Jien Of Grid (M-preg)

Chapter 6

"Ang laki po ng room niyo." Komento niya nang mailibot ang tingin.

Tumawa lamang ako ng mahina. Inilabas ko ang mga susuutin niya sa maleta at inilagay ito cabinet ko.

Tumayo ako at nang muling tumingin sa kaniya ay nakahiga na siya.

"Jien?"

"Hmm?" Parang antok niyang sabi.

Lumapit ako sa kaniya at nakita itong nakapikit.

Tumitig muna ako sa maganda niyang mukha bago lumuhod at tinanggal ang sapatos niya.

"Rest well, Jien." I kissed his forehead before walking out of our room.

Nagluto ako nang lunch namin ni Jien.

Umupo ako sa sofa sa sala at hinintay si Jien na magising.

Inilabas ko muna ang cell phone ko at tiningnan kung may important event na pupuntahan.

Mga ilang oras lang din ay bumaba si Jien na nagkukusot ng mata.

Tumawa ito ng mahina nang makita ako. "Kinabahan po ako kanina nang makita pong nasa iba akong kwarto." Tumabi ito sakin sa pagkakaupo.

Tumawa rin ako at ginulo ang buhok nito.

"Nagugutom ka? Ipaghahain na kita." I asked softly.

"Opo." Sinandal nito ang likod sa sofa at inilabas ang cellphone niya mula sa bulsa kaya napakunot noo ako.

"Who bought you that Jien?"

"This po?" Inangat nito ang cell phone kaya tumango ako. "Sila Ate May at Kuya Josh po."

Napatango-tango ako. "Anong ginagawa mo dyan sa cellphone mo? Games?" Imposible kasing nahilig na siya sa social media.

His eyes twinkle at parang excited na pinakita sakin ang mga laro niya.

"Ang dami ko pong laro no?" Nangingiti niyang sabi.

Tumango rin ako at ngumiti. "Other than that, ano pa ginagawa mo?"

"Music po." Sagot niya. May kinalikot ito sa cellphone at ilang saglit lang ay tumingin siya sakin ng nakanguso.

"Hmm?" Tanong ko.

"Wala po pala tayo sa bahay, may wifi po don." Sumandal muli ito sa sofa ng nakanguso.

Kinuha ko ang cellphone nito and press the password of my wi-fi.

"Here." Inabot ko muli sa kaniya ang cellphone niya at tumayo na. "Ipaghahain na kita."

Mabilis ang naging galaw ko at nang matapos ang lahat, lumabas ako ng kusina.

"Jien!" I called.

Inangat niya ang tingin sakin. "Po?!"

Tumayo ito at lumapit sakin.

Pumasok muli kami sa kusina at magkatabing umupo sa mesa.

Napangiti ako ng mabilis niyang nilantakan ang pagkain niya.

"Slowly, Jien."

Parang nahihiyang ngumiti ito sakin. "Ang sarap po."

I just smiled at him and wipe the ketchup on his cheek.

"Thank you, nagustuhan mo." Pasasalamat ko.

Tumango lang ito at nagpatuloy na sa pagkain.

Ako naman ay mabagal ring kumain dahil hindi ko maiwasan titigan si Jien habang kumakain ito.

Ilang minuto rin ay natapos kami.

"Don't run, Jien, kakain mo lang." Saway ko dito nang makitang tumatakbo siya.

Lumapit ito sakin at niyakap ako sa bewang.

Inangat nito ang tingin sakin bago ngumiti. "Sorry po."

Napatitig muli ako sa kaniya, hindi ko na alam anong nangyayari sakin.

Ang lakas ng tibok ng puso ko.

What if anak ko pala si Jien kaya komportable ako sa kaniya at agad siyang inuwi dito sa bahay.

Natawa ako ng mahina sa naisip ko.

Hindi ko na naman napigilan na ibaba ang mukha ko at halikan sa pisngi si Jien.

Iaangat ko na sana ang mukha ko pero biglang ipinalibot ni Jien kamay niya sa leeg ko at hinalikan rin ako nito sa pisngi habang nakangiti.

Nagulat ako sa biglaang kilos nito kaya natulala ako.

Bumalik lamang ako sa wisyo nang magsalita ito.

"Carry mo ako, Kuya." Sabi nito habang nakapalibot parin ang mga kamay niya sa leeg ko.

Sobrang lapit ng mukha namin ni Jien sa isa't isa. Napatitig ako sa labi nito.

Iniling ko ang ulo ko dahil sa kung ano-anong pumapasok sa isip ko. Sa huli ay hinalikan ko na lamang ito sa gilid ng labi niya.

"Akala ko ba big ka na kaya heavy ka?"

Nahihiyang ngumiti ito at inalis na ang pagkakapalibot ng kamay niya sa leeg ko. "Oo nga pala. Sige po lalaro na lang akong games."

Maglalakad sana ito palayo sakin pigilan ko siya sa bewang niya. Inilagay ko muli ang mga braso niya sa leeg ko at binuhat siya. Pinaghiwalay ko ang mga hita niya at inilagay ito sa magkabilabg tagiliran ko.

"Done." Ngiti ko dito.

Ang lawak ng ngiti nito nang tumingin siya sakin. "Thank you po! Never pong may bumuhat po sakin sa bahay, ay meron pala! Si kuya Josh pero yun lang po yung may sakit ako. Need po dalhin sa hospital." Tumatawa ito habang nagkukuwento.

Habang ako nakatitig lang sa nagliliwanag niyang mukha.

Natauhan lang ako when he cupped my cheeks.

"Sobrang bigat po ba ako? You can put me down po."

I just smiled at him. "Nope, you're light as a pillow."

Naglakad ako habang buhat pa rin siya, nakahawak ang isa kong kamay sa pang-upo niya.

If only I can squeez----- nope, not going there.

Umupo ako sa sofa kaya nakaupo siya ngayon sa hita ko.

*********
Don't forget to vote, thank you, ilysm mwaps.💜💚