DÖNÜM NOKTASI (+18)

26.Bölüm: Rüzgar

"Bizim bebeğimiz."

Bizim bebeğimiz mi? Ne ara doğmuştu ki?

"Gel artık sevgilim çok beklettin bizi," dedi Asya tekrardan.

Onlara doğru birkaç adım daha attığımda bebek tekrardan ağlamaya başladı.

"Şş," diye fısıldadı Asya. "Ağlama annecim, baban geliyor yanımıza."

Ben onlara yaklaştıkça rüzgar iyice şiddetlenmişti. Asya ve bebeğim her adımımda sanki geriye gitmeye başlamışlardı.

Yoksa ben mi geriye gidiyordum. Rüzgar mı engel oluyordu onlara ulaşmama?

"Asya!" diye seslendim.

Başını kaldırdı bebeğimizden. Kocaman gülümsedi bana.

Sonrasında daha da uzaklaştı benden.

Onlara doğru atmaya çalıştığım her adım her seferinde daha güçlü bir şekilde engellensede pes etmiyordum.

Rüzgar iyice şiddetlenmiş, yapraklar uçuşmaya başlamıştı. Yerdeki toprak yavaşça etrafa yayılıyordu.

Neredeyse göz gözü görmeyecek derecedeydi.

Peki ya rüzgar mı kazanacaktı yoksa ben mi?

Rüzgar, karıma ve çocuğuma ulaşmamı engelleyebilecek miydi?

Bu oyunun galibiyeti kime ait olacaktı?

⏳

Hıçkırıklarım koridoru inletirken Deniz, bana sarılmış Arda'nın iyi olacağını, bizi bırakmayacağını fısıldıyordu kulağıma.

Yanımızdan geçenlerin bazıları acıyla bana bakarken bazılarının delirmişim gibi bana bakmasını umursamadan akan gözyaşlarımı elimle sildim.

"Niye doktorlar çıkmıyor odadan? Hem çıkmaması daha iyi değil mi Deniz, demek ki Arda iyidir?"

"Bilmiyorum," dedi titreyen sesiyle. O bile bu sefer kesin bir şey söyleyemiyordu.

Çaresizdik.

İçerden doktorun çıkmasını beklemekten ve bolca dua etmekten başka elimizden gelen bir şey yoktu ki..

Birkaç adım sesi duydum ardından Çağrı'nın sesi doldu kulağıma. "Asya, Deniz? Neler oluyor?"

Deniz, Çağrı'ya cevap verirken ben başımı kaldırmamıştım bile. Kimseye açıklama yapacak gücüm dahi yoktu. "Abim fenalaştı."

Çağrı'nın ayaklarının üstüne çöktüğünü fark ettiğimde başımı hafifçe kaldırıp yüzüne baktım.

Yüzünde hüzünlü bir ifade vardı. Başımı tutup göğsüne yasladı. "Yıkma bu kadar kendini. Bebeğin de yoruluyor hem böyle. Ayrıca Arda uyandığında kızacak sana kendini böyle perişan ediyorsun diye."