DÜŞMAN

61. Bölüm🌊

Çığlık atarak elime ne geldiyse duvara fırlatmaya başladım. Yapamaz bunu yapamaz! Bu kadarını yapamaz! Beni bırakamaz! Bizden vazgeçemez! Her şeyi bitiremez! Bu kadar kolay olmaz! Olmamalı! Böyle olmamalıydı!

Çığlığımla birlikte herkes mutfağa doluşmuştu. Ben hâla kendimi kaybetmiş bir şekilde etrafı dağıtıyordum. En sonunda güçsüz düşerek olduğum yere çöktüm.
"Gidemezsin! Bu kadar kolay değil!"

Hıçkırarak ağlamaya başlamamla birlikte Özge yanıma oturarak sarıldı. Batu da yanıma çökerek, kucağıma düşen mektubu aldı.

"Neler oluyor?"

Özgür'ün sorusuyla birlikte Batu başını mektuptan kaldırdı. Üzgün gözlerle bana bakıyordu.
"Batu! Yanlış gördün de! Yapmadı de! Seni bırakmadı de! Yalvarırım Batu!"

Yanıma gelerek dizlerinin üzerine çöktü.
"Özür dilerim Deniz, özür dilerim kardeşim."

Buğulu gözlerimle bir umut ona bakıyordum. Bir umut belki...

Olduğum yerden zorla kalkarak mutfağın çıkışına ilerledim.
"Deniz nereye?"

Arkamdan bağıran Batu'nun sesiyle birlikte gözlerim kararmaya başladı. Geriye doğru düşerken bir çift kolun belimden yakaladığını hatırlıyorum.

♾♾♾

Demirsiz hayatın ikinci günü...

Yalnızım, hiç olmadığım kadar.

Nefes alamıyorum.

Boğuluyorum.

Yine yemek yemedim.

Yine bayıldım.

Demirsiz hayatın üçüncü günü...

Odamdan hiç çıkmadım bugün.

Dün olduğu gibi bugün de ağzıma bir lokma atmadım.

Özge ağlıyor.

Batu eskisi gibi değil.

Darmadağınım.

Demirsiz hayatın sekizinci günü...

Bugün ilk defa odamdan çıktım.

Güzelce duş aldım.

Kendimle yüzleşmeye gideceğim.

Onsuz hayat iğrenç.

Neden gittin Demir?

Demirsiz hayatın on birinci günü...

Bugün bir ilk yaparak evden çıktım.

Galata Kulesine geldim.

Hani ellerimiz hiç ayrılmayacaktı Demir?

Neden bıraktın beni?

Bizim aşkımızda en az Galata Kulesi ve Kız Kulesi'nin aşkı kadar imkânsızdı

Yine bayıldım.

Demirsiz hayatın yirmi ikinci günü...

Günden güne iyice zayıflıyorum.

Aynada kendime baktım. Çok kötüyüm.

Kendime ceza verdim.

Odamdan çıkmadım.

Yine bayıldım.

Demirsiz hayatın yirmi beşinci günü...

İlk defa telefonumu elime aldım.

Karşıma haber çıktı.

'Keskinlerin veliahtı Demir Keskin ile Göksular'ın biricik kızı Ayça Göksular evliliğe ilk adımlarını atmak üzere nişanlandılar.'

Yıkıldım.

Ve yine bayıldım.

Demirsiz hayatın otuz dokuzuncu günü...

Üniversite sınavına az kaldı.

Söz verdim...

Başaracağım.

Kendim için yapacağım.

Demirsiz hayatın kırk üçüncü günü...

Bugün ilk defa kahvaltı yaptım.

Annemin gözleri doldu.

Abim mutlu oldu.

Özge ile telefonda konuştuk.

Bayıldım.

Demirsiz hayatın kırk sekizinci günü...

Uykusuzum...

Gözlerim kızarmış.

Yüzüm solmuş.

On iki kilo vermişim.

Batu kızdı.

Darmadağın haldeyim.

Demirsiz hayatın elli dokuzuncu günü...

Uzun zaman sonra bir kilo almışım.

Sınava son iki gün.

Arada konuşuyorum.

Günler sonra evden çıktım.

Sahile gittim.

Denizi izledim.

Düşündüm.

Demirsiz hayatın üç yüz sekseninci günü...

Televizyonda haber gördüm.

'Demir Keskin ve Ayça Göksular evlendi!'

Evlenmişler.

Mutlu olsunlar.

Demirsiz hayatın üç yüz doksan yedinci günü...

Günler sonra bir haber daha gördüm.

'Ayça Göksular'dan müjdeli haber! Hamile!'

Baba oluyordu.

Ondan çok güzel baba olur.

...

Hikaye bitti... Kadın gitti tüm duygularını bir adama feda etti.
Adam ise gitti başka bir kadına sarıldı.

Adam gitti... Kadın bitti...

📩📩📩📩📩

Bu bölümde felaket oldum. Ben yaşıyormuş gibi hissettim resmen 😢