Queen of Another World "Soukoku"

İkinci Bölüm; Katille Anlaşma

Keyifli Okumalar...🖤

-Ehehehe~

Evet şimdi gerçek hayata dönmüş bulunmaktayım. Hayatımın ne kadar boktan olduğunu söylememe gerek olmadığını düşünürken, üst üste bu derece kötüleşmesi de daha fazla sövmemi sağlıyordu.

İmparator olan adamın bana pekte hoş olmayan bakışlarıyla beraber ağızından damlayan salyalar midemi bulandırırken, eteğimi kaldıran parmaklarım titredi.

Hissiz yüzümle beraber bacaklarımdaki kuvveti kaybettiğimde, eğildiğim yerde hızla düştüm. Kalçamın ağrısını düşünemezken, kalbim yanıyor, tüm hayatımı bu çöplükte mi geçireceğim sorusu ise beynimi kemiriyordu.

Orlyn ardımdan bana seslenirken, ortamda bulunan kadınların hakkımdaki konuşmaları daha da nefesimin kesilmesini sağlıyordu.

Kesikçe ve titrekçe kendime gelmeye çalışırken..

Bana doğru uzatılan elle duraksadım. Beyaz eldivenin ince uzun parmakların etrafını güzelce sarmalamasıyla beraber şaşkın bakışlarımı elin sahibine diktim.

Ve... Tanrım.

-Hanımefendimizin uzun yolculuktan sonra bedeninde hiç güç kalmamış demek ki. Hadi, tutun elimi.

-Hah?

Kesikçe nefesimi salıp bana gülümseyen yüze şaşkınlıkla bakınmaya devam ettim. Gözlerindeki o hoş bakış kalbimi hızlandırırken, kabarık kahve saçlarının çevrelediği sert çehreyle beraber parıldayan açık kahve gözler, beni benden almıştı.

Ne kadar da güzel bir erkekti. Böylesini ne bu diyarda, ne de kendi dünyamda görmüştüm. Keşke-

Keşke böyle bir erkekle evlenmemi söyleselerdi...

Elimi uzatıp elini kavradığımda beni hiç zorlanmadan kaldırdı ve yüzündeki tebessümü kaldırdıktan sonra silip, gözlerime bakmaya devam etti. Yaptığı ile salon sessizleşirken, yüzümdeki kızarıklığı da saklamak adına bakışlarımı kaçırdım.

-Teşekkür ederim.

-Rica ederim. Siz benim üvey annem sayılırsınız. Yani artık aileyiz.

Dedikleriyle şaşkınlıkla gözlerim açılırken, tekrardan bakışlarımı yüzüne diktim ve hafif aralıklaşan dudaklarımdan ufak bir nefes verdim.

Onun üvey annesi olacaktım ve teknik olarak o, İmparatorun oğluydu. Şimdi anlıyordum ki-

Bu çocuk İmparatorluğun tek prensi ve tahtın tek varisi olan o meşhur, Osamu Re Crensia!! Bu çocuk o!

İsmini çok duymuştum. Hakkında söylenenler ise oldukça sakin, zeki ve fazlasıyla nazik olduğuydu. Gözlerimle de bunu görmem beni bi tık daha şaşırtmaktaydı.

Onun üvey annesi olmak...

Tanrım bu çok tuhaftı.

Bakışlarımı kaçırıp olanları tartmaya, düşünmeye ve sindirmeye çalışırken, İmparatorun omzumu kavrayıp beni döndürmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Burnuma dolan ter kokusuyla öleceğimi hissederken, İmparator gösterdiği kadınlarla konuşmaya başladı.

-Hemen selam ver! Bunlar benim cariyelerim!

Bana ters bir şekilde bakan kadınlara boş bakışlar atarken, bu adam için kıskançlık yapmalarına en ufak bir anlam veremedim.