"ဟမ် အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူးချယ်ရယ် သားတို့ကပိုလို့တောင်ကြိုက်သေးနော် ဂျီလေး hope joon"

"အွန်း အွန်း ဟုတ်တယ်"

"ထယ်ကမေးလိုသာဖြေလိုက်ကြတာသူတို့နားထဲမှာကြားတစ်ချက်မကြားတစ်ချက် ဆရာမကသူတို့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာသိပေမဲ့အပြစ်ပေးရင်တော့မချစ်ပေ..."

"သိတာပေါ့ အဲ့တာကြောင့်မင်းတို့အတွက်အထူးသီးသန့်အပြစ်ပေးဖို့စီစဥ်ထားတာရှိတယ် ဆရာမက ဆရာမ မလာခင်အတန်းထဲရှိနေတာပဲလိုချင်တယ်ဆိုတာသိကြတယ်ဟုတ် ကလေးတွေ"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ပြီးတော့rocallမထိုးခင်အချိန်ထိလဲခွင့်လွတ်ပေးတက်သေးတယ်ဆိုတာလဲသိတယ်ဟုတ် ကလေးတွေ"

"ဟုတ် ..."

ငိုသံလေးတွေနဲ့ဟုတ်ဟုတ်လုပ်နေကြတဲ့ကောင်လေးတွေက တကယ့်သနားစရာပင်

"အခုဆိုရင်ဆရာမက စာတောင်စသင်နေပြီဆိုတော့ rocallကောက်ပြီးပြီးဆိုတာလဲတန်းသိကြလိမ့်မယ်လိုထင်တယ် အဲ့တာရောမှတ်မိကြတယ်မဟုတ်လား ကလေးတို့."

"ဟုတ်...."

"အဲ့တာဆိုအခန်းထဲဝင်ကြတော့
ကလေးတွေ"

"ဟမ် !!!! ချယ် ဆရာမနေမကောင်းဘူးလား"

"ကောင်းပါတယ်ကလေးတို့ရဲ့ဘာလို့လဲ"

"အတန်းနောက်ကျရင်အပြစ်ပေးတက်တာ သားတို့သိတဲ့ဆရာမရဲ့အကျင့်လေ ချယ်ကသားတို့သိတဲ့ဆရာမ မဟုတ်ဘူးလား"

"ဘာလို့လဲဆရာမကသဘောကောင်းနေလို့လား"

"အင်း  "(Taeji,Joonhope)

"ဟုတ်ပါပြီ ဆရာမစကားပြောတာကျန်ခဲ့တယ်ထင်တယ် ကလေးတို့အတန်းထဲသွားပြီးလွယ်အိတ်ထားပြီပြန်ထွက်ခဲ့လို့ပြောချင်တာပါ ကလေးတို့ သွားသွားမြန်မြန်ပြန်ထွက်ခဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ထယ်လေး ချယ်မှာအမွှာများရှိတာလားမသိနော်"

"ဖြစ်နိုင်ပါ့မလားဂျီလေးရယ်"

"မသိဘူးလေ"

"ငါတော့တစ်ခုခုကိုခံစားနေမိတယ်"

"ဘာများလဲJoon"

~~~ မူပိုင်~~~ (Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora