Peter? Who's that?

He's MY KID?!

"Bay Stark?!"

"Çocuk."

Tony Peter'ın yapay zekası Karen -Tony hâlâ çocuğun isim koyma yeteneğini takdir etmiyordu- Peter'ın yaralandığını söylediği zaman Tony kuleden nasıl çıktığını ve buraya nasıl geldiğini gerçekten hatırlamıyor. Sonuçta çocuk Tony'nin yaptığı kostümü giyip dışarıda sallanırken olan herşey onun sorumluluğundaydı. Ve belki onun için birazcık endişelenmişti.

Ve işte buradaydı. Çocuk bir an kapıyı kapatmak istercesine bir hareket yaptı fakat kendine geldi.

"Uuuh- burada- burada ne yapıyorsunuz?" Çocuğun kekelemesinden ve hareketlerinden bir şeyler sakladığı çok belli oluyordu. Tony bu çocuğun şimdiye kadar nasıl gizli iş çevirebildiğini merak etti. Spider-Man olarak kimliğini şu ana kadar koruması bile çok büyük bir başarıydı.

"Uuh... Bu ne?" diye sordu Tony ekrana bakarken. "Bu... Bu benim, buna eminim. Kendim gibi görünüyorum. Ve bir çocuk var. Benim karşımda bir çocuk var. Bir çocuğun evine gidiyorum. Neden bir çocuğun evine gidiyorum?"

"Belki senin çocuğundur." dedi Natasha ve Tony birden donup kaldı. Çünkü bunun olma olasılığı vardı. Geçmişi göz önüne alındığında. Fakat sonra çocuğun ona Bay Stark dediğini hatırladı ve rahatladı. Kendi kanından birisi olmasının düşüncesş bile aşırı gericiydi. Onun babası olsaydı neden ona Bay Stark derdi ki?

"Çocuğun bana Bay Stark dediği gerçeğini görmezden geliyorsun Natasha."

"Belki çocuğun haberi yoktur."

Hadi ama. Natasha bu konuda Tony'e hiç yardımcı olmuyordu. Gerçekten bir çocuğu olabileceği düşüncesi ile kanı çekildi. O ne kadar berbat bir baba olurdu? Bir de çocuğun haberi yoksa? Felaket. Tony'nin sözlüğünde bu durum felakete karşılık geliyordu.

"Bu gerçekten bu durumu daha iyi yapmıyor."

"Yapması gerekmiyordu."

Tony'nin Natasha sayesinde aşırı çığlık atma ihtiyacı vardı. O. Bir. Baba. Lanet olası bir baba.

Loki "Araya girmek istiyorum." diyerek dikkatleri kendine topladı. "Bunun geleceği gösterdiğine inanıyorum."

Bu kadar. Başka bir açıklama yapmadı ve uzaklaşmaya başladı. Giderken "Buradan bir çıkış yolu araştıracağım. O sırada ne yaparsanız yapın." dedi ve sihri ile gözden kayboldu.

"Yani... Napıyoruz?" diye sordu Thor. Mjölnir'i yanına bırakmış kollarını kavuşturmuş, bir cevap bekliyordu.

Steve kalkanını yere bıraktı ve "Bekliyoruz." diye cevap verdi. Kalkanın yanına da kendisi oturdu. Natasha da Steve'in arka çaprazına oturdu. Clint yayını hemen yanında tutarak Natasha'nın yanına oturdu. Bruce sessiz kalarak diğerleri gibi yere oturdu. Thor diğerlerin baktı ve omuzlarını silkerek onlar gibi yere oturdu.

"Bekliyoruz." diye tekrarladı Tony kendine ve zırhtan çıkıp diğerleri gibi yere oturdu. Kıyafetlerini düzeltme zahmetine girmedi bile. "Eh, bir molaya ihtiyacımız vardı zaten."

"Yani, bir baba oluyorsun ha?" dedi Clint sessizliği bozarak. Bunu duymak Tony'nin tüylerini diken diken yaptı.

"Sanırım öyle." dedi Tony ve tekrar ekrana baktı. Kendini bir çocuk ile hayal etmek bile çok zordu.

"Hiiç, bir uğrayayım dedim. Beni kapıda mı bırakacaksın? Ne kadar misafirperversin." dedi Tony ve çocuğun onu davet etmesine fırsat vermeden içeri girdi. Çocuk arkasından kapıyı kapatıp Tony'nin oturduğu kanepenin önünde durdu. Ellerini koyacak bir yer bulamadığı için bir ceplerini karıştırıyor, bir saçlarını düzeltiyor, bir de tişörtü ile oynayıp duruyordu.