Sailing Against the Tides (CS #1)

Chapter 35

.
.

Livy
"How dare you kiss me?!" Bumagsak ang kamay ko sa pisngi niya.

Tumagilid ang mukha niya. Hindi siya nakaimik habang dama ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko.

I pushed him away and smacked him with my bag. "Lakas ng trip mo! Natutuwa ka ba na pagtripan ako?! Natutuwa kang gamitin ako?! May girlfriend ka na pero hinalikan mo pa 'ko!" I cried again.

"Hindi ka na nagbago! You are a cheater! Manloloko ka!" Hinampas ko ulit siya gamit ang bag ko.

Pakiramdam ko napapagod na ako. Gusto ko siyang sampalin at paghahampasin pero wala na akong lakas para doon. Kulang pa 'yung sakit na 'yan sa kirot na pinaramdam niya sa puso ko.

Matalim ko siyang tinignan. "Subukan mo 'kong halikan ulit. Puputulin ko titi mo."

Captain Esguerra didn't utter a single word. Umigting ang panga niya. He glanced at my lips and looked away. "Let's go," he muttered.

"Nikolo!" Asar kong tawag sa kanya nang kuhanin niya sa akin ang bag ko at siya na ang nagbitbit roon. He started walking away.

Sawa na akong makipagtalo kaya napamura na lang ako bago siya sinundan. He was walking slowly though. He was watching my movements. Lumapit siya sa akin nang mahilo ako. Mas mabuting umuwi na lang talaga ako kasi kung ano-ano na ang pinagsasasabi ko sa kanya.

"I can drive," I boredly told him.

Hindi niya ako tinignan. Pinunasan ko ang luhang tumulo mula sa mga mata ko. Gulong-gulo na ako! Nanghahalik pero sabi ni Mommy may girlfriend na siya!

"Magpaalam ka muna sa mga babae mo," prangka kong saad.

"Wala nga akong babae," kalmadong sagot ni Nikolo.

"Akin na phone ko. Magpapaalam ako sa mga kaibigan ko," I told him tiredly.

Mabilis kong tinext sina Lou tsaka inimporma ko na rin si Jaiga. Dumiretso kami ni Niko sa parking. I raised a brow when he walked towards my car and opened it.

"Bakit mo pa 'ko ihahatid? Masasaktan ang girlfriend mo," I bitterly said as he started driving my car.

Ayaw ko siyang tignan dahil baka maiyak lang ako. Why am I so emotional these days?!

"Iwasan mo dapat ako. I don't want your girlfriend to feel pain just like what I've felt before," my voice broke. Pinunasan ko ang mga luhang tumulo. "Masakit, Niko."

Nikolo stopped the car at the side of the road. He didn't look at me. I know he noticed me crying. I quickly wiped my tears but another one fell.

He was my first. My first kiss. My first almost in everything. It was hard for me to move on. It took me years. And now when I thought I'm over him, he came back and messed me up again.

Silence filled us. Sobrang tahimik sa loob ng kotse habang puno ang isip at puso ko ng mga damdamin at katanungan. I didn't want him to see me in a vulnerable state so I was holding my tears.

"Hinalikan mo pa 'ko," I whispered. "Tangina ka talaga. Manloloko."

Pagkatapos ng nangyari noon, gabi-gabi kong pinagdudahan at kinuwestyon ang sarili ko. Ano ba ang ginawa ko para ganunin niya ako? Saan ako nagkulang? May pagkukulang ba ako? May ginawa ba akong masama sa kanya? Bakit niya ginawa 'yon sa akin? Deserve ko ba 'yon? Hindi ba ako sapat? Kaya siya naghanap ng iba?