Days Pass
Coleena Pov's
Ngayong araw na ang labas ko sa ospital at ganun din si Cally. After nung nangyari ay 'di pa kami nakakapag-usap dahil sinisilip ko lang naman sya sa kabilang kwarto kaya naman hindi nya ako nakikitang pinupuntahan sya, tanging sila Mom and Dad lang ang pumupunta sa kanya.
Hindi naman na ako galit sa kanya pero kasi yung sakit ng ginawa nila sakin ay nandito parin at ayaw pang mawala ng tuluyan. Siguro kailangan ko munang paghilumin ang sugat na dinulot nila para maging mas okay na ako kapag hinarap ko na sya.
"Your spacing out again." Napatingin naman ako kay Matt dahil sa sinabi nya.
"Just thinking about my novel." Pagda-dahilan ko.
"I know its not that."
"Ok fine. I'm just thinking about my sister." Pagsagot ko para hindi na sya magtanong pa.
"She will be better soon."
"Are we going to our house immediately or we should visit your parents house first?" Pagtatanong nito pero iba ang napansin ko. Our house?
"Our house?"
"Yeah. We're living together right? So it's our house." Sagot nya kaya napatampal nalang ako sa noo ko. Kung ano-ano kasi pumapasok sa isip ko eh.
"We should go home." Sambit ko kaya napatango ito.
"You have to rest first okay, don't write novel for a while." Sambit nya.
"I'm fine, Matt."
"I know. But you have to rest first." Pagpipilit nya kaya napabuntong hininga ako.
"Thanks, Matt." Napatingin naman sya sakin.
"For what?"
"For being there with me and taking care of me." Napangiti naman sya kaya nginitian ko rin sya.
"Your welcome." Niyakap naman nya ako kaya bumulis nanaman ang tibok ng puso ko pero hindi ko na pinansin at niyakap nalang sya pabalik
I will have to cherish this moment.
———
Nakauwi na kami ngayon at naka-upo lang ako sa sofa habang pinagmamasdan syang nagtitipa sa laptop nya. Tingin ko ay tinatapos nya na yung huling pahina ng novel na ginagawa nya.
Akalain nyo yun, si Mr. Blood na idolo ko sa paggawa ng mga novel ay ang nag-iisang kababata ko pala. I'm really happy. Kababata ko na gusto ko na ngayon.
Ilang minuto pa akong nakakatitig sa kanya nang bigla itong lumingon sakin kaya naman napaiwas ako ng tingin. Nadinig ko pa syang natawa. "You're so cute." Namula naman ako dun.
"Tss! Bolero." Inirapan ko sya at natawa naman sya.
Pagtingin ko ulit ay busy na sya sa gingawa nya. Why you're so handsome in that position? Nabubuang na talaga ako, baka kailangan ko na uminom ng gamot. Hindi ko alam kung kailan pa ako nagsimulang magustuhan sya.
Noong pagkikita namin sa publishing house ay ayoko sa kanya dahil masyado syang presko, that's is the time that I didn't know, he is my childhood friend and he is my idol. Sabi nga nila everything will change and my feelings now is already changed. I've never deny that I like him now even more.
"That's so deep." Nagulat ako nang magsalita ito habang nakatitig na saakin. Oh gosh! Matagal na ba nya akong tinitigan?
"What are you thinking?" Tanong nito.
"That's nothing." Sagot ko.
Ilang saglit pa ay natahimik kami. I feel awkward right now.
"Coleena," tawag nya sakin.
"Hmm?" I hummed.
"I have something to tell you." Kinabahan naman ako dun.
"W-what is it?" Nautal pa ako.
"I'm......going back to states." Nagulantang naman ako sa sinabi nya.
"A-are you s-serious?" Hindi ko napigilang mautal.
"Yup. It's sad but it's true," he said. "I don't know when I will be back again but I promise I'll be back."
"Why?" Nangunot ang noo nya.
"Huh?"
"Why are you going back there? Is there a problem?" Sunod-sunod na tanong ko.
"No. There is a event and I'll be launching my novels. I'll be staying there for a.....I don't know but I promise I will be back for you." Paliwanag nya kaya napatungo naman ako. So iiwan nya ako dito? At 'di pa sigurado kung kailan makakabalik?
"I understand." Sagot ko lang kaya narinig ko syang bumuntong hininga.
"Colly look at me," tumingin naman ako sa kanya. "Don't make this hard for me okay? It's hard for me to leave you alone here but promise me to take care of yourself okay? You know how important this for me, so please don't make this hard for me." Nangilid ang luha ko sa sinabi nya. Para kasi syang nagpapaalam eh, sabihin nyo ng OA ako pero he is my childhood bestfriend and the man I love—love? Okay fine. I'll admit that I don't like him because I love him.
"Okay I promise," panga-ngako ko. "But promise me too that you will be back." Tumango naman sya bago ako halikan sa noo.
"So, when will you leave?" Tanong ko.
"Next week." Tipid nyang sagot.
"Take care and.....d-don't go near to t-the other w-woman there." Pautal-utal kong bilin sa kanya sabay iwas ng tingin. Nadinig ko pa s'yang tumawa.
"Colly do you want to tell me the truth?" Umiling naman ako na ikinatawa nya ulit.
"Stop laughing!" Suway ko na ikinatawa nanaman nya. Kainis talaga, halatang nang-aasar.
"Tell me first."
"Fine. I like you—no, its I l-love you!" Sambit ko at nagmadaling tumayo para tumakbo nang bigla nyang hawakan ang kamay ko.
"Don't you dare to run." May halong pagbabantang sambit nito.
Hinila nya ako kaya natumba ako sa ibabaw nya at napasubsob sa chest nya. Arrghh! Ayoko na talaga.
Napatingin ako sa kanya ng iangat nya ang baba ko. Nagkatitigan kami at 'di ko na namalayan na naglapat na ang mga labi namin. Ilang segundong magkalapat ang labi namin nang umpisahang n'yang gumalaw kaya napangiti ako bago tugunan ang halik nya.
This is the best feeling ever.
To be continued......
-Sabay-sabay tayong mainggit hahaha. Enjoy
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Secret of My Twin Sister {COMPLETED}
ΡομαντικήKambal pero magkaiba ng ugali, magkamuka pero magkaiba ng kilos, minsan pareho manamit pero magkaibang style ang gusto. matatawag mo silang kambal or masasabi mong magkasangga sa lahat ng bagay pero hindi sila ganon ka-close dahil meron din silang s...
