Chapter 9

122 10 2
                                    

«Μην κουνηθείς»Μου ψυθίρισε ο Άρης

Γιατί είμαι σε απόσταση αναπνοής;

Μόλις πήγα να φύγω ένιωσα τα χείλη του να ακουμπάνε τα δικά μου

Ένιωσα το στομάχι μου να σφίγγετε και η καρδιά μου να αυξάνει πολύ τους χτύπους

Με έσφιξε πάνω του σαν να μου ζητούσε να ανταποκριθώ σε όλο αυτό

Χωρίς την θέληση μου ΑΛΗΘΕΙΑ ΧΩΡΙΣ την θέληση μου ανταποκρίθηκα στο φιλί

Οι γλώσσες μας άρχισαν να παίζουν τρελό παιχνίδι μεταξύ τους

Γαμωτο γιατί όλο αυτό δεν πρέπει να με φιλάει ούτε εγώ γιατί δεν το σταματάω

~ίσως λέω εγώ ίσως σου αρέσει όλο αυτό~

Ναι-όχι όχι όχι δεν μου αρέσει

«Αμαν πια αυτοί οι έφηβοι να φιλιούνται παντου ελεος πια»Άκουσα μια αντρική φωνή και άνοιξα τα μάτια αμέσως και κοίταξα προς εκεί

Ήταν ένας μπάτσος Θεέ μου για αυτό με φίλησε για να μην μας καταλάβουν

Μόλις απομακρύνθηκε ο μπάτσος σταματήσαμε το φιλί για να πάρουμε ανάσες

Αμέσως με κοίταξε στα μάτια

Χωρίς να το καταλάβει το κεφάλι του γύρισα αριστερά από το χαστούκι που του έδωσα

«Αυτό δεν θα ξανά γίνει»Του είπα και άρχισα να φεύγω

Όμως δεν μπόρεσα διότι με έπιασε από το καρπό και με γύρισε προς αυτόν

Τα πράσινα μάτια του είχαν γίνει λίγο πιο σκούρα και ήταν θυμωμένος

«Να σου κοριτσάκι αυτό που έκανες δεν θα το ξανά κανεις εντάξει και σε φιλησα μόνο και μόνο επειδή ήταν ο μπάτσος δεν θα γυρνούσα ποτε να φιλούσα ποτε μια σαν και εσένα»Είπε και άφησε το χέρι μου

Γιατί με πείραξαν τα λόγια του Αι στο διάλο

Αμέσως έφυγα από εκείνο το μέρος και πήγα στο μηχανάκι ανέβηκα πάνω έβαλα μπρος

Βγήκα σε ένα δρόμο όπου δεν περνάνε και πολλά αυτοκίνητα έτσι μπορώ να οδηγήσω με μεγάλη ταχύτητα ώστε να ηρεμήσω

Άρχισε να αυξάνω κατά πολύ την ταχύτητα

Έκλεισα στιγμιαία τα μάτια μου και πάλι τα δυο πράσινα μάτια έκαναν την εμφάνιση τους και άνοιξα αμέσως τα μάτια μου

Είχα φτάσει σε μια παραλία κατέβηκα από το μηχανάκι και πήγα και έκατσα στην άμμο

Γαμωτο δεν νιώθω καλά τελευταία οι γονείς μου μου λείπουν αρκετά πολλές σκέψεις στο μυαλό μου...δεν ξέρω καν γιατί ζω δεν έχω τίποτα το ενδιαφέρον

Έχω βαρεθεί αρκετά από όλα

Άκουγα το κινητό μου να χτυπάει συνέχεια ποιος στο καλό είναι πάλι

Το άνοιξα ήταν ο αδερφός

«ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ»Τον άκουγα να φωνάζει

«Μην φωνάζεις ήρθα σε μια παραλία για μια βόλτα»

«ναι παίρνουμε κάνα τηλέφωνο και το λέμε με τρόμαξες»Ώρες ώρες γίνεται γλυκός

«Σε λίγο θα έρθω»Του είπα και το έκλεισα

Είδα ότι είχα μηνύματα και από τον ανώνυμο

Ανώνυμος
Μα καλά μας έχεις ξεχάσει εντελώς

Μεγάλη γκρίνια είσαι

Ωπππ ΑΠΑΝΤΗΣΕ
για πες μου πως είσαι

Είμαι καλά

Έχω ερωτευτώ φιλη

ΩΠΑΑΑΑ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ

Του απάντησα  και έκλεισα το κινητό και το έβαλα μέσα στο τσεπάκι μου

Μετά από 20 λεπτά

Έφτασα στο σπίτι και πήγα να ανοίξω την πόρτα για να μπω μέσα

Ξαφνικά άνοιξε και βγήκε ο Άρης αμέσως ένιωσα στο στομάχι να γίνεται ο ίδιο κόμπος

Γαμωτο γιατί νιώθω έτσι

Πέρασε ακριβώς από μπροστά μου ίσα ίσα ακουμπούσαν τα μέτωπα μας

Η ανάσα μου κόπηκε Λια σοβαρέψου δεν σου είναι τίποτα

Δεν γύρισα το κεφάλι μου πίσω να δω που πάει Χεστηκα κιόλας

Μπήκα μέσα στο σπίτι και καθησα στον καναπέ

«Τώρα θα μας τα πεις όλα»Μου είπε η νεφέλη μαζί με την Ελένη

ΩΧ Η ΑΝΑΚΡΙΣΗ


































Συνεχίζεται...

Texting with my enemy Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