CLYDEN's POV
Ng marating namin ang clinic ng ninong ni Martin, umariba agad kami papasok ng harangin kami ng kanyang secretarya.
"May app----" -di ko na siya pinatapos pa.
"SHUT UP! WE HAVE AN APPOINTMENT, SO KEEP YOUR MOUTH SHUT!" -sigaw ko sakanya at kinatok ang pintuan.
agad naman itong bumukas, kaya we didn't hesitate na pumasok atsaka sumalampak sa upuan.
"May I help you Martin & Friends?" -tanong ng doctor na ninong ni Martin.
"Yes doctor----?" -I paused.
"Doctor Johnson Eskueta" -tugon niya sakin.
"Doc, diba lahat po ng nagkaka-amnesia diba nakakalimutan niya lahat?" -tanong ko sakanya sana naman masagot niya.
he chuckled "Iho, hindi naman lahat ng nagkaka-amnesia ay nakakalimutan ang lahat. There's some stages of Amnesia, bakit ano ba ang lagay niya? Tell me"
I nodded "Akala ko kasi lahat ng nagkaka-amnesia nakakalimutan nila lahat. Kasi ang sakanya, naaalala niya pangalan niya, naaalala niya ang mga kaibigan niya, kaibigan ko. Naaalala din niya mga Kuya niya at iba pa, pero yung mga nangyari samin in the past di niya din nakalimutan. Ang mas mapait lang dun nakalimutan niya ang mukha at ang pangalan ng lalaki at ang pinaka masaklap AKO mismo ay nakalimutan niya. Pero bakit AKO lang yung nakalimutan niya? bakit AKO lang? unfair."
naging seryoso na ngayon ang facial expression niya "Alam mo, she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
"she's suffering a Selective Amnesia."
parang sirang plaka na paulit-ulit na nagrereplay sa utak ko. Para akong sinaksak at sinabuyan ng malamig na tubig sa pagmumukha ko.
"so, hindi na ba babalik yun?" -usisa ko ulit.
"babalik yun sa tamang panahon at wag ipilit sakanyang paalalahanin ang mga nakaraan, baka" -he paused. HINDI, ipapaalala ko sakanya! Kung kailangan ko siyang pilitin gagawin ko! Pero bakit may baka?!
"baka? what?" -nakakunot noo kong tanong.
"baka lumala at macomatose siya" -tugon ni. Say WHAT?! LUMALA?! COMATOSE?!
"Okay then" -atsaka lumabas na ng clinic. Inaasahan niyo ba na ang isang CLYDEN CLOYD VASQUEZ na mag Thank You? in your fucking wild dreams. Wala yan sa vocabulary ko, isama mo pa sila ng SORRY! Pero pag kay Georgia? lusaw yan, siya lang ang kahinaan ko. Sakanya ko lang siguro masasabi yan, o di kaya pag Good mood ako.
I dialled her number. Georgia.
after some of rings, finally she answered it.
( hello? who's this? )
'Clyden'
( what do you want again?! )
'We need to talk'
( of what? )
'about your past'
( about my past? why? )
'Meet me at ***** resto. 3 pm sharp, don't be late'
( what?! but----.)
'NO BUTS! MEET ME THERE!'
( ugh, fine! So annoying! )
then she drop the call as always, ay ngayon lang pala. Nag drive na ako papuntang condo ko, bahala na silang tatlong umuwi.
BINABASA MO ANG
HEARTLESS (KathNiel) - EDITING
Teen FictionKapag heartless ka ibig sabihin ba nun wala ka ng puso? Di ba pwedeng natuto ka lang kung paano mo gamitin ang puso mo sa lahat ng bagay? Di yung padalos dalos ka lang. Tapos di ba pwedeng natuto ka lang na ingatan ang puso mong nasugatan? K...
