I Died

Chapter Seven

"Bye" isinara ko ang pinto ng sasakyan ni Rei at minadaling pumasok sa school. Buong byahe ay iniwasan kong hindi magtagpo ang aming mga mata dahil alam kong magiging kulay kamatis ang mga pisngi ko sa oras na mag eye contact kami. Dahil sa lintik na kung ano man iyon na nagyari habang tulog ako ay lalo akong naging mailap sa kanya. Kaninang umaga ay nagising akong punong puno ng pawis sa leeg at mukha dahil siguro iyon sa panaginip. Panaginip nga ba iyon in the first place. Dahil doon ay kinailangan ko pang mag imbento ng alibi kay Sita para makaiwas sa usaping iyon "medyo mainit kasi" pagdadahilan ko nalang sa kaniya.

Sinalubong ako ng ngiti ni Rin ng makita niya ako. Umupo ako sa tabi niya at nakipagkwentuhan bago makarating ang prof namin. Niyaya ko siyang lumabas uli para makatakas kay Raven na iyon. Ayokong maalala ang panaginip na iyon. Nang matapos ang buong klase ay halos hatakin ko na siya para maglaro kami ng badminton sa labas ng school pero huli na ako nang makita kong naghihintay na sa parking si Raven. Nakatingin ito sa akin. Iniwas ko ang mga tingin ko at hawak hawak parin ang mga kamay ni Rin para makalabas ng gate. "hmm...Erin, Seiger is already here" kinilabutan ako sa sinabi ni Rin sa akin "siya na ang magiging sundo mo diba?".

"Se..seiger?" nauutal kong tanong dahil sa kaba nang maalala ulit ang panaginip na iyon.

"Hmmm...you really did lost your memory..." napaisip siya saglit "Raven"aniya. "Raven Seiger Galvez ang name ng kuya ko kaya wag munang kakalimutan ah..pati narin ako hehe wag mong kakalimutan" natatawa niyang paalala sa akin kahit na naguguluhan parin ako sa sinabi niya wag munang kakalimutan she said as if kilala ko na sila dati pa. Rhiannon Galvez wala ng iba yoon lang ang nakasulat sa paepl kapag may quizes kami ni Rin.

"Maglalaro pa tayo hindi ba?" balik tanong ko sa kanya para maiwasan ang tanong niya kanina.

"Come, makakapaglaro naman tayo sa Sat. Its mom's birthday. You will come right?" napaoo nalang ako sa kanya dahil ayokong biguin siya at baka maging malungkot ang ekspresyon niya plus this time ako naman ang hinatak niya papunta kay Raven. Hinatid niya ako papalapit kay Rei at bumadyang aalis na. Hinawak ko ang pulso niya para pigilan siya. Nakatingin si Rei doon sa paghawak ko kay Rin. Napatingin sa akin ang dalawa "Why?"si Rin.

"St..stay with us" dahil ayokong maiwan kasama si Rei dahil napakaawkward ng sitwasyon kung kaming dalawa lang "we will eat right?

Ngumiti ng abot langit si Rin "sure! after all nagtitipid ako for mom's birthday, transpo nowadays is quite expensive din naman" nah shes quite like an air freshener dahil sa mga side comments niya. Pumasok na siya at umupo sa backseat. I was going there too sana nang narining ko si Rei.

"Where do you think youre going?" tanong nito sa akin at lumapit pa palapit sa direksyon ko "hmm". Napasandal ako sa pintuan ng backseat dahilan para maalala ko na naman ang mga nakita ko bago ako magising. Kahit hindi na ako mag salamin ay alam ko ng kulay kamatis ang pisngi ko dagdag pa ang paglapit ng mukha niya sa akin.

Narinig kong ibinaba ni Rin ang bintana ng sasakyan. Napatingin kami roon. Dumuwang si Rin para kausapin kami "Sieger stop making her uncomfortable" aniya tsaka isinara na uli ang bintana. Pumasok na ako at umupo doon sa passenger seat para hindi na kami pa magtalo. I thought hindi magiging awkward ang byahe dahil nandito si Rin para makipagkwentuhan sa akin, its not like hindi na magiging awkward kapag nagkukuentuhan kami, ah basta its just that why did she sleep. I think this is neither good or bad dahil hindi ko alam kung nakikinig siya if ever man na kausapin ako ni Raven.

The entire byahe was silent. Rhiannon is sleeping the whole time. Sumandal ako sa kanan ko at pinatong ang kanang siko sa bintana ng sasakyan. My eyes went sa direksyon ni Raven, he is wearing a white longsleeve nakatupi iyon hanggang niya. His arms are so hairy, napalagok ako doon. His black hair wavy hair...pumiling ako at tumingin nalang sa kawalan and tried to... he grabbed my left hand while he is using hisleft hand para magdrive. What the heck? Tumingin ako sa rear view mirror dahil baka makita kami ni Rin. I tried to remove his hand from mine but he already the back of my palms and sniffed it. I felt like below my stomach there was something na kumikiliti sa akin when he did that. After he did that I grabbed my left hand immediately. Whether I like this thing, the thing he is doing to me right now or not. I do not deserve this and I will never be because I am not Erin Velarde in the first place. This is her body and do not own it. It makes me sad the fact I am not her. I am just a commoner who is close to nothing. I don't even know why an angel would come in my life and give me such a good life. "What are you thinking?" he said with a sultry voice while still driving at nakatingin sa daan. Crap this. I feel so shitty in a way that my tears would betray me any second. Why do you even care? I am not Erin and sa oras na malaman mo na hindi ako siya, you'll leave and will stop what you are doing right now, certainly.

"Nothing" I said with a cold voice. Parang may tinik na nakabara sa dibdib ko. Humarap ako sa kanan para hindi niya ako makita pati na ang mga mata kong malapit ng bumigay sa mga luhang kanina pa gustong umagos. "We are hear" minadali kong buksan ang pinto ng sasakyan ng makita ang bahay namin at lumabas. Rin is still sleeping, thank goodness because I wasn't in the mood already, baka madissapoint lang siya "tell Rin I'll meet her tomorrow, I am not feeling well" I said to him so quickly wanting to escpae from his eyes. Isinara ko ang pinto at mabilis na pumasok at pinahid ang mga luha ko.