" បងនាំអូនទៅគេង "
រំលងជាង២០នាទីបន្ទាប់ពីចំណាយពេលអង្គុយត្រាំទឹកក្តៅក្នុងអាងជាមួយគ្នា អោបគ្នាស្អិតដូចតុកកែបេះមិនចេញ ជុងហ្គុក ក៏ពរ ថេហ្យុង ឡើងនាំទៅសម្រាកលើសាឡុងសិបទាំងអាក្រាតកាយ ទើបគេយកសម្លៀកបំពាក់ធូរលុងមួយឈុតអោយរាងតូចពាក់ ចំណែកគេក៏មានត្រឹមកន្សែងមួយរំល្វែងខាងក្រោម ចាប់ផ្តើមដោះកម្រាលពូកដែលប្រឡាក់យកទៅដាក់ម៉ាស៊ីនបោកគកយ៉ាងនិងហាលយ៉ាងរៀបរយ ។
" ជុង អូនឈឺពោះណាស់ ហ្អឹកៗ... " អ្នកដែលគេដាក់អោយគេងលើសាឡុង ចាប់ផ្តើមត្អូញត្អែរឡើងដោយភាពឈឺចាប់ស្របពេលដៃទាំងគូក្តោបពោះដែលឈឺរមួលមិនព្រមបាត់ តាំងតែពីគេក្រោកពីគេងរហូតមកទល់ពេលនេះជិតមួយម៉ោងទៅហើយ ។
" ក្តៅខ្លួនណាស់ បងថាអូនទៅពេទ្យល្អជាង " គ្រាន់តែឮសម្រែករបស់់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ភ្លាម ជុងហ្គុក បញ្ឈប់សកម្មភាពរៀបចំបន្ទប់រហ័សមកអង្គុយក្បែរ ថេហ្យុង ប្រើខ្នងដៃស្ទាបថ្ងាស់ទើបដឹងដល់កម្តៅ ក្តៅសាយភាយឡើងក្រហមមុខមាត់ភ្នែកអូមេហ្គាវ័យក្មេងអស់រលីងទៅហើយ ។
" មិនទៅទេៗ " ថេហ្យុង រហ័សប្រកែកគ្រវីក្បាលទតាត អ្វីដែលគេស្អប់គឺមន្ទីរពេទ្យដូច្នេះហើយទើបគេ សុខចិត្តឈឺយ៉ាងណាក៏ទ្រាំមិនទៅមន្ទីរពេទ្យដែរ ។
រាល់ពេលដែល ថេហ្យុង ឈឺម្តងៗ មីនយ៉ុន ដែលជាអាប់ប៉ាតែងតែទៅផ្សុំថ្នាំដើម្បីអោយកូនប្រុសលេប ព្រោះតែយល់ពីអារម្មណ៍កូនរបស់ខ្លួនថាគេមានប្រតិកម្ម ជាមួយមន្ទីរពេទ្យយ៉ាងណា ចាប់តាំងពីមានរឿងឧក្រិដ្ឋកម្មក្នុងត្រកូលគីមកើតឡើង ។
" ហេតុអី? ហ្អឹមម " ជុងហ្គុក ចងចិញ្ចើមសួរប្រអប់ដៃដាក់ដោយកម្តៅ កំពុងតែអង្អែល ត្រដុះដៃស្រឡូនដែលបែកញើសចុះត្រជាក់ស្រេបជារឿយៗ ។
" ............ "
" ថេយ៍របស់បងហ៎ា កុំក្បាលរឹងពេក នេះអូនកំពុងឈឺណ៎ា " ពេល ថេហ្យុង មិនឆ្លើយ ជុងហ្គុក ហាមាត់វាចាឡើងទាំងមុខស្រពោន ព្រោះតែក្មេងម្នាក់នេះក្បាលរឹងជាជាងដែកថែបទៅទៀត នេះដល់ថ្នាក់ឈឺឡើងស្លេកស្លាំងមុខមាត់អស់ទៅហើយ នៅចចេស ក្បាលរឹងជាមួយគេទៀត បែបនេះគឺមិនខុសឡើយដែល ជុងហ្គុក តែងតែបារម្ភ ខ្វល់ខ្វាយយកចិត្តដាក់ដាក់ពីគេដូចជាឪពុកព្រួយបារម្ភពីកូនអញ្ចឹង ។
