ដល់បន្ទប់ ជុងហ្គុក ទម្លាក់ខ្លួនគេលើសាឡុងរបៀប អស់កម្លាំងអីបែបហ្នឹង នាយអោយ ថេហ្យុង ទៅសម្អាតខ្លួនមុនហើយឡើងគេងចុះនាយនិងឡើងទៅ គេងតាមក្រោយ ថ្ងៃនេះចេញពីក្រុមហ៊ុនលឿន នាយមិនបានវេចការងារមកជាមួយបនោះទេ ។
ថេហ្យុង គេងមើលទូរសព្ទនៅលើគ្រែព្រោះមិនទាន់ងងុយគេ ជុងហ្គុក រួចរាល់នាយឡើងមកគេងអោបពីក្រោយដោយសារ ថេហ្យុង គេបែរចំហៀងស្រាប់ ។
"ថេហ៍..."
"ហឹម?" ថេហ្យុង បានបែរមករកដោយសារតែការហៅរបស់នាយជាប្តី ។ ជុងហ្គុក វាឡើងទ្រោមពី លើនាយតូចជាមួយទឹកមុខកំហូច ។
"ជុង បងធ្វើស្អី?"
"ចាប់ផ្តើមបញ្ជាក់ស្នេហារបស់បងចំពោះអូននោះអី"
"បញ្ជាក់បែបណា? ឡើងមកលើអូនធ្វើអី?"
"បែបណាក៏បាន រឿងរបស់បង"
"ហៃយ៉ា បង..."
"បងមិនចង់ទ្រាំទៀតទេ" បញ្ចប់ប្រយោគ ជុងហ្គុក ទម្លាក់បបូរមាត់ថើបលើបបូរមាត់នាយតូចខ្លាំងៗយកតែម្តង បើសិនបន្តិចទៀតនាយប្រាប់ថាថ្នម សូមកុំជឿសម្តីនាយអោយសោះ ។ ការថើបផ្តោះផ្តោងគ្នាមិនចង់បញ្ឈប់ ថើបមិនមានអារម្មណ៍ថាទ្រលាន់ឬធុញទ្រាន់នោះឡើយ ថេហ្យុង ចូលចិត្តការប៉ះពាល់ បែបនេះ ប៉ុន្តែ...
"អឺ...ជុង..." ថេហ្យុង ឃាត់ដំណើរពេល ជុងហ្គុក បម្រុងនិងថើបគេម្តងទៀត ។
"ហេតុអី?" ជុងហ្គុក ជាមួយទឹកមុខចម្ងល់ទៅកាន់អ្នកនៅខាងក្រោមទ្រូង ។
"បងប្រាកដចិត្តទេ?"
"100% បងគុំអូនយូរហើយ"
"អញ្ចឹងបន្តមក"
លឺបែបនេះ ជុងហ្គុក ញញឹមពេញចិត្តហើយបន្ត សកម្មភាពដាស់អារម្មណ៍នាយតូចបន្ត ។
នាយបន្តការថើបអូសកាត់លើថ្ពាល់ចុះមកកញ្ចឹង-ក សាច់ក្រអូបប្រហើរពង្វក់អោយចង់តែនេបនិត្យថ្នាក់ ថ្នម ថេហ្យុងងើយ-ក ឡើងបង្ករភាពងាយស្រួលអោយនាយស្រួលវាយលុកតាមចិត្តដែលនាយចង់ ហើយគេគ្រាន់តែបិទភ្នែកទទួលយកវា ។
"អឹស...អា៎..." ថេហ្យុង បន្លឺសម្លេងពិរោះចេញ មកពេលមានអារម្មណ៍ថាឈឺស្រកៀរត្រង់កន្លែងដែល ជុងហ្គុក បឺតដល់ជាំក្រហមនោះ ។ នាយ បញ្ឈប់សកម្មភាពងើបបញ្ឈរខ្លួនដោះអាវយឺតដែល នាយពាក់គេងយប់នៅនិងខ្លួននោះចេញបង្ហាញអោយ ថេហ្យុង បានឃើញសាច់ដុំនៃរាងកាយនាយ ពេញៗត្រជាក់ភ្នែក ។
