değildi.

Evet ona kötü bir oyun oynanmıştı ama bu iftiradan ve evlilik mevzusundan kurtulması lazımdı.Birşeyler düşünmesi lazımdı.Ama herşeyden önce Allah’ın huzuruna çıkmalıydı.Yine herzamanki gibi ona sığınmalı ve ondan yardım istemeliydi.

Gözünün yaşını sildi ve ayağa kalktı.Ani kalkışı ile bedenindeki acılar tekrardan etkisini gösterse de umursamamaya çalıştı.Üstüne şöyle bir baktığında dünkü kıyafetleri ile uyuduğunu gördü.Bu şekilde namaz kılamazdı.Önce üstünü değiştirmesi gerekiyordu.Üstünü değiştirdi,feracesini giydi ve  kapıya doğru yöneldi.Koridora bir göz attı ve bedenini dışarı çıkarttı.

Sabah bu saatlerde kendinden başka kimse ayakta olmazdı ama ,olurda biri ayakta ise kimseye görünmek istemiyordu.Özellikle de annesine.Annesi ile karşı karşıya gelirse nasıl davranırdı hiç bilmiyordu,fakat en kısa zamanda annesine kendisini dinletmek zorundaydı.Belki bir umut kendisine inanırdı.

Yavaşça banyoya doğru ilerledi ve kapıyı açtı.Abdestini güzelce aldı ve çıktı.Soğuk su o kadar iyi gelmiştiki canlandığını hissetti genç kız.Tekrar odasına girdi ve seccadesini serdi.Allah'ın huzuruna durdu ve huşu içinde namazını kılmaya başladı.Namazını bitirip tesbihatını da yaptıktan sonra ellerini semaya açtı ve şu sözleri fısıldadı.

“Ey alemlerin Rabbi olan Allah’ım.Sen şüphesiz herşeyi gören ve işitensin.Benim böyle kötü bir günahı işlemediğimi sen biliyorsun.Onların ne yapmaya çalıştığını da biliyorsun.Ne olur Allah’ım.Ne olur bu iftirayı temize çıkartmama yardım et.Anlımın akıyla bu girdaptan kurtulmama yardım et yüce Rabb'im”

dedi ve ellerini yüzüne sürdü.Namaz kılmak ve derdini Rabbine açıp yardım istemek o kadar iyi geliyordu ki ruhuna, canlandığını ve ferahladığını hissediyordu.

Secaddeden kalktı ve onu katlayıp yerine koydu.Şimdi annesinin yanına gidip herşeyi anlatması gerekiyordu.İnanmayacağını bilsede şansını denerdi en azından.Kapıyı açtı ve dışarı çıktı.Tam o anda kapı açıldı ve yan odadan Nazgül Hanım çıktı.Genç kız kadına doğru yöneldiğinde Nazgül Hanımda onu kolundan tuttu ve genç kızın odasına doğru sürükledi.Genç kızı içeri girdirdi ve etrafı kolaçan ettikten sonra kapıyı kapattı.

“Anne bir kere dinle beni.Bak yemin ederim ben böyle birşey yapmadım.Allah’tan korkarım ben.Nasıl yeltenirim böyle birşeye?Lütfen inan bana.”

Hümeyra ne kadar annesinin sözlerine inanmayacağini bilsede,yinede bir umut şansını denedi.Ana yüreğiydi sonuçta,kıyamazdı belki.
Nazgül Hanım yavaşça genç kıza yaklaştı ve konuşmaya başladı.

“Dün gerçekten böyle birşey yaptığına inandıydım.Ne kadar birtarafim böyle bir şey yapmadığına inanmaya çalışsada birtarafim hırsıma,öfkeme yenik düştü.Dün senin odandan çıktıktan sonra Ziya'nın sesini duydum.Bizim odada fısıltılı bir şekilde konuşuyordu.Aralık kapıdan yavaşça dinlediğimde Rızayla konuştuğunu farkettim.Dediki,