"Nasıl oldu?"

"Merak etme bir şey olmadı. Kahraman Hyunjin kaslı kollarıyla koşarak Jennie'yi kucaklayıp dudaklarına yapıştı ahahaha."

"Puhahah belki de sûni teneffüs niyetiyle kaç zamandır istediği şeyi elde etmiştir kanka ."

"Aynen he ahahahahha."

"Ne saçmalıyorsunuz siz!"

"Olanı söylüyoruz bak."

Elinde biraz oyaladığı telefonu gülerek Felix'e gösterdiler. Hyunjin Jennie'ye tam da  sûni teneffüs yaptığı anda çekmişlerdi. Felix fotoğrafa bakınca garip hissetmişti. Bir şey diyemezdi ki kurtarmak için yapmıştı, her insanın yapabileceği gibi değil mi?

"Saçma yerlere vurmayı kesin! İnsan olduğu için hayatını kurtardı! Her insan bunu yapar! Sizin gibiler hariç."

"Ahaha emin misin? Normal sıradan bir kişi için o dalgaların arasından koşarak çıktı ve hiç düşünmeden dudaklarına yapıştı. Şimdi ise o kadar yolu yürüyerek Jennie'yi kucağında taşıyor."

"Çok sıradan şeyler ya bunlar olur öyle şeyler bence de sıkıntı etme sen ahahahah."

"Sizin ben-"

"Felix! Boşver onları gel sen." diyip kolundan tutarak Felix'i onların yanından ayırmaya çalışan Jisung ile birlikte onların yanından ayrılmıştı. Onlardan uzak Minho'nun yanına getirerek otutturdu.

"Sen onları takma bak biz varız."

"Gözlerin mi dolu senin? Bana üzüldüğünü söyleme sakın!"

Titrek sesiyle Felix yumruğunu sıkmaya ve dizlerini sallamaya başladı. Sinirden yanan gözlerini elleriyle ovaladı.

"Ha-Hayır sadece sinirlenince biraz gözlerim kızarıyor."

"Pekii."

"Haklı değil miyim ama? Jennie ve Hyunjin hakkında farklı şeyler düşünüyorlar. Jennie aramızda olan şeyleri biliyor böyle bir şey yapmaz zaten."

"Zaten öyle bir durum falan da yok çocuk insanlık edip hayatını kurtardı, bu aptallar iğrenç şeyler düşünüyor."

"Haklısın."

-----

Hyunjin otele girdiğinde kapıdakiler ona garip garip bakıyordu bunu önemsemiyordu çünkü zaten bugün yeteri kadar rezil olmuştu. Aşırı derece utanıyordu. Anlık eli ayağı titrediği için sûni teneffüs yapmıştı. Ama eğer yapmasaydı Jennie belki yaşıyor bile olmazdı. O yüzden buna değdiğini düşünüyordu.

Odanın kapısını dirseği ile açtıktan sonra Jennie'yi yatağına bırakmak için yatağa yaklaştı ve yavaşça uyuyan Jennie'yi yatağına bıraktı. Kafasını yastığa koyarken Jennie'nin gözleri açıldı. Hyunjin ellerini yavaşça çekerken Jennie ile göz göze geldi. Sanırım fazla yakınlardı.

Bundan rahatsız olan Hyunjin onu bırakıp odadan çıkacakken kolunda hissettiği el ile arkasına döndü.

"Teşekkür ederim Hyunjin."

Apologize | Hyunlix Kde žijí příběhy. Začni objevovat