I'm Her Brother #1

Chapter 29

" oh! You must be Darl" Mama Da asked Vincent.

"Actually..." Pumunta sya sa kay mama da at nag lahad ng kamay.
"It's Vincent Darl Eistone. M'lady" tinanggap iyon ni Mama Da at nag mano si Vincent sa kanya. Pshh... Pakitang tao lang yan!

"Oh! What a Rispectful kid you have Cat. Sana kasing galing kita sa pag disiplina at pag alaga ng anak noh? " Parang ang taas ng Tingin ni Mama Da kay mom.

Welp... Kung alam nya lang kung ka gaano ka BUTI si Mom baka mag sisi sya.

"Well we all have some different ways to raise a child. At alam ko rin na isa ka rin sa mga ina na maganda ang pagpapalaki ng anak" compliment din balik ni mom.

" Oh! I forgot to tell you Vincent. If you want to eat there's a lot of food in the cater area" sabi ni mama da kay Vincent.

" You can call me Darl M'lady. And thanks for the food but i'm full. Naandito lang po ako para sunduin si mom and Leonora pauwi dahil ang gabi na baka mapahamak sila" parang nasa isang contest sya dahil sa haba ng sinabi nya. Kita ko ang parang may tumutulong luha sa mata ni Mama da.

Aww.. ang bait talaga ni Mama Da kahit sa kaunting bagay ay na touch sya agad.

"Oh! Speaking of evening, aalis na kami dahil gumagabi na marami pang mga papeles ang naroon sa bahay kaya aalis na kami." Pag papaalam ni mom.

" Aw... Aalis na kayo? Ngayon lang. Nga tayo nag usap ng matagal tapos aalis na kayo. Hayss.. sige na nga mag ingat kayo" tumayo siya, pumunta kay mom at yumakap sya doon. Tumugon naman si mom sabay labas ng kunting ngiti.

Tumayo na din ako at yumakap kay Jacob, Dera at Mama Da pahiwatig ng pag galang at pag alis a kanila.

Naandito na kami sa sasakyan at kaluskos lang ng mga punong naasagian ng sasakyan ang naririnig ko. Ko lang dahil parang nag saalitaan sila ni Vincent and Mom gamit ang wave length. Wews sila na ang may telepathic power.

Parang normal lang sa kanila ang mag usap gamit ang utak habang ako heto at nag titinginan sa kanilang dalawa at hindi alam kung paano nila nagagawa iyon.

Kapag talaga ako marunong ng telepathic na yan lantad lahat ng sikreto nilang dalawa. Dahil sa pag titingin ko sa kanilang dalawa ay na abot ko na rin ang pinaka mamahal na kastilyo-ay bahay lang pala. Lumabas na sila pero ako ay lumalabas lang ng hinay hinay.

Masama kasi ang kutob ko eh... Kapag na una na ako sa kanilang umalis papatawagin ako ni mom at paupuntahin sa opisina nya at doon sasampalin o kahit na anong bet nya. Kaya para naman ma bawasan ang pananakit nya sa akin ay nag hinay hinay na ako. Malay nyo isang sampal lng ang ibibigay nya sa akin diba.

"Dite, look at me" malalalim na sabi ni mom na kahot na sinong nilalangkahit na aso pa yan tataas talaga ang balahibo. Lumunok ako ng laway ng paulit ulit habang unti unting tumataas ang aking ulo upang ma kita sya.

Kita ko ang hindi inaasahang mata nya. Ang mata nya katulad ng pag tingin nya kay Vincent, ang mata ng pagmamahal ng isang ina. Tumulo ang mga luha ko ng hindi malaman lamang dahilan. Hindi ko inaakalang ma bibigay din ni Mom ang ganyang mga mata s aakin.

"Sorry *sob* mom" bigla ko lang iyong sinabi sabay yakap sa kanya. Niyakap nya rin ako pabalik at hinagod ang likod ko.

"Shh... It's ok tahan na. Naandito na si mama" parang nanginginig nyang sabi sa akin at nanatili kaming ganoon." Wag mong uulitin yung ginawa mo kanina ha... Dapat mag papaalam ka sa akin kapag aalis ka. Paano kung mapahamak ka sa pag alis mo? Paano kung ma ulit muli ang nangyari sa iyo noong nakaraang taon?" Hinagod hagod nya ang buhok ko.

"Sorry... Hindi ko na po uulitin" parang sa isang pag sasalong iyon nag iba si mom. But na gusto han ko ang pag babagong iyon.

"Sige magpahinga ka na baka na pagod ka sa biyahe bukas na lang tayo mag usap mag papahinga na rin ano" sya ang unang kumalas sa akin. Pumunta sya sa taas at tumungo sa kanyang kiwarto.

Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwalang niyakap ako ni Mom dahil unang una sa lahat hindi nya sa akin iyon ginawa sa akin.

Nasa panaginip ba ako? Parang ayaw ko nang ma gising kung sakaling panaginip lang iyon. Lalakad sana ako pero na kita kong naka nganga at parang may na kita syang milagro dahil sa mata nyang kasing laki ng pingpong ball.Napano naman to?

"Did mo just hug you? And didn't slap you?" Ay kaya pala ganyan itsura nya hindi din sya makapaniwala sa inasal ni mom. Ako nga rin eh pero... Dahil sa inaasam ko talaga iyon ay hindi ko na pinairal ang pag tataka.

" Fortunately, yes and i kinda live the way she changed" hindi ko ma iwasang ngumiti habang rinitingnan sya. Muli namang naka nganga yung kumag. Bakit ba parang gulat na gulat sya? Nginitian ko lang naman sya ah!

"Did you just smile at me?!" Kinapa nya pa ang left side ng dibdib nya. Shesh what a drama king.

" Pasensya na ha! Masyado lang akong masaya ha!" Sarcastic kong sabi while rolling my super expensive eyes SEE for short.

" Yeah i already know that. I'm happy for you to" kita ang mala laglag utak nyang ngiti.

"Well should i thank you for being happy for me?" Tinaas ko ang isang kilay.

" But seriously dapat nagpapaalam ka sa amin dahil paano kung mapapahamak ka nanaman? O kung dinukot ka na pala ng  tukmol na kaibigan mo, dinala ka sa isang islang kayo lang dalawa at inangki-hindi ka na nya i balik sa amin ng buhay" From Shock face to Paranoid one. Ako lang ba ang nakaka alam na may saltik talaga itong taong to...

"Shesh... Don't over think parang umaasa ka lang na mahal ka ng isang tao kahit hindi ka naman kilala... Besides He love's me, He can't do that to me so stay calm" bago pa man sya makapag react ay umalis na ako doon at pumunta na sa aking pinakamamahal na snowy my love of my life. Mahaba-habang tulogan ang gagawin ko ngayon!