Σημερα έχω ξυπνήσει χαρούμενη, το πήρα απόφαση χθες το βράδυ. Όπως αυτός έχει φτιάξει την ζωή του και την ζει, έτσι και εγώ από εδώ και πέρα δεν θα με κρατάει τίποτα πίσω, θα βγω απόψε κιολας με τα κορίτσια και θα βρω κάποιον που θα μου τραβήξει την προσοχή και θα προχωρήσω μπροστά.
Φτάνοντας στην εταιρία, βρίσκω την Στέλλα στον δρόμο μου και της λέω για το βράδυ
<απόψε θα βγούμε, θα πιούμε και θα βρούμε τον επόμενο για να περάσουμε καλά, δεν θα κάτσουμε να σκάσουμε, θα περνάμε καλά κάθε βράδυ με άλλον. Εμείς θα τους γλεντάμε όχι αυτοί εμάς.>
<εγώ μέσα, αλλά προς τι αυτή η απότομη αλλαγή;> με ρωταει παρατηρώντας με καλά
<λοιπόν, έκατσα και το σκέφτηκα χθες το βράδυ. Τι μας λείπει ρε Στέλλα; τίποτα! Αν μερικοί δεν μας βλέπουν έτσι όπως θα έπρεπε πρόβλημα τους, αυτοί χάνουν. Υπάρχουν και άλλου πορτοκαλιές που κανουν πορτοκαλια και εμείς...>
<και εσείς έχετε δουλειές, τώρα στα γραφεία σας! Αντε γιατί σαν πολύ αέρα πήραμε εδώ πέρα και δεν το εχω σε πολύ να μοιράζω απολύσεις> πετάχτηκε ο αλεξ
<μμμμ κάποιος δεν πέρασε καλά χθες το βράδυ, τέλος πάντων Στέλλα μου περνα από το σπίτι μου να ετοιμαστούμε>
<έγινε > και έφυγε έντρομη
<κόψε τις αηδίες μπροστά στους υπαλλήλους μου
<αλλιώς τι ;> Του λέω με ύφος
<αλλιώς δεν το εχω σε πολύ να το πω σε όλους ότι ήσουν η γκόμενά του αφεντικού, και δεν νομίζω να σου άρεσε πολύ να το μάθουν άλλοι εδώ μέσα και να σε σχολιάζουν ότι μου κάθεσαι για την θέση> λέει με κακία
<Έχεις δίκιο, θα νομίζουν ότι κάνω ελεημοσύνες και μην έρθουν και άλλοι να μου ζητήσουν, γιατί για να πας μαζί σου πρέπει να είσαι ή γκαβός ή χαζός>
<κάποτε πήγες μαζί μου>
<βλέπεις είχα ένα θέματακι με τα μάτια μου, αλλά ευτυχώς μου τα άνοιξες καλά εσυ και έφυγα τρέχοντας για να μην τρομάζω όταν σε βλέπω. Αλήθεια έχεις κοιτάχτει ποτέ στον καθρέφτη; κρίμα ρε παιδί μου να βγαίνεις έτσι> το τελευταίο το έλεγα έφευγα από δίπλα του, τον ένιωθα να βράζει. Πόσο θα ήθελα να δω τηξ φάτσα του να βραζει αλλά δεν πειράζει
<στο γραφείο μου τώρα μαζί με τον καφέ και το μπλοκ σου> μου λέει αυταρχικα
<αμέσως Χίτλερ> λέω και χτυπάω προσοχή με το ένα χέρι στο κεφάλι όπως οι στρατιώτες αλλά χωρίς να με δει γιατί είχε κλείσει την πόρτα
<σε ακούω Αμέλια>
<σε ακούω αμελια > μιμηθήκα την φωνή του.
Πάω τον καφέ του, και μου λέει τι να κρατάω σημειώσεις. Τρέχω να κάνω την δουλειά μου για σήμερα και να φύγω μια ώρα νωρίτερα. Στις 4 έχω ήδη τελειώσει και πάω να σηκωθώ να φύγω, φεύγοντας πέφτω πρόσωπο πρόσωπο με αυτόν.
YOU ARE READING
City Of Love
RomanceΞανά στην πόλη που κάποτε με έκανε χαρούμενη και ευτυχισμένη στα χέρια εκείνου. Εκείνου που με σκότωσε ενώ του έδωσα τα πάντα. Γυρνάω για δουλειά στο μέρος που με έθαψε μια για πάντα και ξανά γεννήθηκα από τις στάχτες της, αλλά η ζωή είχε άλλες προβ...
