'ဆရာ zhang, ဝင်ခွင့်ပြုပါ ကျွန်တော် zixinကိုခေါ်လာပါပြီ'
'ဝင်လာခဲ့'
Zixinမှာ ခတ်ထန်နေသည့်မျတ်နှာထားဖြင့် မလာမဖြစ်လာလိုက်ရသည့်အတွက် စိတ်ဆိုးနေတော့သည်
'မနှူတ်ဆတ်ဘူးလား'
'မင်္ဂလာပါ ဆရာ'
'အင်း သွားထိုင်တော့'
ထိုင်ခုံ၌ နေရာယူထိုင်လိုက်ကြပြီး
'zixin မင်းကတော့ကွာ, ပြသာနာတက်တော့မလို့, ဆရာ့အချိန်ဘယ်လောက်အရေးကြီးလဲမသိဘူးလား'
'ကွိုင်ပဲ'
'မျတ်နှာကျောလျော့စမ်းပါ, ဆရာမင်းကို ကြည့်နေတယ်နော်'
'နေစမ်းပါကွာ'
စာသင်ချိန်ပြီး၍ ဆရာ့အားကောင်မလေးများမှ အသဲအသန်လိုက်နှုတ်ဆတ်နေတော့သည်
'ဆရာzhangကို ဘာများကြည့်ကြိုက်နေကြလဲမသိဘူး'
'မင်းဆရာ့ကို အငြိုးထားတာမကောင်းဘူးနော်'
'ကို့ဦးလေးအရွယ်ကိုများ, မိန်းကလေးအံ့ဩပါ့ ငါ့လို စမတ်ကျတဲ့သူကို ကြိုက်ကြပါလား'
'zixin ငါမင်းကိုကြိုက်ပါတယ်'
'ခွေးကောင်'
'ဟားဟား မုန့်သွားစားရအောင်ကွ'
'အေး'
မုန့်စားတန်း၌ တစ်ယောက်ထဲထိုင်စားနေသော ဆရာ zhangအားတွေ့ရ
'လူကြိုက်များလည်း ထမင်းစားတော့တစ်ယောက်တည်းပါပဲ'
'သွားဝယ်ရအောင်လေ ဟေ့ကောင်'
'ငါ့အတွက်ပါဝယ်ခဲ့, ဟိုမှာထိုင်စောင့်နေမယ်'
Zixinမှ ဆရာzhangရှိရာစားပွဲသို့လာ၍
'ဆရာ ထိုင်ခွင့်ပြုပါ'
'အနောက်ကခုံလွတ်နေတယ်'
'သိပါတယ်ဗျ, ဆရာတစ်ယောက်ထဲစားနေတာတွေ့တော့ ကျွန်တော်အဖော်လုပ်ပေးလို့ရမလားလို့'
'မလိုပါဘူး'
'ဆရာ...ကလည်း ထိုင်လိုက်ပြီနော်'
မျတ်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်လိုက်ပြီး
ဆရာမှစကားမပြောပဲ နေတော့