Kanlı bir savaşın ortasında, kansızlar tarafından katledilen tüm kadınların, çocukların anısına.
13/03/2023
27/02/2021
05:58
Hiçbir şeyin kalmadığında kendini kaybedebilirsin. Kaybetmedim. Bir bir kayıp vermedim. Doyumsuz, aç bir vahşi gibi parçalarıma ayrılmadım. Canım ellerimde parladı. Yandım. Kırıldığım, hırpalanıp parçalandığım yerlerimden filiz verdim. Küle bile dönüşmeye fırsat vermeden yanmaya devam ettim. Gözlerime serilmiş ölüm uykusuna dalamadan uyandım. Kalbimden çekilen ruhum bileklerime tutundu. Keskin, sivri ve soğuk ruhum zerrelerimi tutuşturdu. Kazandım. Evime, yuvam sayacağım her şeye tüm gücümle tutundum.. Kendi ellerimle yazdığım hayatıma yeni kuklalar edindim, başrole geçtim. Her şeyin üzerini karaladım, oyuna devam ettim. O gece öyleydi ki, ölmedim. Her şeyi gömdüm. Gülümsedim
27/02/2023
06:26
Hiçbir şeyim kalmadı, kendimi kaybettim. Bir bir kayıp verdim, durmadan. Doyumsuz, aç bir vahşi gibi parçalarıma ayrıldım kırk yerimden. Ellerimde patladı canım. Yıkıldım. Kırıldığım, hırpalanıp parçalandığım yanlarımdan yandım. Küle bile dönüşemeden kora döndüm. Gözlerime serilmiş ölüm uykusuna daldım, uyanmak istemedim. Kalbimden çekilen ruhum bileklerime asıldı. Keskin, sivri ve soğuk ruhum zerrelerime sarıldı. Kaybettim. Evimi, yuvam sayacağım her şeyi kaybettim bu kanlı savaşın ortasında. Kendi ellerimle açtığım kuyuya düştüm, kimsesiz kaldım. Her şeyi sildim, oyunu bitirdim. O gece öyleydi ki, ölmek istedim. Ölemedim. Ağladım. Keşke ölebilseydim.
आप पढ़ रहे हैं
MELHAME
किशोर उपन्यासO an bana, "dünyanın en güzel şeyi ne?" diye sordu. Birkaç cümle kuracak güzellik tadamadığımdan cevap verme gereksinimi duymadım. Aynı soruyu ona sormaya çekinsem de titrek bir sesle aynı cümleyi ona kurdum. "Sana göre dünyanın en güzel şeyi ne."...