"ដោះអាវរបស់អូនចេញទៅ ឬអោយបងដោះអោយ?" ជុងហ្គុក ប្រាប់នាយតូចរួចនាយក៏ងើបទាញខោរបស់ខ្លួនចេញសូមប្រាប់ថាខោតូចបិតបាំងភាព រឹងមាំរបស់នាយក៏មិនមានដែរ ។ ថេហ្យុង ងើបអង្គុយដោះអាវនិងខោរបស់គេដូចគ្នា ពេលនេះគ្រប់យ៉ាង បង្ហាញអោយគ្នាឃើញទៅវិញទៅមកដោយគ្មានចន្លោះបិទបាំង ។
ជុងហ្គុក ប្រញាប់ឡើងមកទ្រោមបឺតសាច់បបូរមាត់នាយតូចជាប្រពន្ធសាជាថ្មី ថេហ្យុង ក្រសោបអង្អែលកញ្ចឹងករនិងសក់រលាស់របស់នាយតាមអារម្មណ៍ពុះកញ្ច្រោល ។ នាយបន្តថើបបំបោសអង្អែលរាងកាយប្រដេញចុះមកនេបនិត្យចុងស្រួចទាំងសងខាងរបស់គេវិញម្តង ។
"អ្ហឹស..."ថេហ្យុង ពើងទ្រូងបន្ថែមដៃម្ខាងក្រសោបក្បាលរាងក្រាសដែលកំពុងញ៉ក់ញីលើខ្លួន អង្អែលសក់រលោងរាងក្រាសតាមអារម្មណ៍កំពុង ស្រៀវស្រើបអណ្តែតឡើងតាមការថ្នាក់ថ្នមរបស់នាយនៅពេលនេះ ។
"អឹម...ជុង...បាន...បានហើយ" ថេហ្យុង ឃាត់ព្រោះតែត្រង់សាច់ទ្រូងរបស់គេឡើងស្រកៀរ ព្រោះតែនាយទាំងថើប ទាំងខាំផង ។ ជុងហ្គុក ក៏ប្តូរមកថើបសព្វរាងកាយគ្មានចន្លោះ ក្លិនក្រអូបនោះមិនអាចហាមមិនអោយនាយថ្នាក់ថ្នមបាននោះទេ ។ ខណៈ ថេហ្យុង ទ្រាំលែងបានជាមួយការបំបោះអង្អែលរបស់នាយ ខួរក្បាលគេទទេស្អាតពេលនេះក្នុងខ្លួនគឺត្រូវការប្រុសម្នាក់នេះមកបំពេញអ្វីដែលគេកំពុងត្រូវការ ។
ជុងហ្គុក នៅតែបន្តការថើបប្រដេញចុះ កាត់ក្បាលពោះមានសាច់តិចៗកំពុងភឺតពោះចុះឡើងៗមិនឈប់ ។
"អូនស្អាតណាស់ ថេហ៍ ស្អាតបំផុត" ជុងហ្គុក សឹងតែផ្ទុះភ្លើងចេញពីក្នុងខ្លួនទៅហើយមើលចុះរាងកាយល្អសែនល្អដៃជើងស្រលូន ចង្កេះតូចត្រគាកធំ សាច់វិញម៉ត់ ហើយក្រអូបវិញនាយសឹងតែងប់ក្បាលមិនចង់ងើបចេញពីការបំបោះអង្អែលថែលថើបរាងកាយ តូចច្រឡឹងនេះទៅហើយ ។
"អា៎..." ថេហ្យុង ស្រែកឡើងពេល ជុងហ្គុក អោនទៅចន្លោះជើងរបស់គេប្រើមាត់ប្រលែងជាមួយ ** របស់គេវាជាលើកដំបូងគេកំពុងទទួលបានអារម្មណ៍ ប្លែកដែលប្រាប់មិនត្រូវ ។
