İşaret parmaklarımız havaya kalktığında birbirimizi işaret ettik. "Sen!" dedik aynı anda. "Sen menžel'sin!"
Odanın içinde bir perdenin açılma sesi duyuldu. Bu, yeni başlayan oyunumuzun ilk perdesinin sesiydi. Senaryolar yazıldı, oyuncular seçildi, r...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
0. GİRİŞİN İNTİHARLARI
İyi seyirler!
🎬
Halsey, Control
"Önce oyunun kurallarını öğrenmelisin, sonra da herkesten iyi oynamayı. " Einstein.
Gecenin eteklerinden dökülen şafak, yüzünü dünyaya dönerken rüzgârın ağıdı sessizliği delip geçiyordu. Bir ressamın elinden çıktığını belli eden kızıl gökyüzü, eşsiz güzelliğini gözler önüne seriyor, bize yeni bir günün haberini veriyordu.
Evrenin işleyiş biçiminin bir amacı vardı. Güneş görevini tamamlayıp yerini Ay'a devrederken, dünya bir an olsun dönmeyi bırakmadan bizi felaketler silsilesinden korurdu. Her insanın da bir amacı vardı. Olmalıydı.
Peki, bir vücudun içinde yüzlerce ruha ev sahipliği yapan beden, bir gün karanlığa hapsettiği gerçekliğiyle karşılaştığında amacından sapar mıydı?
Sırtım bir yay gibi gerilirken çatlamaya yüz tutmuş dudaklarımı sertçe dişledim. Göğüs kafesimden soluk boruma doğru yükselen buhranlı havanın ciğerlerimdeki etkisiyle tenimin karıncalandığını hissettim. Heyecanlıydım, aksini iddia edemezdim.
Elimde tuttuğum bıçak değil, kâğıttı. Okumasını bilene bir bıçaktan daha çok yaralayıcı olabilecek kelimelerin yazıldığı beyaz bir kâğıt. 13 yaşımdan sonra bir daha ifade barındırmayan, karşımdakine istediğimden başka bir anlam vermeyen gözlerim beklentiyle kısıldı. Bu kâğıda bakarken düşündüğüm tek şey vardı.
Hedeflerim.
Göze aldığım onlarca yıkılış beni ezip geçmesin diye çabalamamı sağlayan o kelime.
Ne için çabaladığını bilene önündeki engeller birer basamaktan ibaretti. Yolun sonuna ulaşmak için vazgeçeceğin şeylerin, kazandığın başarının yanında esamesi okunmuyorsa üzerine düşünmeye gerek yoktu.
