Riva

3. Bölüm: Tanışma

İlahi Bakış Açısından:

Şanslılardı ki Berkay bahsi geçen mahalleye oldukça yakındı. Kısa süre içinde gelmiş, bilmese de Yasemin'in evinin önünde bekliyordu. Yağız'a haber vermişti. Genç adam kucağındaki kızla koşarak gelmiş, Berkay'a kısa bir baş selamı verip arabanın arka kapısını açmasını beklemişti. Berkay kapıyı açar açmaz kızı dikkatlice arka koltuğa yatırdı ve ön koltuğa geçti. Berkay da şoför koltuğuna geçtiğinde duraksamadan arabayı çalıştırdı. Yağız ''En yakın hastaneye sür.'' Dediğinde Berkay sadece kafa salladı. Hızla mahalleden çıkarken göz ucuyla yağız'a bakıp ''Bu kim lan? N'aptın kıza?'' dediğinde Yağız tersledi.

''N'apabilirim oğlum? Yapmadım bir şey, bayıldı birden. Ben de anlamadım ne olduğunu. ''

''Aşırı doz mu?''

Arkadaşının birden arayıp yardıma çağırmasıyla baygın bir kızla karşılaşmayı beklemiyordu. Hiçbir şey anlamamıştı.

''Hayır, bildiğim kadarıyla kullanmıyor.''

Berkay yeniden sordu: ''Kim bu kız?''

''Eski bir arkadaş, sen tanımazsın. Bizim çevreden değil.''

Aralarındaki son konuşma buydu. Yarım saatlik yolda Yağız ara ara arkaya bakıp kızı kontrol ediyordu. Berkay'ın asıl endişelendiği şey kız değildi, Yağız'ın müşterilerinden biri olduğunu düşünüyordu. Asıl ilgilendiği şey yanındaki arkadaşının başını belaya sokup sokmamasıydı. Şayet belaya bulaşırsa kendisi de etkilenirdi. Yine de yorum yapmadı. Kendi kendine mırıldandı, 'kokusu çıkar yakında.'

Hastaneye geldiklerinde Yağız arabandan indi ve kızı yeniden kucağına alıp acile yöneldi. Berkay da peşinden sakince ilerliyordu. Kızın onun için önemli biri olduğunu fark etmişti, belli ki müşterisi değildi. Yağız değer verdiği insanları bırak bu işe bulaştırmayı Berkay'la aynı ortama bile sokmazdı. Tabii şu anki durum istisnaydı. Acilin kapısından girdiklerinde yanlarına gelen hemşireyle kısaca konuşup kızı müşahede odasındaki sedyelerden birine yatırdı. Hemşire Yağız'dan kısaca bilgi alırken bir diğeri kızdan kan alıyordu. Sırayla tansiyonuna, şekerine bakılmıştı. Ardından serum için damar yolu açtıklarında Yağız ve Berkay dışarıda bekliyorlardı. Bankta oturan ikili konuşmadan bekliyorlardı. Berkay ceketinin cebinden paket çıkartıp Yağız'a uzattı. İçinden dal alıp yakan Yağız'ın canının sıkkın olduğunun farkındaydı. Üstelemedi. Kendisi de bir dal yaktı ve arkasına yaslandı. Paketi yeniden cebine koyduğunda göz ucuyla Yağız'a bakıyordu.

''Kim bu kız?''

'Arkadaşım dedim ya Berkay. Amma uzattın.''

Berkay sabırsızca ''Değer verdiğin her halinden belli. Değer verdiğin herhangi bir insanla beni hiç tanıştırmazsın sen. İstesen başkasını da arardın. Konunun benimle ne ilgisi var?'' dedi. Yağız'ı yıllardır tanıyordu. Elbette o an bir başkasından yardım isteyebilirdi. Eğer berkay'ı aradıysa ya bir şekilde başı belaya girmiştir, ya da konunun onunla uzaktan yakından bir ilgisi vardır. Bu kızda bir iş vardı, merak ettiği şey tam olarak kendisinden ne istedikleriydi.

Yağız seslice oflayıp ''Orası karışık.'' Dediğinde Berkay alayla güldü. Bir şey diyecekken gelen hemşireyle sustu. İkisi de ayaklandığında hemşire ''Hanımefendinin ciddi bir şeyi yok. Uzun zamandır bir şey yememiş. Şekeri ve tansiyonu düşmüş. Kendisi ayıldı, bilgilerini aldık ama serumun etkisiyle yeniden uyuyor şu an. Yanına geçebilirsiniz.''dediğinde Yağız kafa sallayıp içeriye yürümeye başladığında Berkay hemşireye teşekkür edip Yağız'ın peşine takıldı. İçeri girdiklerinde sedyede yatan kızın yanına gittiler.Yağız kıza kısaca bakıp çalan telefonuyla yeniden çıktı. Berkay ise sıkılmış bir tavırla etrafına bakıp sedyenin yanındaki sandalyeye oturdu. Serumu bitmek üzere olan kız uyuyordu. Rengi bir nebze de olsa düzelmişti. Teninin beyazlığı azaldıkça göz altındaki torbalar daha da belirginleşmişti. Üstündeki askılının yakasının açıldığını fark edince uyandırmamak için yavaşça uzandı ve düzeltti. Kendisi için bir sıkıntı yoktu, kendinde dahi olmayan bir kıza farklı gözle bakacak değildi lakin kızın rahatsız olabileceğini düşünmüştü. Yakasını düzeltirken tenine çarpan eliyle kızın ne kadar üşüdüğünü o an fark etmişti. Üstündeki ceketi çıkartıp üstüne örtünce yeniden oturup Yağız'ın gelmesini bekledi. Birkaç dakika sonra kızın hareketlenmesiyle kafasını uzatıp koridora baktı. Kız uyanmak üzereydi ve Yağız hala ortalıkta yoktu.