🌳Episode 19🌳

Start from the beginning
                                    

"ဟီး ကျေးဇူးပါ"

"အေးပါအပျော်လွန်နေလိုက်
ကင်မ်ကမပြန်သေးဘူး ညကအရက်နာကျပီး ခုထိထွက်မလာသေးဘူး"

"ဟမ်...
ထယ်ကလား"

"ဟုတ်တယ်...
မနေ့ကညနေကပြန်သွားပီ့းမှ အပေါ်ပြန်တက်လာပြီးအသေသောက်ပီး ရစ်နေတာ"

ထယ် ကရစ်တယ်!!
ကျနော်တခါမှမမြင်ဖူးခဲ့ဘူး။
ကျနော်သိသလောက် ထယ်ကမူးမှမမူးတတ်ဘဲ။

"ညက ဗူး14ဗူးသောက်ထားတာဟေ့ အလဲအကွဲပဲ"

"ဟမ် တကယ်ကြီး ၁၄ ဗူးကြီးတောင်လား"

"အေး"

ထယ်က၁၄ဗူးတောင်သောက်ခဲ့သည်လား?ကျနော်တောင် ၅ဗူးအများဆုံးသောက်နိုင်တာလေ။ရစ်လည်းရစ်တယ်တဲ့ ဟာကွာ ငါမှားတာပါ ငါသာထယ့်ကိုမနေါကအတင်းပြန်ခေါ်သွားရင် ထယ်ကခုလိုသောက်ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူးလေ။

"ဘာတေခေါင်းကုတ်နေတာလဲ သွားလေ"

"အော် ဟုတ် ဟုတ်သွားပြီ"

အပြေးတပိုင်းနှင့်ပြေးထွက်သွားသောသူ...
အော် ဒီကလေးတွေကတော့ တယောက်တမျိုးရယ်...

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳

ထယ်ယောင်းမျက်လုံးပြူးနေမိသည်။
တနိုင်ငံလုံး၏ CCTV တွေကိုစစ်ဆေးနေခြင်း။ဒါဟာ Security Computer Saving သံတမန်ရေးရာတယောက်အနေနှင့် လုပ်နေရသည့်အလုပ်မဟုတ်လား?

"အိုး လူသတ်မှုတွေလား
Ambulance ကား10ဆင်းတောင်
လူတွေကလည်းအပြည့်ပဲ ကုန်တင်ကားများမှတ်နေသလား"

တယောက်တည်းအသံထွက်ကာအော်မိလိုက်သည်။

ခြောက်!!

"ကင်မ်အဖိုးကြီးရေ ကယ်တော်မူပါဗျ"

ကျနော်ထယ့်အခန်းထဲ ဖွင့်ကြည့်မိတော့ Computer ၁၀ လုံးလောက်ကိုအသဲအသန်ကြည့်ကာ မျက်လုံးပြူးနေသည်။

မျက်မှန်နက်လေးကလည်းတပ်ထားသေး။ဆံပင်တွေကိုလည်း နာနတ်သီးလိုဆုချည်ထားသေးသည်။

ချစ်စရာအတိလူသားလေး။ကျနော်တံခါးဖွင့်သံကြောင့် လန့်သွားပုံလေးကလည်း ဆွဲဆောင်မှုတခုပေလား။

"ဘာတွေလန့်နေတာလဲ ဟမ်
ပြောပါဦး"

"Jeon"

"အွန်း ထယ့်ရဲ့ Jeon"

Dɪᴠᴏʀᴄᴇ Sᴄᴇɴᴀʀɪᴏ [KOOᗰOՏ]Where stories live. Discover now