Nur Ayaz'ın hikayesi pek çok açıdan normaldi. Ta ki işin içine birden fazla seçenek girene kadar.
Bu interaktif bir kurgudur.
❌
GKB okuru Mervekvt diyor ki; Onları okuduğum için çok mutluyum, bazı seçenekler anlık panik atak yaşatıp diğer bölümde n...
GKB sevdiğiniz, bunu bana göstermekten çekinmediğiniz için çok teşekkür ederim! bölümü yazmak kolay değildi. Ama kendimi zorlamayı, o sınırı aşmayı sevdim. Okuyor olduğunuz için KOCAMAN TEŞEKKÜR EDERİM!
Bana kalırsa çılgınca bir bölüm oldu. Aşırı bağımsız ve tarafsız. İlginç. Hoşuma gitti. Tek partlık bir hikaye gibi düşünürseniz zevk verir bence. 30'larında evlenmeyi düşünmeyen bir kadın ve eskilerden ona aşık olan bir adamın hikayesi. Nur ve Batuhan.
İyi okumalar dilerim.
• • •
29A; Batuhan ile tekrar karşılaştığımız evren...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hoşça kalın."
Yüzümde eksik etmediğim parlak tebessümüm ile son yolcuyu uğurladığım gibi dik duruşum ve gülüşüm aynı anda bozuldu. Çıkan kamburum, son 12 saattir ayakta durmaktan zonklayan bacaklarım ve gelişini coşkuyla haber veren regl öncesi karın ağrım ile baş başa kaldım. Şuraya yığılırsam bir daha kalkamam. Bir yerler de yarım kalan bir şişe suyum vardı ve içmem gerekiyordu. Tabi ondan önce toparlanması gereken bir uçak vardı.
Kabin içleri Leyla ile bölüşüp kontrol ettikten sonra pilotların son konuşmaları ve iş bitirici takım liderimizin bizi bırakmasıyla kendi valizimi alarak sonunda kapsül köprüye geçebildim.
"Bekle, Nur!"
Arkamdan seslenen Leyla için dururken telefonumun açılan ekranına bir göz attım. Peş peşe düşen bildirimler ekranı boğuyordu.
Koluma giren Leyla "Hadi gidelim." Dedi. "Araban burada mı? Benim ki bakım da beni de atar mısın?"
"Olur."
"Yarın da seminer için alır mısın?"
"Olur. Baksana ben de kalsana."
"Olurdu da halledilecek işlerim var. Bir de Sedat gelecek." Kıkır kıkır güldü. "Anlarsın ya."
"Anladım, anladım. Alırım sabah seni." Dedim. "Bekletme ama."
Son teslimlerimizi, imzalarımızı ve durum kontrollerimizi de yaptıktan sonra havalimanından çıkıp arabaya gelebildik. Bize özel park yerinde duran bebeğimin boynu tabi yalnız kalmadan bükülmüş.
"Geldim kırmızı düldül." Dediğimde Leyla güldü. "İlahi Nur. Alır mısın?"
Uzattığı pakete bir göz atıp "Bıraktım." Dedim.
"Ya, ne ara? Dur bakayım. Maya dedi değil mi? Kız o başımıza gelirse açık kapalı demeden sigaranın sonunu getirecek."
Güldüm. "Öyle yapacak."
Dramatik bir sesle "Ona sakın oy verme." Dedi.
"Beni tespit edip öldürür." Dedim gülerek.
"Yapar. Manyak o. O zaman son son iç." Diyerek elime bir dal tutuşturdu. "Yalnız bırakma beni."
