Gözyaşlarım durmadı, akmaya devam etti. İnsanlar beni anlamakta zorlanıyordu, ne zaman soru sorsam, saçmalama ya, triplerine girip kalbimi kırmaktan kaçınmadılar. Bende sustum, sustum ve anlamadığım şeyleri dinledim. Bir an özgüven geldi ve sormak istedim. Soru sormaya devam ettim, "ses çıkarmamamı ve susmamı söylediler" , dinlemek istemediler, sorularım insanları kızdırıyordu. Kendi anam bile beni hor görüyordu, kimse sorularımı anlamadı.
YOU ARE READING
dear diary~
RandomBurda iste duygularimi yaziya dokucem ama bilmiyorum gunluk gibi iste takmayin
