Deszcz dusz

37. ,, Znów jesteś sam ''

Wszystkie moje lęki,
Wszystkie moje problemy,
Tak głęboko we mnie siedzące,
Każdego dnia bardziej dobijające,
Zabierają radości chwile,
Tak ulotne niczym motyle,
Przynoszą ciemność nieprzerwaną,
Duszącą i tak bardzo zabijającą.

Brak słońca i ludzi,
Uśmiechu, szczęścia czy troski.
Po polikach płyną słone łzy,
Stromym wąskim wodospadem.
Znów jesteś sam,
Nikt ci nie pomoże.
Kiedyś byłeś zbyt dobry może,
A teraz wrak człowieka.
Cały smutek wylewasz,
W piśmie.
Zło, cierpienie i ten cholerny ból,
Ból po jej stracie.

AlishiaBlack & Anaskor_