17

31 2 0
                                    

Hindi ko maintindihan ang nangyayari, wala na rin akong nagawa kung'di panoorin na lang ang pag-alis ni Correen at unti-unti niyang paglayo. Naramdaman ko na tinapik ako sa balikat ni Akie, nang lingunin ko siya ay malapad ang kanyang mga ngiti. He was smiling from ear to ear. 

"Anong meron? Bakit umalis na agad si Coreen? Akala ko ba mag-uusap pa tayo."

"Well actually, hindi na. She just want to see you and how you handle my child. 'Yon lang ang ipinunta niya riito, nothing more. Tumigil na rin kasi si Coreen sa paghahabol, ang sabi niya ay hindi niya rin kakayanin dahil iniwanan na siya ng  dapat ay mapapangasawa niya. She's jobless now and hindi niya alam kung kaya niya ba mabuhay mag-isa si Cedric,"

"So wala nang kaso?" Umiling siya at sinapo ang mga pisngi ko. "Wait so kung wala nang kaso, paano 'yong kasal? Hindi na ba 'yon matutuloy?"

Impit siyang natawa sa sinabi ko, "pwede pa rin naman natin na ituloy if you want. Gusto mo ba?" Pilyo siyang kumindat. 

"Kung para naman kay Cedric, why not?" 

"Bakit hindi para sa sarili mo? Is is because you don't like me at all?"  

"Of course not, hindi ko lang talaga alam kung paano ko ilulugar ang sarili ko sa buhay ninyong dalawa. Well, first of all I'm just a stranger who's very desperate to fit in your family." 

"I did say that... 'Yon ba 'yong reasong kung bakit hindi mo pa rin ako magustuhan?" Umiling ako, hindi naman kasi talaga. 

Oo, might be in some way. Sobrang dinamdam ko ang lahat ng sinabi niya sa akin noon but wala na 'yon e. Ang sabi niya, gusto niya lang daw magpapansin sa akinkaya sinusubukan niya ako na asarin. Mali 'yong way niya oo pero okay na naman na, nakabawi na siya. He did everything naman to change that. Npatawad ko na rin naman siya, I wasn't just ready for a new commitment after what happened between Gerald and I. 

"Hindi sa gano'n 'yon, hindi ko na iniisip  na sinabi mo 'yon. Well, kahit naman sbaihin mo 'yon or hindi. Iyon pa rin naman ang toto," 

"That's not true, gustong-gusto ka nga ni Mommy. She wants you to be my wife, I also want you to be my wife.  Noon pa Lovely, bumili na rin ako ng singsing kung sakali na mapag-isipan mo." 

"Mahihintay mo ba ako?"

"I've been waiting for almost a decade, at parati pa rin akong handa na maghintay kahit na gaano pa katagal ang abutin. Nandito ka na e, pakakawalan pa ba kita?"

Hindi ko sinabi kay Akihiro ang dahilan kung bakit pinaghihintay ko siya, ayaw ko kasi na malaman niya ang sinapit ko sa ex ko. Sa isang taon kasi namin na magkarelasyon ni Gerald pakiramdam ko ay hindi niya naman talaga ako minahal, pinag-aaral ko kasi siya kaya siguro nagstay siya. 'Yon lang siguro ang dahilan. 

Maghapon kami na magkakasamang tatlo nina Akie na namasyal, nanood ng sine, kumain, ng iba't-ibang pagkain, namili rin kami ng mga bagong damit at gamit ng bata pati na mga grocery para sa bahay. Inaamin ko na isa ito sa pinakamasayang araw ko sa buong buhay ko, In feel loved just like my name. Lahat ng hindi ko naranasan kay Gerald noon, nararanasan ko kay Akie ngayon. Gerald doesn't have any hard personality, malakas ang sense at humor niya, kaya siguro pati relasyon namin ginawa niyang joke. Meanwhile Akie, madalas siyang seryoso pero napaka-gentle niya. He's a good man, and a very loving father. 

Hindi ko naman  itinatanggi na he had all the qualities na hinahanap ko sa isang lalaki, He's very hardworking, passionate, loving, kind, gentle, and handsome. Lahat yata ng greenflags nakita ko na sa kanya. Almost perfect na siya in all aspect, although may red flags rin siya gaya ng pagsagot niya minsan kay ninang at ang mabilis na pag-init ng ulo niya. He already had a stablish career, stable job, a father-husband material. What else can I say? E halos nasa kanya na ang lahat ng hinahanap ko, na hindi ko mahanap kay Gerald.

UNTIL TRILOGY 2: UNTIL WE FALL IN LOVEजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें