GÜNEŞ VE AY

1*

Bazı geceler vardır, herkesten her şeyden uzaklaşmak istersin. Hatta bazen kendinden bile. İşte o gecelerden birisindeyim. Bir uçurumun kenarında. Sonra birden gerçek hayatla yüzleşiyorum. Öldüğümde kim ağlayacak arkamdan? Ben gittiğimde kim üzülecek ardımdan diye soruyorum kendime.
Biraz kendimden bahsedeyim size. Ben Gece. Aslında gerçek ismimi bile bilmiyorum. Ailem kim, kardeşlerim var mı hiçbir şey bilmiyorum. İstenilmeyen bir evlat olmuşum ben. Yetimhaneye bırakıldığımda henüz 5 günlük bir bebekmişim. Çok da güzelmişim. Açık tenli, kumral saçlı, ela gözlü çok güzel bir bebekmişim. Hiçbir zaman aramadım ailemi, arayamadım. Ben yapamadım. Onları bulduğumda ne diyecektim ki onlara, bilmiyordum. 22 yaşındayım neredeydiniz bunca senedir mi diyecektim. Komik olurdu bu. Bir köpeğim var tek dostum o. O da benim gibi kimsesiz, sokaktan sahiplendim. Sabah akşam üzgünken mutluyken her anımda yanımdaydı. Şu an da olduğu gibi. Küçük bahçeli bir evim var, Ay seçmişti onu. Ay köpeğimin ismi. Seviyor yeşilliği.
Müzik çalan telefonuma baktım, saat 01.25 ti. Daha sonra çalan şarkıya kaydı gözlerim. Billie Eilish, Khalid - Lovely. İngilizce pek bilmem ama bu şarkı benim ruhumu dinlendiren ve ben üzgünken beni kendime getiren bir şarkı. Şarkıyı durdurdum ve yapay hayata geri döndüm. Ay gideceğimizi anlayıp hemen ayağa kalktı ve benimde kalkmamı bekledi. Ayağa kalktım ve biraz ilerimde oturan gence baktım. Biraz süzdükten sonra yoluma devam ettim. Hemen ileride otobüs durağına gidip otobüsün gelmesini bekledim. Berbat bir gün geçirmiştim. Ruhumun yorgunluğu bedenime yansıyordu. Gözyüzüne baktım ve gülümsedim, " Bir gün bende mutlu olacağım".
Otobüs geldi ve ben yaklaşık 10 dakika sonra indim. Ay küçük bir süs köpeği olduğu için her yere geliyordu benimle. Elimi cebime atıp siyah kırık bir kalp süslü anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım. Ay koşarak suyunun olduğu kaba gitti ve su içti. Aklıma 4 saattir o uçurumda oluşum ve yanıma su almadığım aklıma geldi. Kendime kızıp devam ettim odama doğru. Odam aslında güzeldi. Kapının hemen yanında bir çalışma masası üzerinde leptobum vardı. Biraz ilerisinde duvarda tablo Güneş ve Ay resmi. Ön tarafında yatağım onun karşısında da dolabım ve boydan aynam vardı.
Aynanın karşısına geçtim biraz kendime baktım, yorgun gözlerle. Göz altlarımın şişliği ve morluğu, dağılan kumral saçlarım, göz içimin kızarıklığı oldukça rezil görünüyordum. Daha fazla bakamayıp kendimi yatağa fırlattım. Daha kötü bir olay yaşamaya veya görmeye hiç niyetim yoktu, bu yüzden geceyi sonlandırıp uyudum.