Een Hoeveelheid van Troost

2 Tijd om uit te stappen!

Een zwarte BMW kwam eraan gereden en het hek ging open. De auto reed door tot de ingang van de Villa. Met een slippend spoor van de rem stopte de auto en een man stapte uit. Hij was gekleed in een deftig jasje en had een grijze koffer in zijn hand. De Blauwe ogen keken naar het uitzicht van het Comomeer en zijn bruine haar waaide in de wind. Bond zag hem staan en drukt op zijn mobiel voor het nummer. Jesper keek uit over de zee toen ineens zijn mobieltje afging. 'Zucht.' Kreunde hij. Snel greep hij de mobieltje en nam op.

'Hallo?' vroeg Jesper verbaast. 'Mr White, we moeten met u praten!' riep Bond kalm en onbeheerst en hij richtte zijn pistool. 'Wie is dit?' Vroeg Jesper en trok een merkwaardig gezicht. Meteen na dat antwoord schoot Bond op de linkerknie. Mr White gaf een kermende gil en viel op de grond. Met moeite probeerde hij zichzelf overeind te laten komen maar zijn knie deed pijn. Jammerend kroop hij richting de trap van zijn villa. Ondertussen kwam Bond met het pistool uit zijn auto gestapt en liep de oprit op naar de villa.

Hij zag Jesper White op de grond liggen en omhoogkijken. Bond pakte zijn mobieltje en tikte een sms'je naar M16. Mr White hijgde luiden keek omhoog. Bond hief het pistool in de lucht en glimlachte. 'Mijn naam is Bond James Bond.' Mr White probeerde omhoog te komen maar Bond schudde zijn hoofd en trok aan zijn been. 'Ik moet met u praten.' Jesper voelde hoe de pijn door zijn knie schoot en schreeuwde rumoerig. Toen zag Bond twee auto's richting de villa rijden.

Met het pistool in de aanslag nam hij Mr White met zich mee naar een paar struiken op het terrein. 'Hier klonk het schot.' Riep een van de handlangers die naar de villa holde. Op dat moment nam Bond de tijd en rende met Mr White aan zijn arm richting de auto. Jesper protesteerde tegen maar met een knie kom je niet ver om te kunnen ontsnappen. Bij de auto aangekomen drukte Bond de kofferbak open en duwde zonder pardon Mr White erin. Gelijk sloeg hij de bak dicht.

Onmiddellijk sprong Bond achter het stuur en scheurde weg van de villa. De Handlagers die de auto zagen wegscheuren, kwamen in actie en zette de achtervolging in. 'We moeten onze baas opsporen.' Riep een collega. En hij pakte de Tracé tevoorschijn op zijn mobiel. 'Onze baas heeft zijn GSM aan.' Bond keek in de achteruitspiegel of hij nog wat achtervolgers had maar geen auto leek hem te volgen. Plots klonk er geluid vanuit de kofferbak. 'Rustig maar Mr White ik breng u zo spoedig mogelijk naar Siena.' Glimlachte Bond. (in het echt kwam het gebonk door een bellende man in de kofferbak.) Eenmaal de Dolomieten te zijn uitgereden kwam Bond in het hartje van Toscane. 'Mr White nog een uur en een kwartier te gaan.' Riep Bond vanuit de auto. Er klonk geen reactie.

Bond reed met zijn auto richting het dorp Malcesine en nam de afslag langs de Riva del Garda aan de westelijke oever van Salò. Plots doken er twee zwarte Skoda's tevoorschijn uit het niets en kwamen achter Bond aan. Bond die gelijk de tunnel inreed acht ze zover te krijgen dat ze stopte.

Uit elke auto kwam een handlanger met een mitrailleur uit het raam en begonnen te schieten op de auto. De sliert met andere auto's schoof aan de kant om geen kogels te krijgen. Bond voelde hoe zijn banden begonnen te slippen. Een kogel raakte

de vrachtwagen die er reed en de bestuurder knalde met het grote gewicht tegen de tunnelmuur. Bond vloog erlangs maar wist niet dat de trucker weer naar rechts kwam aanzetten. Het nummerbord was kapot gegaan en kwam recht de auto af. Bond kreeg het nummerbord in zijn autoportier en zat vast.

