Most Random Essays

DUTCH: One Page Challenge

TRANSLATION:

As some of the fugitives around Lily panicked and began to argue loudly about getting out of there quickly, she closed her eyes and thought deeply. Her artificial brain produced a number of calculations in the blink of an eye. The speed of the dripping water, the volume of the 40-kilometer tunnel, how long it would take to fill such a mass with seawater...Lily, who had gripped Samuel's hand, broke free from his grip and immediately felt worse. She shook off the feeling and placed herself confidently in the center of the crowd. The teen put her hands around her face like a loudspeaker and started yelling shrilly:'This trip is not going as expected. We are already ten kilometers on the road, still much too slow.' With this she emphasized her words by rhythmically hitting her palm with one hand. 'Our scouts have detected a crack in the ceiling at the front. That is of course a problem. Those who want to return will continue to live safely on the island. Whoever dares further and thus risks death, has a chance at a better life. It won't be long before the tunnel collapses. By my calculations we have-," she was interrupted by a subtle noise in the back of her mind. She wanted to say forty-five hours, thirty minutes, and three seconds, but the words wouldn't leave her mouth. And then she realized it. Whisper was awake and clearly unhappy. She just heard Samuel's voice calling her name heartrendingly, when afterwards the device screamed much louder than before in Lily's ears and the girl had no choice but to fall unconscious to the floor. A deafening sound that would kill a normal person echoed in her head, like a screaming child that there is no way you can silence.Lily opens one eye. And the other. It took her a while to realize where she is. She was on Samuel's back and he seemed to be running away from something. 'Lily? Are you finally back?' You could hear the happiness in his voice, but that was drowned out by something else. Fear. "Run for your life, Lily!" he quickly put her down and she started to sprint with him. When she turned her head, she understood why he seemed so scared. About half a mile behind them, a gigantic wave threatened to drown them all.

ORIGINAL VERSION

Terwijl een paar van de vluchtelingen rond Lily panikeerden en luid begonnen te discussiëren over het feit dat ze snel weg moesten wezen, sloot ze haar ogen en dacht ze diep na. Haar artificiële brein gaf in een oogwenk een tal berekeningen weer. De snelheid van het druppelende water, het volume van de veertig kilometer lange tunnel, hoe lang het zou duren om een dergelijke massa met zeewater te vullen...Lily, die Samuels hand stevig had vastgepakt, maakte zich los van zijn grijp en voelde zich onmiddellijk slechter. Ze schudde het gevoel weg en plaatste zich zelfverzekerd in het midden van de menigte. De tiener legde haar handen om haar gezicht als een luidspreker en begon schril te roepen: 'Deze tocht loopt anders dan verwacht. We zijn nu al tien kilometer onderweg, toch veel te traag.' Hiermee benadrukte ze haar woorden door ritmisch met haar ene hand op haar handpalm te slaan. 'Onze verkenners hebben voorop een scheur in het plafond waargenomen. Dat is natuurlijk een probleem. Wie terug wil, zal veilig verder leven op het eiland. Wie verder durft en dus de dood riskeert, maakt een kans op een beter leven. Het zal niet lang duren voor de tunnel instort. Volgens mijn berekeningen hebben we-,' ze werd onderbroken door een subtiel geluidje in haar achterhoofd. Vijfenveertig uur, dertig minuten en drie seconden wou ze zeggen, maar de woorden raakten niet van haar mond. En toen besefte ze het. Whisper was wakker en duidelijk niet tevreden. Ze hoord juist de stem van Samuel die haar naam hartverscheurend haar naam roept, wanneer het apparaat nadien veel luider dan tevoren schreeuwde in Lily's oren en het meisje kon niet anders dan bewusteloos op de grond te vallen. Een oorverdovend geluid dat een normaal mens zou doden, galmde in haar hoofd, als een schreeuwend kind dat je op geen manier stil kan krijgen. Lily opent een oog. En het andere. Het duurde even voor ze besefte waar ze is. Ze lag op Samuels rug en het leek of hij van iets weg wou vluchten. 'Lily? Ben je eindelijk terug?' Het geluk kon je in zijn stem horen, maar dat werd overstemd door iets anders. Angst. 'Ren voor je leven, Lily!' hij legde haar snel neer en ze begon met hem mee te sprinten. Toen ze haar hoofd omdraaide snapte ze waarom hij zo bang leek. Zo een halve kilometer achter hen, dreigde een gigantische golf hen allemaal te verdrinken.