"Hindi ko alam kung bakit at paano. Wala namang espesyal sa akin. Hindi ko maintindihan," saad ko. Halos pabulong ang aking tinig.

Tinanggal niya ang aking salamin at tinitigan ang aking mukha. Mabilis 'yon at hindi ako nakaalma. Tinitigan niya pa ng maigi ang aking mga mata na para bang wala na siyang ninanais na makita pang iba. Nakaramdam ako ng matinding init sa aking mga pisngi.

Ngayon ko lang natitigan si Don na ganito kalapit. Aaminin ko, sa sobrang gwapo niya ay hindi ko mapigilan na mailang. Mapapansin mo na may pagkakahawig sila ng bahagya ni Aidan, ngunit hindi ko kayang husgahan kung sino sa kanilang dalawa ang may mas matimbang na kagwapuhan.

Tumagal pa ang aming titigan ngunit wala ni isa sa pagitan namin ang nagsalita. Huminga si Don ng malalim.

"Do you know how attractive you are, Sef?" he said.

Hindi ko man masyadong naaalala pero parang sinabi na yata 'to ni Aidan dati sa akin. Magkatulad nga silang dalawa.

I really don't know if he's telling the truth. Whenever I look my reflection in the mirror, I see a person, and that's it! I can't find anything special about my appearance, or maybe I'm just unaware of it.

"Maaaring hindi mo alam... pero alam ko," he said and smiled at me.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko pabalik. Dapat nalang siguro ay huwag nalang ako umimik. Natatakot ako na baka may masabi akong hindi niya magugustuhan, knowing na nagconfess siya sa akin.

"Now, let's go back to my question," he said and cleared his throat. "Can I take you out for a date?"

"Let me think about it, Don," sabi ko sa kaniya. I smiled, just to make it less awkward, but that's how it appears to be.

He looked straightly to the eyes. I can see the bitterness in his face. I badly wanted to erase it by finally accepting his offer. An offer for a date. Yet I should still consider Aidan in this case. Siya naman ang masasaktan kung pinili kong sumama kay Don.

"Don't worry. I will let you have some time to think. I can wait whenever it is," aniya.

He handed me back my glasses at sinuot ko ito muli.

"I'm just curious, Sef... Are you visually impaired?" tanong niya.

"Uhm... Not really. Sensitibo lang yung mga mata ko, kaya kapag walang protection. May mga times kasi na lumalabo," I explained.

"Ganun? Paano kung sabihin kong mas maayos kang tignan ng walang salamin, hindi mo na ba ito susuutin?" tanong niya.

Huh? Pinagsasabi niya?

There is something in his tone... hmm... I think he's just trying to flatter me. But unfortunately, it didn't work. May dahilan ako kung bakit nagsusuot pa rin ako ng salamin kahit hindi madalas malabo ang mga mata ko.

At isa pa, kapansin pansin pa rin na hindi rin siya natuwa sa sinabi niya. I know that he's trying hard to make casual talks with me. At alam ko rin ba gusto niyang kuhanin ang loob ko, kaya lang, halatang hindi siya sanay na bumuo ng banat. He's innocent in persuading, which I found cute to be honest.

"Uhm... I don't think so," simple kong sagot. It made us feel more awkward. But I should be thankful na hindi lang ako ang nakakaramdam nito, at least the feeling is mutual.

"Oh, sorry. I shouldn't have said that," aniya at napakamot siya ng batok.

His cheeks turned bright red. Oh god, I haven't seen this side of Don. And its freaking adorable! Damn it. This makes me hard to reject him. There is a part in my heart that wants me to give him a chance.

Temptations With My Home Partner [BxB, SPG]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon