4.bölüm

81 13 1
                                    

"Yeme bozukluğun ciddi sev-"
"Bakın majesteleri ateş böceği..."
"Konuyu dağıtma."
"Resmi konuşun lütfen."
"Alice!"
"Bayan Alice!"
Derin bir nefes aldıktan sonra ceketini düzeltti.
"Alice!"
Abimin bağırışıyla birlikte arkamızı döndük.
"Annem seni bekliyor!"
Abim içeri girerken omuzlarımdaki ceketi çekip koluna bıraktım.
"Gitmeliyim."
"Mektup yazacağım. Cevap vermelisin."
"Emir vermeyiniz lütfen."
"Evini basacağımı şiddetle söylemeliyim."
"Evimizi davetsiz basarsanız babamla görüşeceğinizi şiddetle söylemeliyim."

Abimin peşinden ilerleyip koluna girdim.
"Neden erkekler senle konuşmaya çalışıyor anlamıyorum."
"Benle konuşurken haberleri çıkmıyor. Belki o yüzdendir."
"Uzun zamandır adın geçmiyor."
"İyi ki..."
Dedikodu gazetemiz vardı. 'Kim? Kimle? Nerede? Ne yapıyor?' Başlıklarını yanıtlıyordu.
Benim hakkımda ise sadece kilomu tartışıp o kaliteli kumaşlar içindeki halimi üç cümle ile özetliyordu. Ailem bunu engellemek yerine gazeteden o kısımları keserek odamın duvarına asıyordu.
Peki ben ne yapıyordum?
O gazete küpürlerinin önünde iki pastayı aynı anda yiyordum.
En yorucu kısmı da buydu.
O anlarda baygınlık geçirecek kadar yiyordum.

"Demek buradaydın."
"En fazla bahçeye gidebiliyordum zaten."
"Korseni gevşetmişsin."
"Köşedeki saksıdan çiçek yerken sıkmıştı."
Dalga geçtiğimde yelpazesiyle karnıma vurdu.
"Öyle bir şey yapsaydın şaşırmazdım."
Leydi Compert önümüzden kahkaha atarak geçti ve anneme selam verdi.
Sosyetedeki en güzel vücutlu o olarak biliniyordu. Benim içinse sadece bir hayal kırıklığıydı.
Çocukluğumuzda çok yakın arkadaştık. Beni ezdiğini anlayamamıştım bile.

Güzel LeydiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin