vegaspete | özel bölüm

beş

''Dinle! Havuzun her renkte plastik ördeklerle dolmasını istiyorum. Ayrıca, havuzun üzerine bağlanacak Noel Baba şeklinde bir balon istiyorum. Ren geyikleriyle de yapın. Havuzu doldurun. Estetik ve dikkat çekici görünmesini sağlayın."

Bay Khun sabah erkenden, biz kahvaltımızı bitirdikten hemen sonra yapılacak şeylerin talimatını vermişti. Ben havuzu temizlemeye başlarken Arm ve Pol onun tüm emirlerini not etmişlerdi.

Daha sonrası için barbekü önceden hazırlanmıştı. Arm ile yapmıştık.

"Evin etrafına ateşböceklerine benzeyen ışıklar asmak istiyorum. Evin kenarlarına da, şelale gibi görünen led ışıklar yerleştirmek istiyorum. Denizdeki balıkçıların evimizi uzaktan bile görmelerini istiyorum."

Dürüst olmak gerekirse, Bay Khun'un gösteriş fikrinin en üst düzeyde olduğunu düşünüyordum, ancak buraya Arm ve Pol'in hazırlanmasına yardım etmek için geldiğimden bu konuda hiçbir şey söyleyememiştim.

"Pazara gidelim mi?" Dedi Pol, Arm ve ben başımızla onayladık.

"Evin önünde bir Noel ağacı dikilmesini istiyorum. En az üç metre boyunda olmasını istiyorum. Ve Noel ağacını koruyan bir kardan adam istiyorum. Gerçeğine sahip olamayacağını biliyorum, bu yüzden sahte olmasını bekliyorum. En azından kardan adam."

"Kaplan karidesleri ve tatlı deniz tarakları istiyorum. Ne diyorsun Pete?"

Arm beni dürttü.

"Tamam, sonraya bırakalım.'' Dedim. Bay Khun'ın sesi arka planda kayboluyordu.

Dinlemediğimizden değil, ama ana ailede uzun süre çalıştığımızdan beri, Bay Khun'un gözlerimiz kapalıyken bile ne istediğini zaten biliyorduk. Ana ailenin koruması olmak, sadece savaşta iyi olmak için değil, aynı zamanda iyi bir casus, araştırmacı, teknisyen, dekoratör, barista, şoför, sekreter ve bazen de aşçı olmak için çeşitli alanlarda beceriler gerektiriyordu . Bay Khun'ın durumunda, izlediği tüm filmler ve diziler için şarkı söylemeyi, dans etmeyi ve iyi bir yorumcu olmayı da öğrenmiştim.

"Çitin üzerinde balon istiyorum ve hey! Ben de dans ışıkları istiyorum. İhtiyacın kadar al. Bugünkü görev, tüm şehirdeki en fazla elektriği tüketmek."

Biraz daha mırıldandı.

"Kiminle konuşuyorsun?"

Bay Kim geldi ve kardeşine sordu. Kapıya yaslanmış düşüncesizce suyunu içiyordu.

''Ben... Bilmiyorum.''

Bay Khun, bize bakarak yanıtladı, Pol ve Arm yaptığımız listeye eğildi. Görünüşe göre yorulana kadar konuşuyordu. İkisi etrafta dolaşıyorlar, bir şey hakkında tartışıyorlardı.

Bir süre sonra kardeşler biraz kestirmek için odalarına çıktılar ve daha sonra yapılacak olan yorucu partinin enerjisini depoladılar.

Bay Time, Bay Tae ve Bay Mew üçlüsünün bize katılmaya geleceklerini duymuştum.

Bay Kinn ve Porsche bir süre önce belgeleri alarak odalarına çıktılar. Bir süre çalışacaklarını duydum. O zaman bu Vegas'ın yalnız çalışmadığı anlamına geliyordu. Açıkçası hiç de yoğun oldukları bir iş değildi bence. Oda çok sessizdi ve Porsche'nin zaman zaman Bay Kinn'e bağırarak tutarsız sesler çıkardığını duyabiliyordum.

Birden telefonuma bir bildirim geldi.

LINE

VEGAS: Yemekten sonra şirkete geçeceğim.

PETE: Tamam, kendine dikkat et.

Alışkanlık dışında cevap verdim çünkü daha önce, büyük bir toplantıya katılması veya önemli müşterilerle tanışması gerektiğinde, beni Bay Khun'a bırakır ve gece beni alana kadar zaman zaman beni bilgilendirirdi. Ve birbirimizin nerede olduğu hakkında bilgi sahibi olmamız ikimiz için de normal bir olay haline gelmeye başlamıştı.