Met een stevige ruk kon Bond de auto losrukken waardoor zijn portier er vanaf brak. Meteen vloog hij op het pedaal om de tegenliggers te ontwijken en weer op de goede weghelft op het komen. Meteen kwamen ook de bandieten weer in actie. Ze scheurden met Bond samen de tunnel uit en probeerde hem nog steeds te laten stoppen om hun baas terug te krijgen. Bond zag in de verte een toeterende vrachtwagen komen. 'Dit is mijn kans.' Lachte Bond en hij schoof ineens rechts. De eerste twee bandieten zagen de vrachtwagen te laat en werden van de weg geschept waardoor ze op slag dood waren...

Bond die de laatste auto wilde afschudden nam de binnendoor-route naar de Steengroeve van Carrara. Het grind vloog Bond om de oren en hij moest zich niet laten misleiden door het zand en de gaten in zijn voor en achteruit. Er klonken schoten bij zijn auto en Bond hoopte maar dat Siena dichtbij was.

Enkele agenten die ten Zuidoosten van La Spezia de twee auto's voorbij zag rijden pakte beiden hun portofoon. 'Centrale we achtervolgen twee schietende bandieten, ze rijden nu richting de Steengroeve. We gaan achter ze aan!' Meteen sprongen ze in hun auto en reden achter ze aan. Bond die bij een afslag kwam voor Bouwverkeer zag ineens een Politiebusje tevoorschijn komen. 'Lekker Italiaans.' Kreunde hij. Opspattend grind kwam in zijn gezicht en met grof gedrag trapte hij het gas in en vloog langs de kraan en de steigers.

De Werklieden die bezig waren de het Marmer te repareren keken raar op toen er drie auto's voorbij stoven. (een echte kenner weet dat dit marmer bekend is geworden door beroemde kunstenaars: zoals Michelangelo altijd gebruikte.) De agenten begonnen te schieten en probeerde de bandieten te laten stoppen. Een trawant pakte zijn wapen en schoot recht op de vooruit van de Italiaanse Politie. De agenten schreeuwde en konden niet voorkomen dat ze een huis ramde. Bond nam was gas af toen er ineens een Politiebusje voorbij kwam vallen.

Meteen door het afremmen wisten de handlangers kans te maken Bond in te halen. Met gebonk en gekletter probeerde ze Bond de afgrond in te rijden. Bond wilde steeds de kogels ontwijken en dook elke keer weg van het stuur. 'wanneer houdt dit in op?' zuchtte Bond en vermeed de kogels.

Plots kwam er een tractor op hen afgereden. Bond zag de kans naar rechts te rijden en zijn Pistool te laden. De achtervolgers reden naar links maar hadden Bond niet meer in het zicht. Eenmaal tevoorschijn gekomen vanachter de tractor zagen ze Bond met een pistool in zijn hand zitten. Met een snelle reactie kon Bond zijn pistool leegmaken op de bandieten.

De trawanten die het niet in de gaten hadden, kregen de volle laag en knalde een via een Aquaduct uit de vangrail zo de afgrond in. Bond reed zonder kleerscheuren verder en veegde het stof van zijn Colbert en zette zijn stropdasje recht.

Eenmaal bij de Stad Siena te zijn aangekomen zag hij vlagen en wimpels hangen. 'Volgens mij is de Palio vandaag?' dacht Bond en hij keek op zijn mobiel en logde in op de site van Siena. "Paardenrennen vandaag." Stond er op de Site. Bond reed zijn auto naar de ingang van de stad en keek waar hij met zijn baas

had afgesproken. De mensen zagen niet dat Bond De Piazzetta della Paglietta in reed en zijn wagen door de openstaande deuren binnen liet rijden. De toegangsdeuren sloten zich weer achter Bond en vielen met een klap dicht.

Bond zag de krassen op zijn vooruit en de kogelinslagen van zijn auto maar was blij dat hij veilig was aangekomen. Bond stopte voor de deur en zag dat er een man op hem afkwam lopen. 'Middag Q.' glimlachte Bond. Q slikte en keek vol verbazing naar de auto van zijn agent. 'Bond, weet je wel wat het kost om die auto op te lappen?' zei Q. Bond haalde zijn schouders op en stapte van zijn stoel uit de auto.

'Ik heb wat voor u meegenomen.' Knikte Bond en hij liep naar de kofferbak en opende hem voorzichtig. Jesper White keek hem verrassend aan en hijgde zwaar. 'Waar, waar ben ik?' Bond maakte een glimlacht zoals iedereen gewend van hem is en stak een arm naar Mr White uit. 'Het is tijd om uit te stappen!' Q kwam naar de kofferbak gelopen en zag ineens een man met een bloedende knie uit de kofferbak komen. 'Is dat mijn cadeau?' vroeg Q abrupt. Mr White hijgde zwaar.