«ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΡΕΞΕΕΕ»Φώναξα με όλοι την δύναμη ο μπάτσος είναι κοντά της γαμωτο
Δεν μου μενει άλλη λύση περνώ το όπλο στα χέρια μου και σημαδεύω το πόδι του μπάτσου
Ένα δυνατό μπαμπ ακούστηκε και η φωνή του μπάτσου να ουρλιάζει
Τι να κάνουμε έχω καλό στόχο
Πήγα κοντά στην νεφέλη
«Μου έσωσες την ζωή»Μου είπε και με αγκάλιασε
«Έλα πρέπει να φύγουμε θα μας πιάσουν»Είπα και πήγαμε προς το αυτοκίνητο μας περίμεναν και τα αλλα παιδιά
~ηλίθια δεν μίλησες στα παιδιά~
Ούπς ναι συγνώμη είμαι η Αλίνα είμαι 18 είμαι αναρχική έχω έναν αδερφό και ήμαστε στην ίδια συμμορία είναι δυο χρονια μεγαλύτερος μου οι γονείς μου πέθαναν σε ένα ατύχημα και έτσι είμαι μόνο εγώ με τον Δημήτρη έχω κολλητή την νεφέλη δεν έχω αγόρι και ούτε πρόκριτε δεν πιστεύω στην αγάπη...ήμαστε μια συμμορία 6 ατόμων καθένας από εμάς έχει την δικοί του δουλειά εμένα με χαρακτηρίζουν την πιο δυνατή...βέβαια έχουμε και εχθρούς την συμμορία του Άρη μη κάνω εμετό
«Εε αλίνα σου μιλάω»Μου είπε ο Δημήτρης και γύρισα προς αυτόν
«Ναι πες μου»Του είπα και κοίταξα μπροστά τον δρόμο
«Γλυτωσαμε και σήμερα»Γύρισα και τον ξανά κοίταξα
«Πάντα γλυτωνουμε ποτέ κανείς δεν θα μας πιάσει»είπα και κοίταξα πάλι μπροστά
Όλοι νομίζουν ότι ζούμε μέσα στον φόβο εντάξει είναι και αυτό αλλά ζούμε μέσα σε μια περιπέτεια
Φτάσαμε στην αποθήκη μας κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και μπήκαμε μέσα έβγαλα τον σκούφο ναι φοράμε για να μη μας καταλάβουν
«Καλή δουλειά»Μας ειπαν τα αλλα παιδιά που ήταν μέσα
Λοιπόν είμαι εγώ ο Δημήτρης η νεφέλη ο Μάρκος ο Αλεξ και η Ελένη
«I know I know»
«Αγγλοσαξονε εσυ»Είπε κοροϊδεύτηκα ο Αλεξ
«Σκάσε»Είπα και μπήκα στο δωμάτιο μου
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και έκλεισα τα μάτια μου
Μόλις ο ύπνος πήγε να με πάρει ακούστηκε το κινητό μου...
Συνεχίζεται...