Dürüst olmak gerekirse, bu konuda iyi hissediyordum. Kendimi önemli hissettiriyordu. Aynı şeyi yaptığımın farkında değildim ve o hiç aldırmıyordu. Oldukça basit bir hayat yaşıyorduk ve bundan memnun olduğumu söyleyebilirdim. Tatlı sözler değiş tokuş olmuyordu ama bizim için önemli değildi. Hiç sıkılmıyordum. Yeter ki gece beraber yatıp sabah birbirimizin kucağına uyanalım. Bu bana yeterdi. Aslında ihtiyacım olan tek şey buydu, daha fazlası değil.

"Bence Khun Vegas şu anda yalnız."

Che' gelmişti ve bu gece için barbeküyü toplamama yardım ediyordu.

"Hayır, çalışıyor." dedim ona gülümseyerek. Erkek arkadaşı başka bir şeyle meşgul gibi görünüyordu. Gözlerindeki bıkkınlığı görebiliyordum.

"Ama böyle özel durumlarda, Khun Vegas da seninle biraz zaman geçirmek isteyebilir." Che' barbeküyü alıp bana verdi.

"Çalışmakla o kadar meşgul ki, bunu unutabiliyor."

Düşündüğüm gibi dedim ki, evet Vegas böyle bir işkolikti. İş söz konusu olduğunda çok ciddileşirdi, bazen o kadar odaklanırdı ki, aç olduğu zaman bile, sadece işlerini halletmek için aç olduğunu unutabilirdi.

"Aslında Khun Vegas çok değişti." Gülerek söyledi.

"Evet hem de çok."

"Böyle iyiye doğru değişmeye devam ederse, Khun Pete rahat olabilir."

"Ama onu tamamen evcilleştirmek için daha ne kadar kutsal suya ihtiyacım olabileceğini bilmiyorum." dedim şaka yollu. Aslında Vegas'ın daha iyi bir insan olmaya devam edip etmeyeceği veya bu iyi değişimin ne kadar süreceği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ama kesin olan bir şey vardı ki, ne olursa olsun onun yanında olacağımdı. Sevsem de sevmesem de artık onun karşısında duramazdım.

"Hey, ciddi bir konuşmanız var." Pol aniden arkamızda belirdi." Kaç şişe bira getireyim? Kalbin mi kırık, Che'?" Arm sordu.

"Hui! Değilim!"

"Öyleyse, bir düğün haberini mi kutlayacağız?" Arm dedi, gülümseyerek. Açıkçası onunla ve Bay Kim'le dalga geçiyordu.

"Ben hala masumum!" Küstahça söyledi.

"Gerçekten mi? Ama yağmur yağdığında yıldırımı durdurabilir misin?"

Kızarık yüzünü görmeyi eğlenceli bulduğum için alay etmeye katıldım.

"Limon otunu kendim ekebilirim!" Gururla dedi, göğsünü gererek.

"Vay canına!"

Üçümüz birbirimize bakıp güldük. Ama ne kadar gülümserse gülümsesin, yüzünde bir duygu çizgisi görebiliyordum. Vegas'la birlikte olduğumdan beri bir şeylerin doğru olmadığını hissedebiliyordum, çok hassas bir insan olmuştum. Ve o benim öz kardeşim olarak gördüğüm biriydi, bu yüzden onunla biraz konuşmam gerektiğini düşünüyordum.

"Pazara birlikte gitmek ister misin?"

Sordum.

"Tabii!" Aceleyle başını salladı.

"Öyleyse Bay Kim'e bizimle geleceğini söylemelisin."

Buradaki herkesin hayatını yönetmekten sorumlu olan ben, Arm ve Pol, mekanı ayarlamalı ve yiyecekleri hazırlamalıydık. Artık ana aile için çalışmasam bile yardımcı olabileceğim her şeyi yapacaktım. Ayrıca Bay Khun sadece iki koruma getirmişti. (Anon ve Bay Kinn'in yeni işe alınan korumaları Vegas'a işlemlerle eşlik etmek için bırakılmıştı, gerisi ana evi ve depoyu güvende tutmak için kalmıştı)

Arkadaşlarımın tüm sorumluluğu almasına izin vermek istemiyordum. En azından burada rahat hissediyordum. Sanki tekrar liderleri olmaya geri dönmüş gibiydim.

"Sormana gerek yok. İstediğim zaman gidebilirim." Che yüzünü eski haline getirdi ve başını salladı.

"Elbette yapmalısın. Korkarım bundan sonra azarlanacak olan sen değilsin. Biz olacağız. O yüzden lütfen inat etme." Dedi Pol.

"Gerçekten mi?" Che ' tekrarladı. Bir sorunu varmış gibi görünüyordu ama şu anda ona soramazdım. Kendisini rahatsız eden şeyi söylemesini istiyordum.

♡