In love With his brother

Deel 22

POV ROBBIE:
We stoppen bij de ingang van het ziekenhuis.
Matthy z'n naam is al geregistreerd in het systeem.
We vragen aan de Bali waar de kamer van Matthyas Maarten Het Lam is. "Derde verdieping kamer 15" zegt de Bali medewerker. We haasten naar de kamer.
We komen binnen en gaan aan Matthy z'n bed zitten.
"Hey maatje ik mis je" zeg ik tegen Matthy.
Wetende dat Matthy het niet hoort maar het voelt veilig om dat tegen hem te zeggen. Juist nu het nog kan. Ik barst in tranen uit. "Maatje Het komt goed"
Zegt Raoul geruststellend. Maar het helpt niet.
Ik begin harder te huilen en Ren de kamer uit.
Ze zullen vast teleurgesteld in me zijn dat ik zomaar weg ben gegaan maar ik kan het niet. Waarom moest hij die pillen nou weer innemen. Waarom!
Ik loop het ziekenhuis uit en begin keihard weg te rennen. Ik zie Raoul bij de ingang staan. Hij roept zo hard hij maar kan me naam maar ik Ren en Ren en Ren maar door. Ik weet niet waarheen maar ik blijf rennen tot ik niet meer kan.

Ik kom aan bij een parkje en begin weer te rennen.
Ik kom een bankje tegen waarop ik kan rusten.
We hebben ook nog steeds niks over Beau gehoord.
En precies op dat moment word ik gebeld door het ziekenhuis waar Beau ligt.

Dokter: hallo spreek ik ben Dhr, van de graaf
Ik: ja dat klopt!
Dokter: Oke mooi! Ik bel omdat uw vriendin wakker is.
Ik: Beau?
Dokter: jaa! Dus ik zou u vriendelijk willen verzoeken om langs te komen in het ziekenhuis.
Ik: we komen er gelijk aan!
Dokter: tot zo!

*ik hang op*

Ik Ren keihard terug naar het ziekenhuis. Want Matt en Beau liggen in het zelfde ziekenhuis.
"Beau is wakker" zeg ik buiten adem tegen de jongens.
Ze geven geen reactie maar rennen gelijk naar de lift.
We proberen op een of andere manier de lift sneller te laten gaan. Maar we weten alle 4 dat dat niet lukt.
We lachen elkaar vol uit terwijl we het allemaal probeerde! We komen aan bij de juiste verdieping en lopen rustig naar Beau haar kamer.
En ja hoor! Daar ligt Ze! Volgensmij heeft Ze zelf nog maar net door dat ze ontwaakt is uit haar coma.
Maar we moeten haar ook nog over Matthy vertellen.
"We vertellen het straks wel" verluistert Koen mij.
Ik knik instemmend en we praten Beau alle 4 bij.
Er heerst een gezellige sfeer in de kamer. Net als eerst!
Ik blijf maar denken aan Matthy en dat hij dit heeft gedaan voor Beau maar Beau is nu wakker.
Ik druk de gedachte weg en begin weer gezellig mee ge praten met Beau en de jongens.

POV MATTHY:
Ik weet het.. hoe heb ik het zo ver laten komen?!
Ik wil gewoon zo graag bij Beau zijn en nou blijkt het dag ze wakker is en ik dit allemaal voor niks heb gedaan. Ik had het überhaupt niet moeten doen! Want het ging sowieso beter met haar. Dus ik had kunnen verwachten dat ze weer zou ontwaken.
Ik lig hier nu in een coma. Tranen rollen over me wangen heen. Dat is het enigste wat ik voel.
Voor de rest voel ik niks. Ik hoor alleen maar gepiep van dat stomme ding naast me. En kan mezelf niet een bewegen. Ik kan niet eens iets zien. Het enigste wat ik wel kan is horen en me vingers een klein beetje bewegen. Het klinkt heel stom maar het voelt alsof ik gewoon leef maar dan Alsof niemand mij hoort en ziet.
Ik mis me vrienden man! En Beau. Ik mis hun nog meer dan eerst. Ik heb een vrij domme fout gemaakt en die wil ik terug keren! Maar hoe ga ik dat doen?