Luhan's POV
Kaninang umaga narinig kong nag aaway sina Sehun at Yoona pero di ko naman masyadong pinakinggan pero ang sigurado kong pinag aawayan nila is yung nangyare sa kanila 2 years ago
Gusto ko rin sabihin kay tiffany ang totoo kaya lang alam kong di niya ako papakinggan
kasalukuyan akong nag lalakad papuntang classroom habang iniisip ko kung pano ko kakausaoin si tiffany ng may marinig ako parang may nag uusap. Sinundan ko ang mga boses at naka rating ako sa may theater
agad kong binuksan yung pinto at nakita kong nag uusap si tiffany at jooyeon? anong meron? buti na lang malapit lang sila sa may pinto kaya maririnig ko sila kahit di nako pumasok
"alam ko kung ano ang totoo. Tiffany I'm sorry. I'm really really sorry. nasira ang buhay mo dahil sakin nasira ang buhay niyo dahil samin. I'm sorry!" rinig kong iyak ni jooyeon. Bakit mo ko inunahan jooyeon?
"Hindi kita maintindihan" naguguluhan na tanong ni fany sa kanya
"hindi totoo na fiancee ako ni luhan, ni minsan hindi naging kami ni luhan. tiffany maniwala ka. ginawa lang namin yun para sa ikabubuti niyo... natin lahat" naka yuko na sabi ni Jooyeon habang umiiyak
"Ibig bang sabihin kasinungalingan lang lahat yun? hindi ko maintindihan. bakit kailangan maging magulo ang lahat? Jooyeon sabihin mo sakin bakit kailangan niyo kaming protektahan? Ano ba ang totoo? sino ang may pakana lahat ng to? Sino ang nag utos na gawin niyo to? anong ang dahilan?" sunod sunod na tanong nito sa kanya
"Hindi ko dapat sinabi sayo ang mga to, pero hindi ko na kaya! hindi na kaya ng konsensya ko lahat lahat! gusto ko man sabihin lahat sayo ngayon pero wala ako sa lugar para gawin yun. malalaman mo rin ang totoo tiffany....Hindi palang ngayon.. Sana mapatawad mo pa ako. Don't worry ayos naman na lahat . We are all free. I'm really sorry talaga. Salamat at pinakinggan mo ako. Sige mauuna nako" Naka ngiting sabi ni Jooyeon habang pinupunasan ang mga luha sabay lakad palayo
mag tatago na sana ako para di ako makita pero napatigil ako ng tawagin ni tiffany si jooyeon
"Joo-Jooyeon?" alinlangan tawag nito
"bakit?" naka ngiting nilingon naman siya ni jooyeon
nagulat ako at pati narin siguro si jooyeon ng mabilis na tumakbo si fany sa kanya at mahigpit siya nitong niyakap
"Thank you at sinabi mo sakin ang totoo. Sorry rin kung may mga nasabi ako noon na hindi maganda sayo" sabay bitiw ni fany sa yakap at ngumiti sa kanya
"Karapatan mo talaga malaman ang totoo ee. Fany pag nag paliwanag si luhan sayo pakinggan mo siya try mo intindihin ang mga reasons niya wala naman mawawala ee. Mahal na mahal ka niya alam mo ba yon? 2 taon na wala ka sa kanya pero hindi nag bago ang pag mamahal niya sayo. At alam ko ikaw rin kahit galit na galit ka sa kanya kita ko parin sa mata mo na mahal na mahal mo siya. wag mo na ulit hayaan na mawala siya sayo ha? sige na baka mag iyakan pa ulit tayo dito" tumango naman ito sa kanya ng paulit ulit na akala mo bata sakay ulit siya niyakap bago pinayagan umalis
Agad akong nag tago sa may likod ng halaman para di niya makita na nandun ako at kanina pa nakikinig
Ng makita kong wala ni si jooyeon lumbas nako sa pag tatago kaya lang....
"Luhan?"
Tiffany's POV
Sandali akong napa isip sa mga sinabi sakin ni Jooyeon may kalahati ng utak ko na ayaw maniwala. Pero nakita ko sa mga mata niya na nag sasabi siya ng totoo
napa tigil ako sa pag iisip ng may marinig akong ingay sa labas kaya agad ko iyon tinignan
Nagulat ako ng makita ko si luhan na naka tayo sa may bandang pinto sa tabi ni halaman. Kanina pa ba siya nandito? narinig kaya niya yung pinag uusapan namin kanina?
BINABASA MO ANG
The Girls Are Back
Fanfiction9 na babaeng nasaktan, pinag laruan, niloko at pinaiyak ng 12 na lalaking na pinaniniwalaan nilang mamahalin sila sa kabila ng kanilang itsura, ngunit sa kabila ng pag papakita ng mga ito ng akala'y pag mamahal sa kanila, ay yun pala may isang taong...
