26. Bölüm 🌊

321 123 28
                                    




İnanamayan gözlerle bir hocaya bir de yanındaki kişiye bakıyordum.
Hoca, yanında ki adını hatırlamadığım şahısa dönerek;
"Tanıt kendini oğlum."

Çocuk iğrenç bir sırıtmayla hocayı başıyla onayladı ve sınıfa döndü.
"Ben yeni sınıf arkadaşınız Tolga Aktaş."

Gözleri tüm sınıfı taramaya başladı. Birini aradığı belliydi. Gözleri benim gözlerimle kesişince ukalaca göz kırptı.

Onun göz kırpmasına karşılık sadece yüzümü buruşturdum.
Hoca;
"Boş olan yere oturabilirsin."

Tolga, benim sıramın olduğu tarafa doğru gelmeye başladı. Hızlıca çantamı sıramın boş olan yerine ittim ve camdan dışarıya bakmaya başladım.

Yanımda durunca hiç oralı olmadım.
Bir anda çantamı bana doğru itekledi ve izin almadan oturdu.

Sinirli bir tavırla döndüm.
"Hey! Kimse sana oraya oturabileceğini söylemedi. Ayrıca orası dolu."

Tolga, yalnızca umursamaz tavırlarla beni dinledi. Bu hareketleri beni daha da sinirlendiriyordu.
"Bitti mi?"

"Hayır!"

Başını avucunun içine yasladı ve bana bakmaya başladı. Hızlıca onu dışarıya doğru itekledim. Ama nafile gram oynamadı.
"Ya gitsene!"

Benim bağırmamla birlikte hoca da dahil herkesin bakışları bana döndü.
"Bir sorun mu var Deniz?"

"Evet var hocam."

"Nedir?"

Elimle Tolga'yı işaret ederek ayağa kalktım.
"Bu arkadaş benden izin almadan yanıma oturdu. Ayrıca benim yanım dolu. Orada Özge oturuyor."

Hoca gözlerini kısarak bir bana bir de Tolga'ya baktı.
"Özge gelesiye kadar arkadaşın otursun."

Şaşkınla ağzım aralandı.
"Ağzını kapat Deniz kızı sinek kaçar mazallah."

Sinirle Tolga'ya döndüm.
"Sensin be Deniz kızı!"

Ona en sinirli bakışlarımı atıp tekrardan hocaya döndüm.
"Ama hocam-"

Elini havaya kaldırarak sözümü kesti.
"Aması yok Deniz."

Sinirle yerime oturdum. Kollarımı göğsümde bağlayıp başımı cama çevirdim.
Tüm ders boyunca başımı camdan çevirmedim. Elimde olsa bir kaşık suda boğardım ama işte şartlar. Ah elime bir geçse de dövsem.

Zilin çalmasıyla ayağa kalktım. Ancak Tolga sağ olsun geçmeme izin vermiyordu.
Bir kaç kişi sınıftan çıkmıştı bile.
"Kalk-"

Derken, Demir tarafından sözüm kesildi.
"Lan! Senin burada ne işin var?! Hele de Deniz'in yanında?!"

Hızlı hareketlerle Tolga'nın gömleğinin yakalarından kavrayıp ayağa kaldırdı.
"Demir!"

DÜŞMAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin