Spy Of Tomorrow

Kabanata 12

" What do you think I'm saying huh? "

" Wala po, sige po sir aalis na ako pakisabi kay Franco Thank you " i grin.

" Crazy " narinig ko namang wika ni pogi, astig talaga tong lalaking 'to lagi akong sinasabihang baliw eh hindi naman ako baliw, sa ganda kong ito. Pero nalulungkot ako kasi kasal na ni Franco akala ko pa naman single siya hindi pala, balak ko pa nama siyang pakasalan chr, si pogi nalang.

Dumiretso na muna ako sa kwarto nila Berta para sabihin sa kanila na pupunta ako sa wedding ni franco, pagbukas ko ng pinto ayun nadatnan ko silang nagtsitsismisan. Kapag itong dalawa talaga ang nagsama laging may tsismis kang masasagap pero alam niyo naman hindi ako tsismosa like them noh.

" Hi " bati ko naman sa kanila habang bitbit ang damit at sandals na nakalagaybsa paper bag.

" Oh, ano yang dala mo? " Napatanong agad si Berta habang nakatingin sa bitbit ko at agad naman akong umupo sa tabi nila.

" Ate Adeline bigay ba sayo yan ni sir Bray? Ayieeee ate " wika naman ni Chin kaya napangiti ako kahit hindi naman talaga si pogi ang nagbigay nito saken.

" Hindi ah, si sir Franco ang nagbigay nito saken kasi invited ako sa wedding niya kahit hindi ko pa kilala kung sino papakasalan niya."

" Patingin nga " kinuha naman nila ang papaer bag at binuksan para tingan kung ano  ang nilalaman nito.

" Wow, ang ganda nito adeline at mukhang mamahalin, ang swerte mo naman Adeline " pagpupuri naman saken ni Berta.

" Sukatin mo kaya ate Adeline "

" Tsaka na, bukas na wala akong gana magsukat ngayon, teka ano palang pinagtsitsismisan niyo kanina? "

" Ay hindi mo nga pa pala alam noh? " Nairap naman ako sa tanong ni Berta, malamang hindi ko pa alam bakit magtatanong ba ako kung alam ko?hayst.

" Syempre hindi, ano ba yun? " Ulit na tanong ko naman.

" Birthday ni Sir Bray bukas " nabigla ako sa sinabi ni Berta, birthday pala ni pogi bukas tapos parang umasta siya na hindi niya alam, ang weird.

" Oh diba dapat magluluto tayo, eh bakit hindi man lang saken sinabi ni pogi na " adelien, birthday kona bukas, maghanda ka ng paboritong pagkain...i love you " nakita ko naman ang itsura nila mukang nandidiri.

" Ulol, ayaw nga ni sir na hinahandaan siya, gusto niya parang ordinaryong araw lang yung birthday niya "

" Bakit naman po? " Tanong ni Chin.

" Kasi nga hindi sanay si sir na hinahandaan, dahil pagkabata talaga hindi niya naranasang handaan ng mga cake kasi hindi yun ginagawa ng mom niya, sobrang strict mom niya eh, si Yvonne lang yung ginagawan ng ganun, mga celebration " nag-iba ang reaksiyon ko sa kwento ni berrta tungkol kay pogi, ganun pala talaga kalungkot yung buhay niya kaya hanggang nagyon ni ngumiti hindi ko masilayan sa mukha niya.

" Kahit cake wala? " Tanong ko naman but Berta just shaked her head.

" Tapos nalaman niya pa nung college si sir na ipapakasal siya kay Ma'am rochelle, engaged na sila ngayon "

" Pano mo naman nalaman ate Berta, yang mga ganyan tungkol kay sir? "

" Kwento saken ni Inang "

" Kawawa naman pala si sir noh, hindi niya mahal tas ipapakasal lang siya kung ako dun magpapakamatay nalang ako " wika naman ni Berta. " Tapos alam niyo ba na muntikan ng mamatay si Sir dahil binalak niya talagang magpakamatay, nagpabangga siya sa gitna ng kalsada kaso iba yung namatay."

" Sino? " Sabay na tanong namin ni Chin.

" Isang babaeng estudyante, hindi namin alam if nagkataon lang o sinadya talaga na iligtas ng babaeng yun si sir, pero kawawa padin yung babaeng yun kasi nadamay sa balak ni sir diba? "

Bigla nalang ako nakaramdam ng hilo, napahawak ako sa ulo ko, mas sumasakit...tumitindi ang sakit hindi ko alam parang may naaalala ako.

" Okay kalang ba Adeline? "

" Oo, parang nahihilo lang ako, sige maiwan kona kayo pupunta na ako sa kwarto ko "

" Sige, magpapahinga narin kami "

Lumabas na ako ng kwarto nila Berta at pumasok sa kwarto ko, inilapag kona ang dala ko sa may lamesa at itinapon ang sarili ko sa malambot kong kama, ewan ko ba kung bakit bigla nalang akong nahihilo.

BRAY POV

I was typing on my laptop while leaning on the bed when there was a knock on the door.

" Come in. " I said while my eyes were still focused on my laptop screen.

" Ku—kuya? " I turned around and saw Yvonne.

" What do you need? "

" Kuya, I just want to apologize to you because I worried about you, but I just did that because it's Stephanie's birthday but I don't really plan to get drunk but I didn't avoid drinking because we made a game but kuya please sorry, it's your birthday naman bukas tas di tayo bati." She's pouting to me.

" Why didn't you even tell to me or maybe to Lola? "

" You're not here because you're in the office and grandma was asleep at that time so I just left without saying goodbye, kuya please bati na tayo...nagbago na ako kuya "

" Okay, I'll forgive you now but make sure that doesn't happen again Yvonne."

" Yes kuya, thank you and  advance happy birthday kuya " Yvonne hugged me and left quickly. I remember, it's my birthday tomorrow but it's not a big deal, because I really don't want to be prepared for anything for my birthday, I'm used to not celebrating my birthday and it just seems like an ordinary day for me. Because of the woman I was involved in my suicide, that day was my birthday tomorrow so because of what happened I still blame myself for why the woman died, sometimes I wonder if she is alive and I will see now I will do everything para lang mapatawad niya ako, because of what happened.

I hope we meet in your next life, I hope we are destined for each other.