Dotyk Kobiety

Dotyk Kobiety

Rozdział 1

Był sobie słoneczny dzień. 24 czerwca, koniec roku szkolnego. Gabinet psychiatryczny. 19 letni ja poszedłem do psychiatry aby wyleczyć moją fobię społeczną. Psychiatra się zapytał:

-Jak wyglądało twoje dzieciństwo?

-Już w wieku 10 lat w 4 klasie podstawówki byłem prześladowany. Odpowiedziałem.

-Rozumiem. a co było powodem tego prześladowania?

-Mój rudy kolor włosów. Ludzie to zauważyli, stało się to dokładnie na wycieczce jednej. Ale do końca szkoły podstawowej nie było aż tak źle.

-Dlaczego nie było aż tak źle?

-Myślę, że dlatego, że wszyscy w pewnym stopniu byli wyśmiewani i wyśmiewali innych, nie było to poważne. Jednak kamień milowy stał się w gimnazjum. O ile w podstawówce jeszcze byłem jakkolwiek rozmowny, to w gimnazjum tą umiejętność rozmowy utraciłem całkowicie.

-Czy to była wina nowego środowiska? Tego że jeszcze nikogo nie znałeś?

-Na pewno! W podstawówce miałem 4 lata na poznanie innych przed tym jak zaczęli mnie prześladować, a w gimnazjum nie dali mi tego czasu. Już około 20 września mnie prześladowali za mój kolor włosów.

-Widzę, że masz bardzo dobrą pamięć do dat. Prawdopodobnie masz nerwicę natręctw.

-Zgadła pani. Mam diagnozę tej choroby

-Wracając do gimnazjum, to powiedz co było dalej.

-Moje prześladowanie było cykliczne. W ciągu 3 miesięcy się zwiększało coraz bardziej, a kiedy dochodziło do kryzysowego momentu, że sobie pozwalali na za wiele, to zawsze jakiś nauczyciel to zauważał i myślał, że coś trzeba z tym zrobić. Szkoda, że nie mieli chęci robić czegoś z tym częściej.

-Jaką masz samoocenę? Czy robiłeś coś aby ją zmienić?

-Owszem robiłem, bo mam bardzo niską samoocenę. Stworzyłem kanał na youtubie w 2018 roku, nauczyłem się tam montażu i to w dość szybkim tempie. Potem w 2019 zacząłem na ten kanał wrzucać moje piosenki. Byłem bardzo dumny, że mi to wychodziło. Jako 15 latek naprawdę potrafiłem tworzyć filmy.

-To bardzo fajnie, że potrafisz tworzyć własne filmy. Tak czy inaczej co do fobii społecznej, to wiem co jest jej powodem. Od 13 roku życia nie miałeś szans na rozmowę z ludźmi, nie masz umiejętności do rozmawiania z osobami w twoim wieku. Do tego samo zaczęcie rozmowy jest dla ciebie problemem. Jak dużym jeżeli mogę zapytać?

-Bardzo dużym. Właściwie, to przez całe liceum nie odezwałem się tak po prostu do nikogo. Było wiele dziewczyn, z którymi chciałem porozmawiać, ale się bałem za bardzo.

-To będzie 150 złotych.

Wróciłem po tym do domu. Diagnoza jest jasna, boję się rozmawiać z ludźmi, muszę coś z tym zrobić. Myślałem co mogło by być rozwiązaniem mojego problemu. Myślałem o różnych zajęciach, ale są jedne zajęcia, które byłyby idealne dla mnie. Nagle znalazłem ogłoszenie. Było to ogłoszenie Teatru Filmowego, który tworzył autorskie sceny, Jako montażysta bym się nadał.

Tu zaczyna się moja właściwa historia. Jest 1 lipca, nabór do grupy się właśnie zaczął, przyszła jedna dziewczyna, nazywała się Klaudia. Mówiła, że była od zawsze zainteresowana aktorstwem, lecz bardzo by chciała wystąpić w jakimś filmie aktorskim. To była moja szansa. Spytała się mnie:

-Cześć, ty też szukasz tej grupy aktorskiej?

-Tak, ja też!

-Miło mi, jestem Klaudia i miło cię poznać.