"ေမာင္ထူး ငါ လုပ္ခ်င္တာေလး တစ္ခုရွိတယ္"
"အင္း ေျပာေလ။ အထူးေလး ဘာလုပ္ခ်င္လို႔တုန္း"
"ပိုက္ဆံေတာ့ အေတာ္ေလးကုန္မွာ ၊ ဒါေပမဲ့ ငါ အရမ္းအရမ္းကို လုပ္ခ်င္ေနတာ"
"ပိုက္ဆံက အေရးမႀကီးပါဘူး။ မင္း လုပ္ခ်င္တာပဲေျပာ"
ကြၽန္ေတာ္ေျပာေတာ့ အားရဝမ္းသာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ဝင္ထိုင္တယ္။
"ဒီလိုကြာ ၊ ငါ ဒါကို စဥ္းစားမိေနတာၾကာၿပီ။ ပိုက္ဆံလည္း အေတာ္ေလးကုန္မွာဆိုေတာ့ လုပ္ရင္ေကာင္းမလား မလုပ္ရင္ေကာင္းမလားဆိုၿပီး ေတြေဝေနခဲ့တာ ၊ အခုက် အရမ္းအရမ္းလုပ္ခ်င္လာမိလို႔"
"အထူးေလးလုပ္ခ်င္တာမွန္သမွ်ကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔က ကိုယ့္တာဝန္ပဲမို႔ လုပ္ခ်င္တာရွိရင္ ေတြေဝမေနဘဲ ကိုယ့္ကိုေျပာပါ"
"ငါတို႔ ေရရွည္ ပရဟိတလုပ္ၾကမလား"
"ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ"
"ေဆးကုသမႈ မခံယူနိုင္တဲ့လူေတြကို ေဆး႐ုံစရိတ္ ေထာက္ပံ့ေပးတာမ်ိဳး"
"အင္း ေကာင္းသားပဲ။ လုပ္ေလ အထူးေလးရဲ႕"
"တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္တင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ငါက ျမန္မာတစ္နိုင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့ ေဆးကုသမႈမခံယူနိုင္တဲ့ လူနာမွန္သမွ်ကို ေထာက္ပံ့ခ်င္တာ။ အဲ့ဒါ မင္း ဘယ္လိုသေဘာရလဲ"
"တစ္နိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာဆိုရင္ လြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းမွာ အစီစဥ္ရွိတယ္မလား။ ငါ့ကိုေျပာျပ"
"အင္း။ အမွန္ေတာ့ ငါက LGBT ေတြခ်ည္းပဲစုၿပီး အဖြဲ႕အစည္းႀကီးတစ္ခု တည္ေထာင္ခ်င္တာ။ LGBT မဟုတ္လည္း ရပါတယ္။ LGBT ေတြဆိုရင္ေတာ့ ပိုႀကိဳက္တာေပါ့။ ငါက ငါတို႔လိုမ်ိဳး LGBT ေတြထဲကေန ဒီကိစၥကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ လူေတြကို ရွာၿပီး ပရဟိတအဖြဲ႕ ဖြဲ႕ခ်င္တယ္။ အဲ့ဒီအဖြဲ႕ဝင္ေတြက အဓိကအလႉရွင္ေတြေပါ့ကြာ။ ၿပီးေတာ့ ေဘးကေန လႉခ်င္တဲ့လူေတြကိုလည္း လႉလို႔ရေအာင္ လုပ္ေပးထားမယ္။
အဲ့လိုမ်ိဳး အဖြဲ႕အစည္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သြားၿပီဆိုတာနဲ႕ ငါတို႔က ျမန္မာျပည္ အႏွံ႕အျပားက ေဆး႐ုံေတြနဲ႕ အခ်ိတ္အဆက္လုပ္ၿပီး ေဆးကုသမႈ မတတ္နိုင္ၾကတဲ့ လူနာေတြကို ေထာက္ပံ့မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ငါတို႔ကပဲ ဆရာဝန္ေတြငွားရမ္းၿပီး နယ္တကာလွည့္လည္လို႔ ေဆးအလကားကုသေပးမယ္ကြာ။ အဲ့လိုမ်ိဳး စဥ္းစားထားတယ္။ မင္းေရာ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ"
