mafya (bxb) +18

17⛓️

Eve Ezelin çağırdığı adamlar gelmiş ve İlkeri alıp gitmişlerdi. Ezel de benim iyi olduğuma emin olduktan sonra çıkmıştı. Böyle milyonda bir ihtimalle garip bir olay olmadığı sürece de tekrar görüşemicektik sanırım. Açıkçası o gittikten sonra tekrar görebilmek için kendimi tehlikeye atmayı bile planlamıştım.

Ama şimdilik bu saçma düşünceleri kenara bırakıp uyuma kararı aldım çünkü yarın okula gitmek zorundaydım. Telefonumdan 7'ye alarm kurup kenara bıraktım.

...

Uzun zamandır duymadığım alarm sesiyle zar zor gözlerimi açıp alarmı kapattım. Bir süre ayılmayı bekleyip daha sonra kısa bir duş için banyoya girdim.

Hızlıca giyindikten sonra mutfağa geçtim. Dersin başlamasına 1 saat vardı ve ev de okula yakındı bu yüzden kahvaltı etmeye karar verdim. Eskiden pek yapabildiğim Bir şey değildi. Genelde babam uyanmadan evden çıkmaya çalıştığım için okula 1 saat önceden giderdim ve kahvaltı yapamazdım.

Dolabı açıp yiyecek bir şeyler baktığımda yemeklerin midemi bulandırdığını fark ettim. Sanırım alışık olmadığım içindi. Kahvaltı fikrinden şimdilik vazgeçip dolabı kapattığımda içeriden telefonun çaldığını duydum.

Hızlıca odaya gidip telefonuma baktığımda Selim'i görmemle biraz hayal kırıklığına uğramıştım. İmkansız bile olsa Ezelin arıyor olmasını istemiştim. Kendime gelmek için kafamı iki yana sallayıp telefonu açtım.

"alo?"

"günaydınn. Hazırsın değil mi? Evine geliyorum beraber okula gidicez. Bir kere daha kaybolmanı istemem."

Selimin sabahın köründe bile enerjik olan sesini özlediğimi fark ettim. Ne olursa olsun modunu asla düşük tutmuyordu ve ben bu özelliğine çok özeniyordum. Onun aksine çok daha karamsar biriydim.

"sen okula geç direkt ben gelirim. Hem artık orda oturmuyorum."

"ya taşınıyorsun ve benim şuan haberim oluyor? Kırıldım Bulut bey."

"çok hızlı gelişti haber vermek için fırsatım olmadı."

Okulda her şeyi en ufak ayrıntısına kadar isticeğini biliyordum ama olanları şuanlık açık açık anlatmayı düşünmüyordum. Birkaç ufak yalan uydurup geçiştirmeyi planlıyordum.

"peki bugünlük kendin gel."

"görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra çantamı alıp evden çıktım. Daha vakit çoktu ama biraz fazladan yürümek iyi gelebilir diye düşünerek çıkmıştım.

Yolu biraz uzattığım için yarım saat sonra okulda olmuştum. Saat erken olduğu için çok fazla kişi yoktu. Hızlıca merdivenleri çıkıp sınıfa girdim. Sadece selim ve birkaç kız vardı.

"oo Bulut bey günaydın."

Selimin oturduğu yerden bağırmasıyla kızlar da bana dönmüştü. İsimlerini biliyordum ama hiç konuşmamıştım. Biraz utanarak hızlı adımlarla selimin yanına oturdum.

"Günaydın."

"evet dinliyorum nerelerdeydin?"

"sadece hastaydım Selim. Biraz ağır geçti o yüzden gelemedim."

Selimin gözlerinde inanmamış bakışlar vardı ama üstelemedi.

"taşınma?"

"evde bazı sorunlar çıktı ayrı eve çıktım."

Selim babamla olan durumlarımı bilmiyordu zaten Ezelden başka bilen biri de yoktu.

Selim bana hala inanmayan gözlerle bakarken gözleri boynuma kaydı. Normalde boynum böyle olduğunda okula gelmezdim ama şuan devamsızlığım kalmadığı için gelmiştim ve evden çıkarken de tamamen unutmuştum.