"អឺស...ជុង..." ថេហ្យុង បោចសក់របស់ ជុងហ្គុក ព្រោះតែស្រៀវស្រើបខ្លាំងពេក នាយនៅបន្តអោនងើបៗ ញាប់ឡើងៗរហូតដល់គោលដៅដំបូងរបស់ នាយតូច គេបានបញ្ចេញ**** ចេញមកទើបនាយ ងើបមុខឡើងមកវិញ ។
"ដល់ពេលហើយបងមិនអាចទ្រាំបានទៀត ទេ...ត្រៀមណា...វាអាចនិងឈឺព្រោះជាលើកដំបូងរបស់អូន" ជុងហ្គុក ស្រដីឡើង ស្រទន់សម្លឹងមុខគេអោយជឿជាក់លើនាយ ។
"មិនថាបែបណា អូនព្រមស្រាប់ហើយ"
"ល្អណាស់ បងដាក់ចូលហើយ " ជុងហ្គុក អោនមុខចុះសម្លឹងមើលរន្ធតូចចង្អៀតរបស់គេមុននិងភាព រំអិលដែលចេញពីរបស់ ថេហ្យុង មុននេះទៅប្រើជាជំនួសត្រង់រន្ធរបស់គេមុនមិនស៊កភាព រឹងមាំរបស់ខ្លួនចូលទៅច្រកមួយនោះ ។
"អឹស...ជុង អា៎...អាក៎...ឈឺ...ឈប់សិនបានទេ?" ថេហ្យុង រកកលដក់ទឹកភ្នែកព្រោះតែឈឺចាប់ត្រង់កន្លែងនោះដោយទើបនិងចូលបានក្បាលបន្តិចប៉ុណ្ណោះ គេឃាត់អោយ ជុងហ្គុក ផ្អាកដំណើរមកអោនថើបបំបោះ អង្អែលរាងកាយតូចនោះសារជាថ្មី ។
"ហឹម...យ៉ាងមិចហើយ? " ជុងហ្គុក អង្អែលក្បាលនាយតូចតិចៗមើលទៅទឹកមុខគួរអោយអាណិត ឯណាគ្រែងជាអ្នកចង់តាំងពីដំបូង?
"ឈឺ..." ថេហ្យុង ពេបមាត់ក្រវីក្បាលនៅមានទឹក ភ្នែកនៅកន្ទុយភ្នែកទៀតផង ។
"ស្នេហាបងមិនអោយអូនឈឺចាប់យូរទេ ទ្រាំណាអូនសម្លាញ់" ជុងហ្គុក ចាប់ផ្តើមធ្វើចលនា ព្រោះទ្រាំទៀតលែងបានហើយអ្នកណាទៅចូលហើយសង្ងំបាននោះ?
"អាស...ហឹក..ហឹក...យឺតៗសិនទៅ ជុងហ្គីហា៎" ថេហ្យុង ចាប់ផ្តើមហូរទឹកភ្នែកព្រោះតែការឈឺចាប់ដែលកំពុងវាយលុកមិនថមថយត្រង់នោះដូចជាត្រូវគេចាប់ហែកយ៉ាងអញ្ចឹង ។
"បន្តិចទៀតលែងអីហើយ ថេហ៍ អូនអាចធ្វើសប្បាយជាមួយបង" ជុងហ្គុក និយាយលួងលោមអោនថើបផងអុកចូលផងរហូតមិនប៉ុន្មានអារម្មណ៍ថ្មីចូលមកដល់ ។
"អឹម..."ថេហ្យុង ថ្ងូរក្នុងបំពង់-ក ខណៈ ជុងហ្គុកបានថើបបំបិទមាត់គេទៅហើយ ឯចង្កេះនាយសម្រុកកាន់តែលឿនទៅៗ ។
"អា៎...អាសៗ...ជុង..." ថេហ្យុង ថ្ងូរប្តូរសម្លេងពីឈឺចាប់មកសុខស្រួលបែបមិនដឹងប្រាប់បែបណាអោយសមនៅនេះទេ ។
"អូនមិនអីមែនទេ?"
