အခုလည်းသူရှိနေလို့ထင်သည်။တိုတတ်နေသောစကတ်စလေးအားခနခနဆွဲချနေတတ်သည်။တိုနေသောအကျႌလေးကြောင့်ခြေတန်ဖြူဖြူလေးတွေကိုမြင်နေရပေသည်။ခြေအိပ်ဝတ်ထားသော်လည်း ဇာဖြစ်တာကြောင့်မြင်နေရပေသည်။ကုန်းလိုက်တိုင်းတစ်ချက်တစ်ချက်ပေါ်လာသောမက်မွန်းသီးကိတ်ကိတ်လေးကိုတစ်ခါလောက်တော့မြည်းကြည့်ချင်သည်။
ကျစ် ဒီကောင်လေးသမာဓိအားကိုလာစမ်းနေသလားအောင်းမေ့ရသည်။နောက်ဆုံးတော့ သူ့သည်းခံနိုင်စွမ်းကုန်သွားပြီဖြစ်သည်။
"အင့်..... master....''
ရှေ့ကကုန်းနေသောကောင်လေးအားခါးမှဆွဲကိုင်ကာကုတင်ပေါ်ပြစ်တင်လိုက်တော့သူ့အားပြူးကြောင်ကြောင်ကြည့်လာတဲ့သူလေး။
" master ကူးကိုဘာလုပ်တာလဲ''
"ချစ်ချင်လို့လေ ဘေဘီလေးကို ''
"ဟင့်အင်း ဖယ်ပါ ကူးကိုဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့ ကူးမကြိုက်ဘူး လွှတ်ပါနော် ဟင့် ''
"မငိုနဲ့အုန်းဘေဘီငိုစရာတွေကျန်သေးတယ် ''
ဘေဘီသေးသေးအားပြောပြီးသည့်နှင့်သူပစ်မှားနေကြဖြစ်သောနုှတ်ခမ်းသားလေးအားစတင်သုံးဆောင်လိုက်သည်။သူထင်ထားတာထက်တောင်ပိုပြီးချိုနေသေးသည်။နမ်းနေရင်းအားမရစွာအောက်နုှတ်ခမ်းလေးအားဖိကိုက်လိုက်လေသည်။
" အ ....အွန်....''
နာသွားလို့ဟသွားသောခံတွင်းသားလေးထက်သို့သူ့လျှာအားထိုးသွင်းပြီးခြယ်လှယ်ပစ်လိုက်သည်။ခံတွင်းသားနွေးနွေးလေးနဲ့အတူလျှာသေးသေးလေးအားစွဲယူကာနမ်းရှိက်နေမိသည်။
တဖြည်းဖြည်းအသက်ရူကြပ်လာတာကြောင့်သူရင်ဖက်အားထုလာသောဘေဘီလေးကြောင့်သူ့အလွတ်ပေးလိုက်လေသည်။သူလွတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ထပြေးမယ်လုပ်နေသောဘေဘီလေးကြောင့်အတန်းချုပ်ကာအဝတ်တွေကိုဆွဲဖြဲပစ်လိုက်သည်။အောက်ခံဘောင်းဘီဆလေးဟာသူ့ကြောင့်ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်မျက်နာငယ်လေတော့သည်။
"လှတယ် ဘေဘီ မင်းက ဒီပုံစံလေးနဲ့ပိုလှတယ်''
"ဟင့် ကူးတောင်းပန်ပါတယ် ကူးကိုလွှတ်ပေးပါ ဟင့်
ကူးတကယ်မကြိုက်လို့ပါ ''
master
Start from the beginning
