ŞAH +18

XXII

"Bebeğimiz gayet sağlıklı cinsiyetini göstermemek için direniyor ahahah
En geç bu ay sonu öğreniriz " doktorun söylediklerini fazla anlamadığım için tepki vermemiştim ama neryisin gülerek şişmiş olan karnını okşamasıyla olumlu şeyler söylediğini anladım ve bende güldüm.

"Hanfendi de mı kontrole gelmişti?" Neryis bana bakıp göz kırparak birşeyler söyledi.

"Aslında kontrole gelmedi ama birkaç dakikanızı ayırarak ona da bakabilir misiniz ?" Doktor ellerini açarak koltuğundan kalktı

"Birşeylerden şüpheleniyoruz anlaşılan. Tabii , hanfendi şuraya yatar mısınız " bana bakarak cümle kurmasıyla bakışlarımı neryise çevirdim.

Tek kaşımı kaldırarak ne var anlamında başımı salladım.
"Oraya seninde yatmanı istiyor. "
Kaşlarım anında çatılırken
"Saçmalıyorsun , hayır tabikide" ani ve fazla tepki vermemeye çalışarak oturduğum yerden kalktım.

"Bebeğim sadece kontrol edicek hem sen korunmayı unuttum diyorsun. Ne olur ne olmaz" yanıma gelip elini koluma koyduğunda kaşlarım hala çatıktı

"Yok öyle birşey olamaz."

"Tamam işte olup olmadığını görelim " pekala bakmaktan bi zarar gelmezdi değil mi

Onu onaylayıp sedyeye yattım
Karnımı açtığımda jeli karnıma yaydırarak aleti üzerinde gezdirmeye başladı.

Kalbim sakin ol
Hamile olamazsın
Neryisin kendi kafasında kurduğu birşey işte

Nefesimi tuttuğumda kadın ingilizce konuştu
"Sakin olup nefes alın verin" gülümseyerek söyledikleriyle neryis
Ekranın önüne geçmiş heyecanla bekliyordu

Ekran açıldığında kadın aleti hareket ettirerek ekrana döndü

"O mu ?!" Neryisin anlamadığım kendi dilini kullanarak bağırmasıyla gerildim.

Siktir
Ne oluyor!

" n-ne oldu!"
Doktor gülümseyerek bana döndüğünde dondum kaldım.

Lütfen değilsin de
Lütfen hamile değilsin de
Lütfen rasttan hamile değilsin de

Sadece bir unutkanlık başıma bunu getiremez
Tüm hayatımı değiştiricek olan sözleri bekledim .

Kalbim heyecan ve korku ile çarpıyordu.

Minik bir bebek
Sanırım şuan isteyeceğim en son şeydi

Simsiyah hayatıma girerse ne olucak
Ben onu nasıl büyütecektim

Sakinim
Daha söylemedi
Hamile değilim

"Söyleyin artık! " neryis çığlık atarak zıpladığında herşey anlaşılmıştı.

Gözlerimi ekrana çevirdim.
Korkuyla bakmadığım ekranda minicik birşey vardı.
Gözlerim yavaşça dolmaya başlarken doktor birşeyler zırvalamış ancak duymuyordum

Yutkundum.
Ne olacaktı şimdi

Kaçmak için kırk takla attığım adama nasıl geri dönecektim.

Göz yaşlarım artık rast için akmıyordu
Ben hamileydim
Küçücük bir can taşıyordum
İnanmakta güçlük çeksemde artık iki canlıydım

Karnımda bir bebeğin olduğunu düşündükçe ağlamam şiddetlendi
Hıçkırıklarıma engel olamazken neryis önüme geçerek beni kendime getirmeye çalışıyordu.

Gözlerimi ekrana dikerek sakinleşmeye çalışıyordum.

"Sakin ol hüsra !" Doktor hanım ekranı kapattığında gözlerimi ekrandan çektim .