BNHA HEROES

Little girl

İyi okumalarr
Müzik:Happier than ever

Gözüm bağlanmış bir şekilde tırın ön koltuğuna oturtulmuştum.

Hiçbir şey görmemek beni geriyordu ama bu benim hayat sigortam gibi bir şeydi.

İki büyük sorunum vardı.

İlki amcamın mesajı alması.Amcam eğer beni bir adamı iyileştirirken görürse ya da duyarsa ikinci bir özgünlüğüm olduğunu öğrenecek.Ve bununla bitmeyecek.Bu olaya nasıl karıştığımı soracak ama ben var olmayan bir mesajla ona açıklama yapamayacaktım.

İkinci büyük bir sorun  iyileştirmem gereken kişinin nasıl bir yarası olduğuydu.

"Ölümle yaşam arasındaki o yerdeyse onu iyileştirmek çok zor olacaktır.Eğer öyle olursa portal açmak için zamana ihtiyacın olacaktır."

Umalımda öyle olmasın.

Bunun için bana güvenebilirsin.Sana öğrettiğim iç mananı kullanarak açabilirsin.Ama bunu yaptıktan sonra büyük bir güç kaybı hissedeceksin.Yani becerebilmek için tek bir şansın var.Ve onu iyi kullanabilmelisin.

Stephen sayesinde gelen çözümle hem rahatlamış hem de endişelenmeden duramamıştım.Başarısız olmama gibi bir seçeneğim yoktu.

Haklısın ilki sorun olmaktan çıkar.Tamam benim ilk önceliğim bu patronların mermilerle neler yapacağı?Amaçları ne?Mesajtan bahsedilen kaos ne anlama geliyor.Asıl önemli olan bu noktalar.

Düşüncelerimden çıkıp kendi dünyama döndüğüm de sessiz geçen araba yolcuğundan şu kısacık zamanda  çok  sıkılmıştım ki?Kimse konuşmuyordu.Konuşmamaların en büyük sebebi ben olabilirdim.Kim şüpheli bir kızın yanında konuşmak isterdi ki zaten?

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama sonunda tır durmuştu.Kapının açılma sesini duymuştum.Birinin kolumdan tutup beni dikkatlice tırdan indirdi.İnerken az kalsın düşüyordum ama son anda biri beni tutmayı  başarmıştı.

"Kıza dikkat edin.Bir kişi kızla benimle gelsin.Diğerleri mallarla ilgilensin."

"Anlaşıldı."

Göz bandım açılmadan soğuk bir yere girdik.Büyük ihtimalle depo gibi bir yere girmiştik.Bastığım yerler düzgündü.Ayaklarımızın sesi yankılanıyordu.

"Yüklediğiniz mallar neydi?"

"Çok meraklanma istersen.Senin işin birini iyileştirmek sadece."

Kolumdan tutup beni bir süre sürükledi.En sonunda durmuş ve büyük bir kapı gıcırtısı bütün sessizliği bozmuştu.

Göz bandımı çıkarıldığında büyük bir kız odasıyla karşılaştım.Her yerde peluş hayvanlar vardı.

Büyük bir yatakta küçük bir kızın  yattığını gördüm.Yüzü solgun ve kaşları çatıktı.Ve kafasında küçük bir boynuzu vardı.

"İyileştirmem gereken kişi yatakta yatan küçük kız mı?"

"Evet."

Tok bir sesle cevaplamıştı.Umuyorum ki bu tatlı kızın yaraları ağır olmasın.

Hızlı adımlarla kızın yanına vardığımda üzerindeki yorganı kaldırdım.

Gördüğüm manzarayla kanım dondu.Küçücük kızın kollarında ve ayaklarında sargılar sarılmış.

İçim titredi.

"Küçük bir kız nasıl oldu da bu kadar yaralandı?"

Adamın yüzüne baktım.Maskesi olduğu için ifadesini anlamıyordum ama gözlerinde üzüntü vardı.