angel | kamideku

¹¹

kaminari biletleri alırken bu kadar tatmin edici sonuçlar alacağını bilmiyordu.

yani tabii ki all might'ı duydu. ama izuku'nun küçüklüğünden beri en sevdiği sanatçı olduğundan ve fanboyluğunun çılgınca boyutlarından haberi yoktu.

günlerce konserde ne yapacaklarını ne giyeceklerini sorup defalarca hepsinin üzerinden geçmişti ve araları çok iyiydi çünkü izuku çok mutluydu. izuku mutluysa denki de öyleydi.

ve yerlerini aldıklarında suratı bembeyaz olan izuku elini tutup göğsüne yaklaştırmıştı.

"duyuyor musun?" diyordu. "heyecandan öleceğim. kalbime bak."

o bir de denki'nin kalbine baksaydı o an.

ilk şarkısında sessizce ağlamış ve sahneye çıktığında delicesine çığlık atmıştı. devamında şarkıları bağıra bağıra söylemişti.

çocukluk anısı olan bir şarkıda hıçkıra hıçkıra ağlamıştı, denki ne yaparsa yapsın bu görüntüleri kafasından atamıyordu. o güzel suretin türlü türlü hâllerde ona gözükmesini nasıl kaçırırdı?

izuku kendi isteğiyle, dikkat çekerim, KENDİ isteğiyle ağlarken omzuna sarılmıştı.

kendi isteğiyle.

denki tam şu an kalp atışlarının duyulmamasını umarak ağlayan izuku'nun sırtını sıvazlayıp sarılıyordu.

rüya gibi.

konserin son müziği yavaştı, çiftler tek tek dansa başlarken sarışın diğerine eğildi.

"ssh. bak."

izuku burnunu çekip kafasını kaldırdı. ayrılmaya çalıştı ama denki tutup fısıldadı.

"hazır sarılmışken biz de dans mı etsek?"

"sadece bu şarkıyı çok sevdiğim için."

"tabii tabii."

orta yolda buluşup yavaşça birbirlerine yaslandıkar. ürkek elleri bedenlerini buldu, nazikçe sardı.

"melek?"

"hm."

"kalbin hâlâ çok hızlı atıyor."

"ne olmuş?"

"bunu hissedebilmek," sarışın gözlerini kapatıp tamamen içten bir tebessüm bıraktı. "çok özel. öyle olduğunu biliyorum, teşekkürler."

izuku'nun kendine nasıl baktığını görmedi bile.