DÜŞMAN

35. Bölüm🌊

Demir'den;

Televizyonun karşısına rahatça kösülmüş mini dizilerden herhangi birisini izliyordum.
Kucağımdaki ki mısır tabağından bir avuç alarak ağzıma attım.

Kadın yavaşça, hafif aralık olan kapıya doğru yürümeye başladı. Kapının arkası kap karanlıktı. Kadın elindeki feneri kapıya doğru tutarak kapının kolunu tuttu ve açmaya başladı. Kadının kapıyı açmasıyla eş zamanlı olarak kapı gıcırtılı bir ses çıkarmıştı. Kapı ardına kadar açıldıktan sonra kadın elindeki feneri kapının ardına doğru tuttu. Görünürde hiç bir şey yoktu. Peki o ayak sesleri nereden gelmişti? Kadın emindi. Kadın son kez kapının arkasına doğru baktıktan sonra dönmek için hamle yapmıştı ki bir anda çığlık atarak bir varlık üzerine atladı.

Varlığın çığlık atarak kadının üzerine atlamasıyla beraber zilin çalması bir oldu. Zilin çalmasıyla bende olduğum yerde çığlık attım ve elimdeki mısırları hep etrafa döktüm.

Elimi, hızlı atan kalbimin üzerine koydum ve derin derin nefesler alarak düzene sokmaya çalıştım.

Ben kendimi sakinleştirmeye çalışırken zil habire çalıyordu.
"Geliyorum bekle!"

Kimdi akşamın bu saatinde gelen kişi?
Yavaş hareketlerle alçılı ayağımı yere indirdim ve topallayarak kapıya doğru gittim.
Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle ağzım bir karış açık kalmıştı.
"Anne?"

Yüzündeki mahçup gülümsemeyle bana baktı.
"Nasılsın oğlun?"

"I-iyiyim."

O anın şokuyla kekelemiştim. Aylardır yanıma gelmeyen annem şimdi karşımdaydı.
"Bende iyiyim teşekkür ederim sorduğun için."

Benden tepki gelmeyince, kapının arkasından eve doğru baktı.
"Beni içeriye almayacak mısın?"

Kapıyı ardına kadar açarak kenara çekildim.
"Gel."

Gülümseyerek içeriye girdikten sonra benim kapıyı kapatmamı bekledi.
Kapıyı kapattıktan sonra anneme döndüm ve salonun kapısını işaret ettim.
Başıyla beni onaylayarak salona girdi ve rastgele bir yere oturarak etrafı incelemeye başladı .

Topallaya topallaya eski yetime oturdum ve anneme baktım.
Ne için gelmişti ki?
"Nasılsın?"

"İyiyim, sen nasılsın?"

Yüzünde hiç eksik olmayan o tebessümle cevapladı.
"Bende iyiyim oğlum."

Sağlam olan elimle ensemi kaşıyarak bakışlarımı başka yere çevirdim.
"Ne oldu sana?"

Konuşmasıyla ona döndüm.
"Ne olmuş bana?"

Kolumla ayağımı işaret etti. Endişeli gözüküyordu. Bu endişesi gerçek miydi orası muamma.
"Kolun? Bacağın?"