"វាអស្ចារ្យ...ហឹម អូន..." ថេហ្យុង ងក់ក្បាលរលាក់ខ្លួនតាមចង្វាក់អុករបស់នាយនៅខាងលើ ។
ក្រោយទទួលដឹងថានាយតូចលែងមានការឈឺចាប់ហើយ ជុងហ្គុក សម្រុកកាន់តែលឿនញាប់ស្អេកសម្លេងប៉ះសាច់លាន់លឺ ប្លាប់ៗ យ៉ាងរណ្តំ
"អាសៗ អឹស...ជុង...អ្ហឹស...សឺត"
"ហៅបងថា Daddy អា...អស្ចារ្យពិតមែន"
"Daddy បែបនេះហើយ អា...Daddy គឺត្រង់នោះ" ដោយភាពស្រណុកសុខស្រួលបាំងមុខបុកចេញពីពោះរោលរាលពេញរាងកាយចង់តែស្អែកថាស្រួលខ្លាំងពិសេសនាយរុញបំបុកជ្រៅដល់កន្លែង ពិសេសបន្ថែមភាពសុខស្រួលទ្វេដងរហូតដល់គោលដៅព្រមគ្នា ។
"អ្ហក៎..." ជុងហ្គុក ប្រលែងកាកសំណល់ចូលក្នុងខ្លួន របស់ ថេហ្យុង នាយតូចទន់ខ្លួនញ័រទទ្រឺត ដកដង្ហើមសឹងមិនទាន់គ្នា ។
"ថេហ៍ អូនយ៉ាងម៉េចហើយ...ទៅរួចទេ?" ជុងហ្គុក ងើបមុខសួរព្រោះទៅទំនងហត់ខ្លាំងណាស់ ។
"អឹម...ហត់! គឺហត់ណាស់"
"ហត់ទៅហើយ? កំដរបងបន្តិចទៀតទៅ"
"អា៎...អត់ទេ...អឹម" ថេហ្យុង រកប្រកែកមិនបាន ព្រោះ ជុងហ្គុក ថើបបំបិតមាត់និងកម្រើកចង្កេះមួយៗ ជាមួយភាពរឹងមាំរបស់នាយនៅក្នុងនោះស្រាប់
នាយលើជើងម្ខាងរបស់ ថេហ្យុង ពាក់ទៅលើស្មារ សាច់ដុំរបស់នាយបុកសម្រុកចូលកាន់តែងាយស្រួលជាងមុន ដៃទប់ចង្កេះអុកផ្ទុបចូល ម្តងមួយៗកប់ៗ ធ្វើអោយ ថេហ្យុង អួលជាមួយនិង ភាពសុខស្រួលលាយលំគ្នាមិនយូរប៉ុន្មាន ជុងហ្គុក អុកយកៗញាប់ដូច ម៉ាសុីនដេរចប់មួយទឹកចូលមួយទឹក ថេហ្យុង វិញដេកថ្ងូរស្តាប់លែងយល់ភាសារស្អីៗជាមួយភាពសុខ ស្រួលដែល ជុងហ្គុក ផ្តល់អោយពេញមួយយប់ ។
ពេលនេះនាយបានបំពេញវាម្តងមួយចំណុចៗ ហើយនាយនិងបន្តបំពេញអ្វីដែលជាក្តីសុខរបស់ ថេហ្យុង ជាបន្តទៅទៀតទៅតាមអ្វីដែលនាយអាច ធ្វើទៅតាម ។
"ពេលនេះបងជារបស់អូនហើយ ពួកយើងគឺរបស់ គ្នាទៅវិញទៅមក និងមិនមានអ្វីរាំងស្ទះនៅអ្វីដែល យើងចង់ធ្វើ និងចង់បានទៀតនោះទេ"
To be continue...
ភាគទី34 : បងជារបស់អូនហើយ 🔞
Start from the beginning
