Im A Mother At The Age Of Fourteen

Kabanata 11

"J-jenny." usal ko dahil ang naka upo sa hapag katabi ni bea ay si jenny si jenny yung kaklase ko si jenny na kausap at kasabay kong kumain kanina si jenny na nag salita para saakin nong inapi ako ni Nassandra at ni Ivy.

"Kilala niyo yung isat isat?" tanong ni bea na kinuha saakin ang anak ko.

"J-jenny" tawag ko ulit.

"Alice para kang tanga diyan paupo kana!" sita niya saakin. what if ipag kalat niya what if malaman nang iba naming kaklase ayuko ayukong husgahan wala na akong masasandalan wala na sila mama sa tabi ko.

"Ouy! alam ko yang nasa isip mo don't worry I'm quite" nag acting pa si jenny na zineper ang mga labi niya .

Hindi nalang ako nag salita at ginawan nang cereal si Ymara para pakainin.

"Kaya pala sabi ko nag bago ka simula nang ma aksidente iba pala ang na aksidente ang cute nang baby mo alice."

Pilit lang akong ngumiti sa kanya nang matapos kami sa pag kain ako na ang nag sabi na mag huhugas nang plato si bea naman ang nag bantay sa anak ko namis daw niya ang anak niya kaya hinayaan ko si jenny naman tahimik lang na tumutulong saakin.

"Jenny sana atin atin muna ito ha." lakas loob kong sabi lumingon siya saakin at ngumiti.

"Naiintindihan ko alice gaya nga nang sabi ni irine lahat tayo may baho ikaw may anak ako madumi malandi ako at bitch diba pero hindi niyo alam na mahirap na kami na nag aaral ako sa umaga pero pag gabi pag wala na akong pera nasa club ako para humingi nang pera sa mga customer ko na iintindihan kita kasi ganyan din si ate nakita ko ang pag hihirap niya ang maging batang ina kaya wag kang mag alala alice hindi ko ipag kakalat tutulungan pa kita." naka ngiting sabi niya niyakap ko siya dahil na touch ako sa mga nasabi niya sana gaya din nang iba si jenny hindi man maganda ang impression niya sa kadamihan mabuti naman ang loob niya hindi makitid ang utak niya mag isip na iintindihan siya sana ganon din si irine at ang iba pang kaklase namin.

Pag ka tapos naming mag ayus sa kusina ay tumambay kami sa labas nang bahay nila gusto naming makilala ang isat isa ni jenny.

"Bakit kayo an dito at paano kayo nag ka kilala ni ate bea?" tanong niya

"Kanina diba sabi ko may emergency dumating si papa galing US nalaman kasi niya na may anak na ako pinalayas niya ako para daw ma toto ako sa mga nagawa ko, si bea naman nakilala ko siya dati doon sa park umiiyak tungkol sa anak na realize ko na tama siya ayaw kong mag sisi kasi hindi ko na tanggap ang anak ko ayuko kasing maranasan na sa murang edad ko may anak na ako." mapait akong ngumiti nang ma alala ang mga nagawa ko kay Ymara yung mga panahon na nilalayuan at kina mumuhian ko siya yung mga panahon na ayaw kong mahawakan at makita siya yung hindi ako maka galaw nang maayus pag nandyan siya pero ngayon kabaliktadan ang na raramdaman ko gusto kong nandyan siya nakikita ko at na kakasama isang ngiti niya lang wala na ang pagod ko sa buong araw pag hindi ko na raramdaman ang prensensya niya ay kinakabahan ako ganon ang isang ina.

"Si waylan ba ang ama niya." tanong ni jenny mapa it akong ngumiti at tumangon.

"Wala siyang kwenta jenny sinabi ko sa kanya pero ang sabi niya wala siyang pake na dapat pinatay ko nalang ang bata nang nasa sinapupunan ko palang siya nakaka tawa kasi minahal ko si waylan binigay ko ang lahat pati ang katauhan ko pero nang makuha na niya iniwan niya na ako." umiiyak na sabi ko nang ma alala ang mga sinabi niya nang sinabi ko na may anak siya saakin hindi ko makakalimutan lahat nang iyon hindi ko ma kaka limutan ang pag tanggi niya saakin at sa anak ko.

"Paano kana ngayon paano na ang pag aaral mo?" iyun pa ang isang problema ko baka huminto na muna ako may next year pa naman mas importante saakin si ymara kaysa sa pag aaral ko pag naka ipon na ako baka bumalik ako pero sa isang public school na.

"Iwan baka tumigil na mona ako walang mag babantay kay Ymara at tska mas importante sakin ngayon na buhayin siya kaysa mag aral." sagot ko.

"Andito lang ako Alice aalagaan ko ang anak mo ay tska wala namang pasok si ate bea pag umaga pag gabi lang"