Sihir Akademisi [ASKIDA]

Tanıtım + Karakter Tanıtımı

Merhaba!

Büyülü bir kurguyla karşınızdayım. Bu kitabım cadılı falan olacak ama tamamen kafamdan oluşturacağım, bu yüzden normallerine benzemeyebilir. Şimdi tanıtımı okuyalım. Ardından karakterlerin fotoğrafları... Üstteki piyano müziğini açmayı unutmayın.

---

(Vasilisa Moore)

"Efendim, anneniz ve babanız sizi çağırıyor." 

Kapıda bekleyen şövalyenin sesini duyduğumda başımı kapıya çevirdim. Ardından "Tamam, bekle, geliyorum." diye mırıldandım. Şövalye kapıyı kapattığında giyinmem için bir kadın geldiğinde onu kibarca reddettim. Saraydaki bu tarz şeyler bana hep saçma bulurdum. Bir evin normal odalarının yaklaşık beş katı büyüklüğündeki odamda dolabıma doğru yürüdüm. Dolaptaki giysilere göz gezdirdikten sonra beyaz, dizimin üzerinde biten bir elbise seçtim.

Sarayda normalde giysileri görevliler seçerdi ancak bundan hoşlanmadığım için giysilerimi kendim seçiyordum. Üzerimdekileri çıkardıktan sonra elbiseyi giydim. Ardından şövalyenin yanına gittim ve birlikte anne ve babamın bulunduğu taht odasına girdik. Annem beni gördüğünde "Gel Vasilisa." dedi. 

"Ne oldu anne?"

"Seninle konuşmamız gereken bir konu var." dedi babam. "Biliyorsun, bizim ülkemizde on sekiz yaşından sonra eğitim almak zorunlu. Sen de on sekiz yaşına girdin." Annem devam etti. "Biz seni olabildiğince özgür büyüttük, eğitiminde de özgürce seçim yapman gerekiyor. Biz eğitimin için buraya eğitmenler getirmeyi düşünmüştük ama seçim senin. Eğitmen gelsin mi?"

Bir süre düşündüm. Eğer burada kalmayı seçersem ailemi daha sık görebilirdim ancak bu şekilde diğer öğrencilerden üstün olurdum. Hiçbir zaman kendimi üstün görmemiştim, bu yüzden normal bir eğitim alabilirdim. "Hayır, normal bir şekilde eğitim alabilirim. Bu daha iyi." dedim. Annem gülümsedi. Babam "O zaman seni iyi bir akademiye göndermek isteriz. Ve en iyi akademi Crasina'da. Yani hazırlansan iyi olur kızım."

Sevinmiştim çünkü Crasina oldukça güzel bir şehirdi. Anne ve babama teşekkür ettikten sonra odama gitmek için kapıya ilerledim. Yine şövalyeyle sessiz birkaç dakika sonra odama geldim.

Göreceğimiz eğitim sihrimizi daha iyi kullanmak içindi. Ben on yaşımdan beri sihrimi iyi bir şekilde kullanabiliyordum. Eşyalarımı yerleştirmem gerekiyordu çünkü yarın sabah gidecektim. Elimi sihre uygun bir şekilde salladıktan sonra "Consedisset." diye fısıldadım...

---

(Lloyd Osborne)

"Ne oldu anne?" dedim sıkılmış bir şekilde. Annem ve babam yani, ülkenin kral ve kraliçesi beni yanlarına çağırmıştı. Bu prens işlerinden memnun değildim açıkçası. Bunca gösteriş saçma ve gereksiz gelirdi. "Oğlum, senin normal bir okula gitmeni istiyoruz. İnsanlarla sosyalleşmen gerekiyor." dedi annem.