The test

6

Voorzichtig klim ik omhoog, doordat het huisje zo dichtbij is kan ik schieten maar toch snel terug rennen en verschuilen. Ik klim het laatste stukje van de helling op en span de boog aan, kort laat ik mijn ogen scherpstellen en begin af te tellen. 3,2,1... Voordat ik het kan beseffen is de pijl weg. Remoer en geschreeuw volgt, er is zeker een soldaat geraakt. Voorzichtig kijk ik toe, de soldaten beginnen te rennen naar... Mij? Shit! Paniekerig rol ik de helling af en ren naar Brianna haar huisje, ik laat me in het gat vallen en sluit de toegang. Met ongelofelijk veel buikpijn van de adrenaline ga ik op mijn bed zitten, hopelijk is Brianna niet wakker geworden.

Ik hoor Brianna haar stem, slapen is me niet gelukt dus besluit ik te gaan kijken. Voorzichtig sluip ik de kleine kamer uit en kijk omhoog naar Brianna, ze is met iemand aan het praten, Ferry? Als ik Brianna afscheid hoor nemen sluip ik vlug terug naar mijn kamer, ik duik onder de dekens en sluit mijn ogen. Een kleine lichtstraal komt de kamer binnen, ik open mijn ogen en strek me uit zodat het lijkt alsof ze me wakker maakt. 'Je stelt me best teleur weetje.' Zegt Brianna zacht en ze gaat op de zijkant van mijn bed zitten. 'Kon je het nou echt niet laten?' Vervolgt ze. Ik blijf haar verbaasd aankijken, hoe weet ze dit? 'Denk de volgende keer even na voordat je iets doet. Het draait hier niet alleen om jou weetje, je had mij in je stomme actie mee kunnen sleuren! Ik ben altijd veilig geweest, waag het niet om mij te laten overlijden door jou stomme acties.' Snauwt ze tegen me. Boos maar toch verwachtingsvol word ik door Brianna
aangekeken, ik geef geen kik, ze heeft gelijk. Ik knik zachtjes, ze staat op en klapt de deur best hard achter zich dicht. 'Sorry.' Mompel ik en overweldigd nestel ik me in mijn bed.
-
'Goedemorgen.' Zegt Brianna vrolijk. Wat heeft die gedronken? Vannacht was ze nog zo pissig. 'Goedemorgen.' Antwoord ik terug. Voorzichtig ga ik aan de tafel zitten, Brianna komt aangelopen en schoteld mij en zichzelf een broodje met ei voor.

Hoe komt ze aan ei?
Hoe komt ze aan brood?

'Ferry heeft alleen eten dat echt lang goed blijft, hoe kom je hier aan?' Vraag ik nieuwschierig. Vlug richt ik me op mijn broodje, als ze antwoord wil geven doet ze dat vanzelf wel. 'Connecties.' Reageer ze met volle mond.

Connecties?

Ik knik voorzichtig en zet mijn porseleinen bord, die vol zit met gaten, op het aanrecht, kort sta ik stil, wat moet ik doen? Mijn doel was om over de grens te gaan, kan dat nogsteeds?
'Niet denken, doen.' Hoor ik op de achtergrond, waar bemoeit Brianna zich mee. 'Veiligheid ging toch voor?' Antwoord ik geniepig, Brianna moet mij niet lastigvallen midden in de nacht en daarna poeslief doen.

Een stilte volgt, Brianna is waarschijnlijk best pissig en ik eigenlijk ook. Ik laat me op de bank vallen en kijk naar de muur. Dit kan zo niet doorgaan, ik moet me gaan inhouden. Brianna biedt mij onderdak, dat moet ook zo blijven, als ik zo door blijf gaan sta ik straks op straat. Dichtbij de grens nogwel. 'Kom, we gaan Ferry zoeken.' Zegt Brianna. Ze staat op en pakt de rugzak die tegen de bank aan leunt, ook ik sta op en pak mijn rugzak. Voorzichtig klim ik naar boven en kijk even om me heen. '3 dagen.. 2 dagen terug....' Denk ik hardop. 'Naar de campus dichtbij de kerk.' Zeg ik vastberaden. Brianna kijkt me aan alsof ik gek ben, ik weet dat het lang lopen is maar zij wil Ferry toch ook terug?!

'Ik heb een fiets.' Zegt Brianna nadat we langs het beekje zijn gelopen. 'Is er een pad? Anders zit die fiets alleen maar in de weg.' Antwoord ik afwezig. In mijn ooghoek zie ik dat Brianna knikt. Ik begrijp haar niet helemaal, ze heeft spullen die nergens te krijgen zijn! Wie zijn die connecties van haar? 'Ik blijf hier, haal jij de fiets op?' Vraag ik en stop met lopen. Alweer knikt Brianna, ze draait zich om en rent terug naar haar woning, die woning van haar heeft overigens ook super veel spullen die niet zomaar verkrijgbaar zijn! Oke, ze is hier al super lang maar come on, dit is bizar. Ik ga zitten en laat mijn benen bungelen over het bruggetje, mijn grote teen hangt ongeveer 1 millimeter in het water, het kietelt ongelofelijk erg.

-

'Hier is het.' Zeg ik terwijl ik al van de fiets afspring. Brianna stapt af en laat de fiets op de grond vallen, geen wonder dat dat ding zo kraakt. Vlug lopen we naar binnen, eerst naar de kantine, dan naar zijn slaapkamer en ten slotte gewoon door de campus heen rennen. 'Niet gevonden.' Zucht ik terwijl ik aan het stoffige keukeneiland ga zitten. 'Ik ook niet.' Zegt Brianna terwijl ze naast me gaat zitten. 'We blijven gewoon hier tot hij terug komt.' Zeg ik vastberaden. Plots schiet er een gedachte door mij heen, ik liet Ferry alleen in zijn slaap, moest hij mij van de soldaten zoeken? Is hij gepakt? Snel schud ik mijn hoofd, niet aan denken. Ik sta op en pak een blikje met, je raadt het al, ananas uit de koelkast. Vlug maak ik het blikje open en giet de schijfjes ananas in een kommetje, ik zet het kommetje op het keukeneiland en ga weer zitten.

'Zijn jij en Ferry goed bevriend?' Besluit ik de stilte te verbreken. Brianna knikt en slikt snel een schijfje ananas door. 'We kennen elkaar al super lang en doordat ik hem opving toen hij hier kwam werd onze band steeds hechter.' Ik draai me een stukje om naar rechts zodat ik Brianna beter kan zien, bedoeld ze hechter als in hechter hechter? 'Heel lang konden we niet van elkaars zijden afwijken.' Vervolgt Brianna, wil ze me jaloers maken ofzo. 'Toch ben ik weggelopen.' Hoor ik Ferry zeggen.