" ស្តាប់បង្គាប់តាមសម្តីបងមួយថ្ងៃមកតើបានទេ?? " គេបន្តសម្តីចោទសំណួរសួរដោយសម្លេងស្រាលបំផុត ។ មនុស្សដូចជា ជុងហ្គុក ព្រីនស៊ីសគ្រីសស្តាល់ គេមិនដែលអង្វរនរណាម្នាក់ដូចជាកំពុងតែធ្វើដាក់ ថេហ្យុង ក្នុងកំឡុងពេលនេះឡើយ នេះវាបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា រាងតូចមានសារៈសំខាន់ក៏ដូចជាមានតម្លៃយ៉ាងណាក្នុងបេះដូងគេ ។
" ហ្អឹម អូនស្តាប់តាមបងក៏បាន!! " ទីបំផុតក៏ជៀសមិនផុតពីការយល់ព្រមតាម ។ ថេហ្យុង ងក់ក្បាលផងនិយាយផងធ្វើអោយ ជុងហ្គុក ញញឹមត្រេកអរសប្បាយចិត្តមិនស្ទើរឡើយដែលគេអាចជំនះចិត្តដ៏សែនរឹងរបស់ ថេយ៍ នាំគេទៅមន្ទីរពេទ្យបាន ។
មិនមែនមិនដឹងថា ថេហ្យុង មានប្រតិកម្មជាមួយមន្ទីរពេទ្យយ៉ាងណានោះឡើយ គ្រប់យ៉ាងចំពោះរាងតូច ជុងហ្គុក គឺដឹងទាំងអស់ ។ ដែលគេអង្វរលន់តួសុំអោយ ថេយ៍ ទៅមន្ទីរពេទ្យក៏ព្រោះតែចង់អោយគេសុំាឈប់ភ័យខ្លាចជាមួយស្រមោលអតីតកាលដែលតាមលងបន្លាចនោះទេ មួយវិញទៀតមិនយូរឡើយ ថេហ្យុង ក៏ប្រាកដជាត្រូវចេញចូលមន្ទីរពេទ្យជាញឹកញយបន្ទាប់ពី ទាយាទនៃត្រកូលព្រីនស៊ីសគ្រីស្តាល់ ជំនាន់ថ្មីមកចាប់កំណើតក្នុងផ្ទៃរបស់គេ ។
" ល្អណាស់ចាំបន្តិចបងសុំខ្ចីសម្លៀកបំពាក់ប៉ារបា់អូនមួយឈុតសិន បន្តិចទៀតបងមកវិញហើយ " និយាយតែប៉ុណ្ណឹង កំលោះអាល់ហ្វាសង្ហារហ័សបើកទ្វារបន្ទប់ចុះទៅជាន់ខាងក្រោម យកសម្លៀកបំពាក់លោកដេចន មួយឈុតមកពាក់បណ្តោះអាសិន្នសិន បើអោយគេទៅមន្ទីរពេទ្យដោយពាក់តែខោអាវគេងយប់បែបនេះ វាដូចជាមិនសមថាមិនត្រូវអ្នកកាសែតឃើញថតរូបគេយកទៅចុះផ្សាយព័ត៌មាន ល្បីពេញទំព័រមុខផងក៏មិនដឹង ។
" គាត់ល្អខ្លាំងណាស់ " ថេហ្យុង ញញឹមស្រាលស្រទន់ដោយមានសេចក្តីសុខខ្លាំងបំផុត គេមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅ និងសំណាងជាទីបំផុតដែលបានជួបនឹងបុរសដ៏ល្អម្នាក់នេះ ទាំងមើលថែ ស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមគេដូចជាកែវភ្នែកយ៉ាងអញ្ចឹង ។
_________________
សូមរងចាំភាគបន្ត
អារ៉ា អេឡា
រីករាយក្នុងការអាន
YOU ARE READING
ថ្នមស្នេហ៍ 𝐎 𝐌 𝐄 𝐆 𝐀 ➹
Actionគេមានសំណាង ដែលបានអាល់ហ្វាកំណាចប្រៀបដូចសាតាន ថ្នមស្នេហ៍ថែថួនដូចជាកែវភ្នែកទាំងគូ ។ ជុងហ្គុក ព្រីនស៊ីសគ្រីសស្តាល់ / គីម ថេហ្យុង មីន យ៉ុនហ្គីXផាក ជីមីន ជុងវ៉ូXមីនជូ ដាហ្វារីXថេវ៉ុន
ភាគទី២៥:សេចក្តីសុខ
Start from the beginning
